Το ελληνικό φάρμακο ψυχορραγεί. Από το 80,6% που κατείχαν τα ελληνικά

φάρμακα στη συνολική κατανάλωση το 1987, έφτασαν το 2000 να αντιπροσωπεύουν

μόλις το 42%, ενώ σήμερα, όπως λένε οι Έλληνες παραγωγοί, φτάνει μόλις το 25%.

Μάλιστα, ένα στα δύο φάρμακα που χρησιμοποιούν σήμερα οι Έλληνες είναι είτε

εισαγωγής είτε απλά συσκευάζονται στην Ελλάδα. Στην αγορά φαρμάκου

δραστηριοποιούνται πλέον μόνο πέντε ελληνικές εταιρίες, οι οποίες παρά τα

εμπόδια και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν προσπαθούν να διατηρήσουν τα

μερίδια αγοράς που ελέγχουν σήμερα. Το 30% των ελληνικών εταιρειών παρουσιάζει

άμεση εξάρτηση από τις μεγάλες επιχειρήσεις του εξωτερικού, είτε παράγοντας

για λογαριασμό τους φάρμακα είτε διακινώντας τα προϊόντα τους στην εγχώρια

αγορά. Αποτέλεσμα της δεινής θέσης στην οποία βρίσκεται η παραγωγή ελληνικού

φαρμάκου είναι οι 2.500 θέσεις εργασίας που χάθηκαν τα τρία τελευταία χρόνια.

Το βασικότερο πρόβλημα στο οποίο καλούνται να αντεπεξέλθουν είναι οι

καθυστερήσεις με τις οποίες δίδονται οι εγκρίσεις από τον Εθνικό Οργανισμό

Φαρμάκων για την κυκλοφορία ελληνικών φαρμάκων, που φθάνει έως και τα 5 χρόνια

όταν τα εισαγόμενα εγκρίνονται με διαδικασίες-εξπρές από τον ΕΟΦ που δεν

ξεπερνούν τους 6 μήνες. Τέλος, μόνιμο πρόβλημα παραμένει η μεγάλη καθυστέρηση

αποπληρωμής των χρεών των κρατικών νοσοκομείων, που πλέον ξεπερνούν το 1 δισ.

ευρώ.

Πρόσφατα ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχάνων κ. Θ. Τρύφων

επισήμανε ότι τα τελευταία χρόνια έχουν χαθεί 2.500 θέσεις εργασίας στον

κλάδο, ενώ τα μέλη της Ένωσης κατέχουν το 10% της αγοράς και το 95% των

επενδύσεων περίπου στα 10 δισ. δρχ. ετησίως