Tο μπαϊπάς δεν προλαμβάνει το έμφραγμα

Μια νέα, αναδυόμενη ερμηνεία για το πώς αναπτύσσονται τα εμφράγματα

υποστηρίζει ότι οι δημοφιλείς χειρουργικές μέθοδοι, όπως τα μπαϊπάς και τα

στεντ, τα προλαμβάνουν από ελάχιστα έως καθόλου!

Οι επεμβάσεις αυτές μπορούν, αντιστοίχως, να παρακάμψουν ή να κρατήσουν

ανοικτή μια αρτηρία που έχει σχεδόν αποφραχθεί εξαιτίας συσσωρευμένου λιπώδους

ιζήματος (αθηρωματική πλάκα) στα τοιχώματά της. Ειδικά τα στεντ (ένα είδος

μεταλλικού σπειράματος) μπορούν να σώσουν κάποιον ασθενή στα μέσα ενός

εμφράγματος, διαλύοντας μια απόφραξη και διατηρώντας ανοικτή την αρτηρία.

Ωστόσο, η συντριπτική πλειονότητα των εμφραγμάτων δεν οφείλεται στην απόφραξη

κάποιας στεφανιαίας αρτηρίας από αθηρωματική πλάκα.

Αντιθέτως, στο 75%-80% των περιπτώσεων οφείλονται σε ρήξη μιας αθηρωματικής

πλάκας, η οποία δεν προκαλούσε ιδιαίτερη στένωση στην αρτηρία ούτε συμπτώματα

και δεν χρειαζόταν στεντ ή μπαϊπάς. H ρήξη της, όμως, οδηγεί στη δημιουργία

θρόμβου, που τελικά φράσσει την αρτηρία και προκαλεί το έμφραγμα.

Παλιές καλές συνταγές

Νεώτερες και συνεχιζόμενες μελέτες δείχνουν πως ένας πολύ πιο αποτελεσματικός

τρόπος για να αποφευχθούν τα εμφράγματα στους ασθενείς υψηλού κινδύνου είναι η

τήρηση παλαιών, καλών συνταγών: κόψτε το κάπνισμα, λ.χ., και πάρτε φάρμακα για

να ρυθμίσετε την αρτηριακή πίεση, να μειώσετε τη χοληστερόλη και να αποτρέψετε

τις θρομβώσεις.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι μία μόνο από αυτές τις αγωγές, η μείωση της

χοληστερόλης, θα μπορούσε να ελαττώσει τον κίνδυνο εμφράγματος κατά 33%.

Δυστυχώς όμως την ακολουθεί μόλις το 20% των ασθενών.