H πρώτη δουλειά που κάνει κάθε μαθητής και υποψήφιος… που σέβεται τον εαυτό

του, μόλις αρχίσει η σχολική χρονιά, είναι να βάλει κάτω τους μήνες, τις

εβδομάδες, τις ημέρες και να μετρήσει τις αργίες! Μάλιστα, τις αργίες.

Στην ουσία βέβαια δεν είναι αργίες, γιατί τότε ο μαθητής-υποψήφιος δουλεύει

ακόμη περισσότερο. Είναι όμως οι εντελώς δικές του ημέρες. Οι ημέρες που τις

ώρες τους τις «κουμαντάρει» ο ίδιος, γιατί πολύ απλά δεν έχει σχολείο, δεν

έχει ξύπνημα το πρωί, έχει λιγότερα πηγαινέλα και κυρίως έχει μιαν ψευδαίσθηση

ελευθερίας ως προς τη διαχείριση του χρόνου του.

Στρώνεται λοιπόν ο μαθητής-υποψήφιος και μετράει: έξω η 17η Νοεμβρίου, που

φέτος πέφτει ημέρα Δευτέρα, έξω οι δεκαπέντε ημέρες των Χριστουγέννων, έξω η

Καθαρά Δευτέρα, που φέτος πέφτει 23 Φεβρουαρίου, έξω η 25η Μαρτίου, που φέτος

πέφτει ημέρα Πέμπτη, έξω οι δεκαπέντε ημέρες των διακοπών του Πάσχα από 4 ώς

18 Απριλίου, καθ’ ότι το Πάσχα πέφτει στις 11 Απριλίου.

Φέτος όμως σ’ αυτές τις «δικές του ημέρες», ο μαθητής-υποψήφιος δεν μπορεί να

συμπεριλάβει ούτε την Πρωτομαγιά που πέφτει Σάββατο, ούτε την εορτή του Αγίου

Πνεύματος που πέφτει 31 Μαΐου – και άρα μέσα στις Πανελλήνιες.

Μπορεί όμως ειδικά φέτος να αντικαταστήσει τις δύο αυτές «χαμένες αργίες» από

την Παρασκευή και τη Δευτέρα, τις δυο… μερούλες που θα κερδίσει από τη

διεξαγωγή των εθνικών εκλογών, καθ’ ότι μία ημέρα πριν και μία ημέρα μετά τα

σχολεία δεν λειτουργούν.

Με τούτα και μ’ εκείνα έμειναν «καθαρές» ημέρες σχολικής ζωής και λειτουργίας

γύρω στις 120 ημέρες…

Τελευταία Νέα