Δεν είναι μόνον το Αζερμπαϊτζάν, όπου διεξάγονται σήμερα εκλογές με

προαναγγελθέντα νικητή τον γιο του προέδρου Γκαϊντάρ Αλίεφ. Στο Καζαχστάν, το

Κιργιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Τουρκμενιστάν, πρώην κομμουνιστές ηγέτες, που

έπαψαν να είναι κομμουνιστές, αλλά παραμένουν ηγέτες, φροντίζουν να

εξασφαλίσουν την κληρονομική διαδοχή τους.

Οι μετασοβιετικές Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας που κυβερνώνται ακόμη από

τους «δεινοσαύρους» της πρώην Σοβιετικής Ένωσης φαίνεται να υιοθετούν ένα

σύστημα κληρονομικής μεταβίβασης της εξουσίας.

Ο γιος Αλίεφ

H πρώτη εφαρμογή του αναμένεται στο Αζερμπαϊτζάν, όπου ο 41χρονος Ιλχάμ Αλίεφ

συμμετέχει επισήμως στις σημερινές προεδρικές εκλογές. Πρώην αντιπρόεδρος της

εταιρείας αζερινών πετρελαίων, βουλευτής και πρόεδρος της εθνικής Ολυμπιακής

Επιτροπής, ο υιός Αλίεφ διορίστηκε εσπευσμένα τον Αύγουστο πρωθυπουργός,

γεγονός που του επέτρεψε να υποκαταστήσει τον 80χρονο πατέρα του, πρώην

ανώτατο στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος

υποβάλλεται σε θεραπεία στις ΗΠΑ και διπλωματικοί κύκλοι του Καυκάσου

υποστηρίζουν ότι είναι κλινικά νεκρός.

H νίκη του Ιλχάμ στις εκλογές πιθανόν να οδηγήσει και άλλες μετασοβιετικές

δυναστείες να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο. Σύμφωνα με Ρώσους αναλυτές που

επικαλείται η εφημερίδα «Ελ Παΐς», στην Κοινοπολιτεία έχει δημιουργηθεί μια

«ιερή συμμαχία» μετασοβιετικών προέδρων που αλληλοενισχύονται και καλλιεργούν

την εντύπωση ότι, πέραν αυτών, δεν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές. Το

φαινόμενο αυτό οφείλεται πιθανότατα στο φόβο τους ότι, αν φύγουν από την

εξουσία, θα δικαστούν ή θα πέσουν θύματα αντιποίνων. Προσπαθούν έτσι να

εξασφαλίσουν μια συνέχεια – μια κληρονομική διαδοχή ή ένα νόμο που θα τους

αμνηστεύει. Ακόμη κι ο πρόεδρος του Κιργιστάν Ασκάρ Ακάγιεφ, που θεωρούνταν ο

πιο δημοκρατικός ηγέτης της Κεντρικής Ασίας, ψήφισε πρόσφατα νόμο με τον οποίο

χορηγεί στον εαυτό του πλήρη αμνηστία μετά την ολοκλήρωση της θητείας του, σε

δύο χρόνια.

Οι κόρες Ναζαρμπάγιεφ

Στο Καζαχστάν, η μεγάλη κόρη του προέδρου Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ, η

Νταρίγκα, ίδρυσε φέτος ένα κίνημα νεολαίας, το Asar, με στόχο να ενισχύσει

πολιτικά τον πατέρα της έναντι της αντιπολίτευσης, η οποία τον κατηγορεί για

διαφθορά. Ο Ναζαρμπάγιεφ, που ήταν κι αυτός ηγετικό στέλεχος του ΚΚΣΕ, εξελέγη

το 1999 για εξαετή θητεία και εξετάζει τώρα τη δυνατότητα να αλλάξει το

Σύνταγμα ώστε να παραμείνει στην εξουσία περισσότερα χρόνια. Προσπαθεί μάλιστα

να εξασφαλίσει συμμαχίες μέσω «στρατηγικών» γάμων – πάντρεψε τη μικρότερη κόρη

του, την Αλία, με τον γιο του προέδρου του Κιργιστάν, τον Αϊντάρ Ακάγιεφ. Αλλά

ο γάμος χάλασε και μαζί του διαλύθηκαν οι ελπίδες για μια ένωση του Καζαχστάν

με το Κιργιστάν, ανάλογη με την ένωση της Ρωσίας με τη Λευκορωσία.

H κόρη Καρίμοφ

Μια ισχυρή προσωπικότητα της Ασίας είναι η Γκουλναρά Καρίμοφ, κόρη του

προέδρου του Ουζμπεκιστάν Ισλάμ Καρίμοφ και σύμβουλος στην πρεσβεία της χώρας

της στη Μόσχα. Ρωσίδα από τη μητέρα της και με σπουδές στο Χάρβαρντ, η

Γκουλναρά έχει δημιουργήσει μια οικονομική αυτοκρατορία με θυγατρικές στα

Αραβικά Εμιράτα. Έχει μαύρη ζώνη του καράτε και είναι πάμπλουτη. Και επιπλέον,

βάσει νόμου, έχει ασυλία εφ’ όρου ζωής, όπως και όλα τα μέλη της οικογένειας

Καρίμοφ. Το 2002, εγκρίθηκε επίσης με δημοψήφισμα η δυνατότητα του Καρίμοφ να

παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία μετά το 2005 για δύο ακόμη επταετείς

θητείες, κάτι που τον καθιστά ουσιαστικά ισόβιο πρόεδρο.

Ο γιος Νιγιάζοφ

Στο Τουρκμενιστάν, ο πρόεδρος Σαπαρμουράτ Νιγιάζοφ, που θεωρείται ο πλέον

αυταρχικός ηγέτης της Κεντρικής Ασίας, απλώς αυτοαναγορεύτηκε ισόβιος

πρόεδρος. Βλέπετε, ο μοναδικός του γιος, ο Μουράντ, που ξοδεύει σε μια νύχτα

12 εκατομμύρια δολάρια σε καζίνο της Μαδρίτης, θεωρείται κάπως «ανώριμος» για

να τον διαδεχθεί. Καθώς δεν παίρνει και τα γράμματα, ο Μουράντ περνά τον καιρό

του κάνοντας βόλτες ανά την Ευρώπη.