Έπειτα από ένα τέταρτο του αιώνα δεσποτικής διακυβέρνησης, ο Μαχατίρ

Μπιν Μοχαμάντ αφήνει τα ηνία της Μαλαισίας. Ο άνθρωπος αυτός ενσάρκωσε έναν

νέο τύπο πολιτικού ηγέτη στην Ασία: του πεφωτισμένου απολυταρχικού άρχοντα, ο

οποίος αντιμετωπίζει τους Δυτικούς χωρίς κανένα κόμπλεξ και με αρκετή

συγκατάβαση και κυβερνά στο όνομα των υποτιθέμενων τοπικών «αξιών», όντας

παράλληλα πεπεισμένος πως η ανάπτυξη περνά μέσα από την τέλεια γνώση του

δυτικού οικονομικού μοντέλου. Κυβέρνησε περιφρονώντας την ανεξαρτησία της

δικαιοσύνης, εξευτελίζοντας και φυλακίζοντας τους αντιπάλους του, εκφοβίζοντας

τον Τύπο, αφήνοντας να εγκατασταθεί η διαφθορά και η ευνοιοκρατία. Είναι και

αυτά μέρος του «μοντέλου» και του κληροδοτήματός του.