Aλιγάτορες στην αυλή τους

Ο Μαξ Μίλερ έψηνε χοιρινό στην ψησταριά στην πίσω αυλή της ωραίας κατοικίας

του στη Νότια Φλόριντα. Μπροστά του είχε ένα εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα, το

άψογα κουρεμένο γκαζόν, μια λίμνη που τα νερά της λαμπύριζαν και, πέντε μέτρα

μακρύτερα, έναν κρατικό παγιδευτή που πάλευε με έναν αλιγάτορα.

«Αγάπη μου, έπιασαν άλλον έναν», φώναξε στη γυναίκα του ο κ. Μίλερ, ένας

πλούσιος συνταξιούχος από το Νιου Τζέρσεϊ. Ο παγιδευτής, αφού έβγαλε τον

μήκους 1,3 μ. αλιγάτορα από τη λίμνη που βρέχει την πίσω πόρτα της ιδιοκτησίας

του κ. Μίλερ, τύλιξε κολλητική ταινία γύρω από τα σαγόνια του και τον

απομάκρυνε. Ο κ. Μίλερ συνέχισε να ασχολείται με το ψήσιμο: «Κάθε λίγο και

λιγάκι έρχονται εδώ… Τρώνε τις πάπιες».

Εκατομμυριούχοι

Αν στεκόταν το 1990 στο ίδιο μέρος που στέκεται σήμερα, στις βόρειες παρυφές

του Εβεργκλέιντς, ο κ. Μίλερ θα είχε τα νερά του βάλτου ώς τον αστράγαλο. Από

τότε όμως περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, πολλοί από αυτούς

εκατομμυριούχοι που ήθελαν να ζήσουν κάτω από τον αιώνιο ήλιο της Φλόριντα,

εγκαταστάθηκαν σε μια περιοχή την οποία είχαν εποικήσει πρώτοι οι αλιγάτορες

πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια.

Γήπεδα γκολφ

Σήμερα, τουλάχιστον 10.000 άνθρωποι μετακομίζουν κάθε εβδομάδα στη Φλόριντα.

Είναι η Πολιτεία των ΗΠΑ με τον ταχύτερα αυξανόμενο πληθυσμό. Και η αδιάκοπη

επέκταση των πολυτελών θερέτρων και των γηπέδων γκολφ, ακριβώς δίπλα πλέον στο

εθνικό πάρκο Εβεργκλέιντς, έχει αυξήσει σε αριθμό- ρεκόρ τις συγκρούσεις του

ανθρώπου με το κτήνος. Το 1978 είχαν καταγραφεί 4.900 «παράπονα για ενόχληση

από αλιγάτορες». Φέτος ο αριθμός αυτός αναμένεται να ξεπεράσει τις 16.000,

παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των αλιγατόρων της Φλόριντα – ένα εκατομμύριο –

παραμένει σχετικά σταθερός.

Οι ανατολικές παρυφές του Εβεργκλέιντς μεταμορφώνονται σε μια περιοχή με

πολυτελή κάντρι κλαμπ και γήπεδα τένις. Εκεί παρατηρείται η μεγαλύτερη

πυκνότητα γηπέδων γκολφ με 18 τρύπες και η περιοχή είναι γεμάτη τεχνητές

λίμνες, οι οποίες συνδέονται με κανάλια από μπετόν που εισχωρούν στο

Εβεργκλέιντς. «Οι αλιγάτορες απλώς κολυμπούν μέσα στους σωλήνες, είναι πάρα

πολλοί και τους έχει απομείνει πολύ λίγη από τη γη τους», λέει ο Μαρκ

Ράνσφορντ, ένας παγιδευτής ο οποίος εργάζεται για την Επιτροπή Προστασίας

Ιχθύων και Άγριας Ζωής της Φλόριντα.

Καταπάτηση

«Τα εδάφη τους καταπατούνται από τον άνθρωπο και δεν ξέρουν πού να πάνε. Έτσι

εμφανίζονται σε πίσω αυλές, σε πισίνες, σε γήπεδα γκολφ, στους δρόμους. Τρώνε

σκύλους, πάπιες, χελώνες και επιτίθενται σε ανθρώπους, ιδιαίτερα οι μεγάλοι.

Βρήκαμε ανθρώπινα υπολείμματα μέσα σε μερικούς από τους αλιγάτορές μας, καθώς

και κοσμήματα». Τον Ιούνιο, ένα τέτοιο θηρίο σκότωσε ένα 12χρονο αγόρι που

κολυμπούσε σε λίμνη κοντά στο σπίτι του. H Επιτροπή, η οποία απομακρύνει κάθε

χρόνο 5.000 αλιγάτορες, έχει καταγράψει περισσότερες από 200 «απρόκλητες»

επιθέσεις εναντίον ανθρώπων από το 1948, εκ των οποίων 12 ήταν μοιραίες.

Τους… έφαγαν

Πρόσφατα, στο πολυτελές «Κάουντι Κλαμπ» του Μπόκα Ράτον, λέει ο Ράνσφορντ, τα

μέλη της λέσχης τον κάλεσαν πανικόβλητα. «Είχαν αγοράσει κάτι ανατολικούς

κύκνους περίπου 800 δολάρια τον έναν. Έγιναν φαγητό για τους αλιγάτορες». Ο

παγιδευτής έχει συλλάβει φέτος περισσότερους από 400 αλιγάτορες. H σύλληψη

ενός μεγάλου μπορεί να απασχολήσει δύο άνδρες ώς και τέσσερις ώρες.

Επικίνδυνοι για τον άνθρωπο

Ο alligator mississippiensis ή αμερικανικός αλιγάτορας συναντάται στις

λίμνες γλυκού νερού, στα ποτάμια και στα έλη των νοτιοανατολικών Πολιτειών των

ΗΠΑ. Ενώ οι θηλυκοί σπάνια υπερβαίνουν σε μήκος τα τρία μέτρα, οι αρσενικοί

μπορούν να ξεπεράσουν τα 6 μέτρα.

Παρά το μέγεθός τους, δύσκολα εντοπίζονται καθώς το δέρμα τους τούς προσφέρει

εξαιρετικό καμουφλάζ. Αλλά είναι θορυβώδεις και μπορούν να μένουν κάτω από την

επιφάνεια του νερού 30 λεπτά σε κάθε κατάδυση. Τρέφονται με ψάρια, φίδια,

χελώνες και μικρά θηλαστικά – και φυσικά ανθρώπους.