Αναζήτηση
|
|
Τους αποκαλούν «κομπιουτεράδες». Τους περιγράφουν ως ανθρώπους-μηχανές, που
«επικοινωνούν» μόνο με τους υπολογιστές, που σκέφτονται με αλγορίθμους και
δυαδικά συστήματα και που όταν γεννήθηκαν, οι πρώτες λέξεις τους ήταν
«software» και «hardware». Όταν μιλούν μεταξύ τους, οι άλλοι νιώθουν ότι
βρίσκονται στον πύργο της Βαβέλ. Τους αποδίδουν ιδιότητες «μάγου», γιατί
ξέρουν τις πιθανές λύσεις στα περισσότερα «ηλεκτρονικά» προβλήματα.
Κι όμως, πέντε άνθρωποι που εργάζονται στον χώρο της πληροφορικής,
καταρρίπτουν τους μύθους και μιλούν στον «Υποψήφιο» – σε απλά ελληνικά – για
τις δυσκολίες του επαγγέλματος, τη χαρά της δημιουργικότητας, τονίζοντας ότι
«δεν είμαστε Θεοί». Απίστευτο κι όμως αληθινό… οι περισσότεροι δεν είχαν
ιδέα περί υπολογιστών πριν περάσουν στις σχολές. Κι όμως, σήμερα, ανήκουν στην
επιτυχημένη γενιά των 30 και κάτι, που κατέχει υψηλές θέσεις σε μεγάλες
εταιρείες με πολύ καλούς μισθούς.
Θέλει κέφι, μεράκι, δουλειά, αλλά και να συνειδητοποιήσει κανείς πως
πληροφορική σημαίνει «είμαι μαθητής για όλη μου τη ζωή». Ανήκουν στις ελίτ των
επαγγελματιών, βρίσκουν εύκολα δουλειά ακόμη και στο εξωτερικό σε ένα
αντικείμενο που δεν σταματά να τους εκπλήσσει ποτέ.
Κατερίνα Πραματάρη
Καλές απολαβές ακόμα και για αρχάριους
|
|
(Απόφοιτος του Τμήματος Πληροφορικής της ΑΣΟΕΕ)
Πριν μπει στη Σχολή, δεν είχε βάλει ποτέ τα δάχτυλά της πάνω σε πληκτρολόγιο
ηλεκτρονικού υπολογιστή, δεν είχε «κλικάρει» ποτέ σε οθόνη με το ποντίκι.
Σήμερα, οχτώ χρόνια μετά την αποφοίτησή της από το Τμήμα Πληροφορικής της
ΑΣΟΕΕ, με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών και διδακτορικό, η 30χρονη Κατερίνα
Πραματάρη έχει μαζί με μία ομάδα 14 ανθρώπων δική της εταιρεία.
«Μπήκα στη Σχολή γιατί με γοήτευε ο συνδυασμός της πληροφορικής με τα
οικονομικά, η εφαρμογή τους στην πράξη μέσα στις επιχειρήσεις», λέει η ίδια.
Όσο για το ποια είναι η δουλειά της σήμερα; Η Κατερίνα Πραματάρη περιγράφει
ένα από τα project που έχει φέρει εις πέρας με την ομάδα των συνεργατών της.
«Σε συνεργασία με μεγάλες επιχειρήσεις σούπερ μάρκετ, αναλάβαμε τη δημιουργία
ενός συστήματος που θα ρύθμιζε τη σωστή διαδικασία της παραγγελιοδοσίας». Και
τι σημαίνει αυτό; «Πρόκειται για μία ολόκληρη πλατφόρμα, που έχει να κάνει με
τα αποτελέσματα της παραγγελιοδοσίας, με το αν λείπουν προϊόντα στα ράφια των
καταστημάτων, με οικονομικά δεδομένα».
Για τη δουλειά της έχει μεγάλη σημασία η ικανότητα στην κατανόηση και ανάλυση
των αναγκών που έχουν οι πελάτες. «Πρέπει να είσαι οργανωτικός τύπος. Στη
δουλειά μας είναι εύκολο να παρασυρθείς δημιουργώντας, σκεφτόμενος και την
τελευταία λεπτομέρεια. Όμως ο επαγγελματίας δεν πρέπει να ξεχνά τον παράγοντα
χρόνο».
Η Κατερίνα Πραματάρη είναι σήμερα μητέρα δύο παιδιών. «Αν η δουλειά δεν μου
έδινε τη δυνατότητα να εργαστώ από το σπίτι, η οικογένεια θα ήταν μία δύσκολη
υπόθεση» λέει και συμπληρώνει πως το επάγγελμα έχει καλές απολαβές, ακόμη και
για τους αρχάριους.
Δημήτρης Γκούσκος
Ένας από τους «μπαμπάδες» του TAXISnet
|
|
Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Μαζί με μία ομάδα συνεργατών, ήταν ένας από τους ανθρώπους που έφτιαξαν το
TAXISnet, το σύστημα ηλεκτρονικής υποβολής φορολογικών δηλώσεων. Ο 34χρονος
Δημήτρης Γκούσκος αποφοίτησε από το Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του
Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σήμερα είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας
Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, υπεύθυνος του
ερευνητικού προγράμματος ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
και σύμβουλος του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών. Παρά τις τόσες
ιδιότητές του, ο ίδιος δηλώνει ότι αγαπά περισσότερο το θεωρητικό κομμάτι της
πληροφορικής.
«Τον σχεδιασμό δηλαδή λογισμικού», εξηγεί. «Να σχεδιάζεις στο χαρτί την
ιστοσελίδα, τα τμήματά της, ποιες υπηρεσίες θα περιλαμβάνει, σε ποιους θα
απευθύνεται. Να βρεις τον τρόπο ώστε να είναι πιο εύχρηστη και φιλική στον
χρήστη».
Όπως λέει πάντως, η πληροφορική έχει και άχαρα κομμάτια ή καλύτερα μη
«πνευματικά». «Είναι οι στιγμές όταν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα για να λυθεί.
Αντίθετα, πρέπει απλά να εφαρμόσεις μία γνωστή συνταγή».
Η προσοχή αλλά και οι «ηλεκτρονικές» του ελπίδες είναι στραμμένες στην
ηλεκτρονική διακυβέρνηση. «Αυτή την περίοδο φτιάχνουμε ένα πόρταλ. Ένα
διαδικτυακό περιβάλλον όπου θα γίνονται διασυνοριακές συναλλαγές. Δηλαδή, όταν
εταιρείες του εξωτερικού χρειάζεται να έχουν συναλλαγές με το Ελληνικό
Δημόσιο, αυτές να μπορούν να προσφέρονται ηλεκτρονικά», εξηγεί ο κ. Γκούσκος.
Και συμπληρώνει ότι «η γραφειοκρατία του Ελληνικού Δημοσίου πάντως, δεν
«χωράει» στο Διαδίκτυο».
Έπειτα από χρόνια δουλειάς, ξέρει πώς πρέπει κανείς να ξεχάσει την έννοια
8ωρο. Πληροφορική και ωράριο… έχουν πάρει διαζύγιο.
Νίκος Λαμπρόπουλος
Δουλειά που δεν έχει ωράριο
|
|
(Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής, στην
Πολυτεχνική Σχολή της Πάτρας)
Σχεδίαζε να γίνει γιατρός. Το είχε σχεδόν αποφασίσει, όταν ο καθηγητής της
Φυσικής στο σχολείο ενημέρωσε τον ίδιο και μία ομάδα καλών μαθητών «τι εστί
υπολογιστής».
«Ήταν, τότε, καινούργια τεχνολογία, η οποία μπορούσε να λύσει πολλά
προβλήματα», λέει σήμερα ο 37χρονος Νίκος Λαμπρόπουλος, που εργάζεται σε
ιδιωτική εταιρεία και ασχολείται με συστήματα λογισμικού και αποφοίτησε
από το Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής, στην
Πολυτεχνική Σχολή της Πάτρας. «Δουλειά μου είναι, μεταξύ άλλων, ο σχεδιασμός
ενός δικτύου, ώστε να συνδεθούν μεταξύ τους οι υπολογιστές, με τις βέλτιστες
ταχύτητες αλλά και τη σωστή λειτουργία», λέει ο κ. Λαμπρόπουλος.
Δημιουργικότητα και φαντασία είναι προσόν, αλλά αναπόσπαστο μέρος του ανθρώπου
που ασχολείται με την πληροφορική είναι τα μαθηματικά, κυρίως οι αλγόριθμοι,
ενώ προφανώς θα πρέπει να αναπτύξει και δυαδική… λογική. Ένα σύστημα
«cluster» ή στα ελληνικά, σύστημα υψηλής διαθεσιμότητας, είναι ένα από τα
«επιτεύγματά» του, που του χάρισαν στιγμές ικανοποίησης.
«Αυτό που κάναμε ήταν να εξασφαλίσουμε τον μέγιστο βαθμό λειτουργίας ενός
υπολογιστικού συστήματος. Δηλαδή, να καταφέρουμε ώστε αν «πέσει» ο ένας
σέρβερ, να αρχίσει να δουλεύει αυτομάτως ο δεύτερος, χωρίς ο χρήστης να
καταλάβει τίποτα και χωρίς να υπάρξουν απώλειες», περιγράφει.
Η δουλειά του δεν έχει ωράριο, τα συστήματα που έχει εγκαταστήσει μαζί με την
ομάδα στην οποία είναι επικεφαλής τον κρατούν ξάγρυπνο κάποιες φορές και μέχρι
τις 5 το πρωί.
«Αυτά δεν καταλαβαίνουν από μέρα ή νύχτα. Μπορεί να «πέσουν» οποιαδήποτε
στιγμή».
