Η φρέσκια μαύρη μπογιά είναι παντού. «Σαντρ Σίτι» γράφει εκεί όπου κάποτε το

όνομα ήταν «Σαντάμ Σίτι». Ο ιμάμης Μπακρ Σαντρ της Νατζάφ ήταν ένας από τους

πρώτους ιερωμένους που έπεσαν θύματα του Σαντάμ. «Ναι, τον κρεμάσαμε», μου

είχε πει χαμογελώντας ο κυβερνήτης της Νατζάφ όταν είχα επισκεφθεί την πόλη,

πάνε τώρα περισσότερο από δύο δεκαετίες. «Και την αδελφή του». Σύμφωνα με τον

θρύλο – που φοβάμαι πως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα -, πριν τον

απαγχονίσουν έκαψαν τη γενειάδα του με αναπτήρα και κάρφωσαν με σφυρί ένα νύχι

στο μάτι του.

Έτσι τώρα η πόλη αυτή, που αποτελείται από παράγκες σιιτών, ανοικτούς

υπονόμους, σκουπίδια που καίγονται και σωρούς λαφύρων – τα λεωφορεία

κυριαρχούν ανάμεσά τους -, αυτό το κέντρο της αντιπολίτευσης στο μπααθικό

καθεστώς φέρει το όνομα του δολοφονημένου ιμάμη και μαζί τις ελπίδες για όλα

αυτά που εκείνος προσδοκούσε, ανάμεσα στα οποία και μια ισλαμική δημοκρατία.

«Το Ισλάμ και ο αλ-Σαντρ δεν δέχονται τους λεηλατητές», γράφει σε έναν τοίχο.

Ο σεΐχης Άρεφ Τζάσιμ ες-Σαΐντ είναι ο ιμάμης του τεμένους ας-Σαντζάντ και ο

φύλακας των ειδών που λεηλατήθηκαν από τα φαρμακεία της Βαγδάτης. Το τζαμί του

είναι γεμάτο φάρμακα, καρέκλες οδοντογιατρού, φορεία και επιδέσμους. «Όλα θα

δοθούν στον λαό, θα δοθούν στα νοσοκομεία ανάλογα με τις ανάγκες τους», με

ενημερώνει ο σεΐχης Άρεφ. «Θέλουμε να σταματήσει όλη αυτή η λεηλασία. Κάνουμε

καταλόγους ώστε τα πράγματα αυτά να επιστραφούν στον λαό της Βαγδάτης».

«Οι Αμερικανοί λένε πως ήρθαν να μας ελευθερώσουν και χαιρόμαστε γι’ αυτό»,

προσθέτει ο σεΐχης Άρεφ. «Αλλά πότε ο λαός μας θα έχει ξανά φως και νερό; Αν

οι Αμερικανοί θέλουν να μας βοηθήσουν, γιατί δεν φτιάχνουν αυτά τα πράγματα;».

Ο σεΐχης Άρεφ και οι άλλοι ιμάμηδες είναι έτοιμοι να προσυπογράψουν την

επιθυμία των ΗΠΑ να φύγουν οι Άραβες «εθελοντές» από το Ιράκ. «Η Αμερική λέει

πως θέλει να πολεμήσει την τρομοκρατία – το ίδιο κι εμείς. Αλλά θέλουν

πραγματικά να μας απελευθερώσουν; Το μέλλον θα δείξει».

Οι φτωχογειτονιές της Σαντρ Σίτι αφηγούνται ιστορίες πόνου και βασανιστηρίων.

Ρωτήστε όποιον θέλετε πού βρισκόταν το κεντρικό υπόγειο κέντρο βασανιστηρίων

του Σαντάμ και θα σας πει πως ήταν το συγκρότημα στο Μπαλαντιάτ ή το κέντρο

Ιστικμπάλ, πίσω από την Ακαντμία. Έξω από το Μπαλαντιάτ, δύο άνθρωποι

ικετεύουν για πληροφορίες. Ένας αδελφός και ένας πατέρας είχαν οδηγηθεί εκεί

πριν από 20 χρόνια. Εξακολουθούν άραγε να βρίσκονται εκεί; Δυστυχώς, μόνον οι

Αμερικανοί είναι τώρα εκεί μέσα, μαζί με έναν εκπρόσωπο που δίνει διαλέξεις

για τις διασυνδέσεις ανάμεσα στον Σαντάμ Χουσεΐν και την «παλαιστινιακή τρομοκρατία».