Σμήνη ακρίδων. Οι ειδικοί συνιστούν συντονισμένη διεθνή αντίδραση για να εξολοθρευτούν

Έμοιαζε με τον απαλό ήχο που κάνουν οι σταγόνες της βροχής, αλλά ο

ήλιος είχε ήδη σηκωθεί στον ορίζοντα σε έναν ανέφελο ουρανό. Ο ήχος δεν

προερχόταν από τον καιρό, αλλά από τα κομμένα φύλλα καθώς ένα κύμα από ακρίδες

της ερήμου απογύμνωνε ένα περβόλι στις όχθες ενός ξεροπόταμου. Ο άγουρος

καρπός στεκόταν πάνω στις ξεφυλλισμένες βερικοκιές σαν στολίδια πάνω σε

χριστουγεννιάτικο δένδρο. Τσαμπιά σταφύλια έπεφταν κάθε τόσο από τα κλήματα

στο χώμα.

Οι ακρίδες δεν αφήνουν τίποτα στο πέρασμά τους, λέει ο Γκουιντίντα, που μένει

σε έναν καταυλισμό των Βεδουίνων, στο Ιτς του Μαρόκου. Αναγκάστηκε να αγοράσει

σιτάρι για να φτιάξει ψωμί, γιατί οι ακρίδες δεν άφησαν τίποτα από τη μικρή

σοδειά του.

Σύννεφα από έντομα, τόσο μεγάλα και πυκνά που είναι ορατά από δορυφόρο,

διανύουν αποστάσεις 80 χιλιομέτρων την ημέρα. Κάθονται τη νύχτα όπου βρουν

πρασινάδα και τρώνε μέχρι το πρωί, για να ξαναπετάξουν πάλι μόλις ανεβεί η

θερμοκρασία.

Ξεπηδώντας σε ασυνήθιστα μεγάλους αριθμούς στα βουνά του Μαρόκου και της

Αλγερίας, οι ακρίδες έχουν ήδη εξαπλωθεί στη Μαυριτανία, το Μάλι και τη

Σενεγάλη και οι ειδικοί ανησυχούν ότι αν δεν υπάρξει συντονισμένη διεθνής

αντίδραση, ίσως να επιδεινωθεί το πρόβλημα. Οι εθνικές αρχές προσπαθούν να

εξοντώσουν τις προνύμφες με εντομοκτόνα πριν ακόμη παρασυρθούν από τον άνεμο.

Όμως, το έδαφος στη Βόρειο Αφρική είναι τόσο απέραντο και βραχώδες, που τα

έντομα πάντα βρίσκουν κάποιο μέρος για να κρυφτούν για να συνεχίσουν αργότερα

το ταξίδι τους. Οι βροχές έπεσαν άφθονες φέτος και οι παρυφές της Σαχάρας ποτέ

δεν ήταν τόσο πράσινες εδώ και 60 χρόνια.