Αναζήτηση
|
|
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ – ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
Δέκα χρόνια πριν, μαζί με τους συναδέλφους του Παν. Λαμπρία και Αλ. Αλαβάνο
ξεκίνησαν το «Καραβάνι αλληλεγγύης» υιοθετώντας δεκάδες χιλιάδες παιδιά θύματα
του πολέμου. Φέτος, άνοιξαν το πρώτο Charity Shop στην Ελλάδα, το «Δεύτερο
χέρι», και ζητούν χέρι βοηθείας από τους Έλληνες. Ο Παρασκευάς Αυγερινός, ο
άνθρωπος που νομοθέτησε το ΕΣΥ, βλέπει θετικά τις προσπάθειες εξυγίανσής του,
αναγνωρίζοντας παράλληλα τα τεράστια προβλήματά του. Προσδοκά μία Ευρώπη με
την Ελλάδα να προεδρεύει το 2003 για τέταρτη φορά, έχοντας το βαρύ φορτίο του
επικείμενου πολέμου στο Ιράκ, παράλληλα με την επίλυση του Κυπριακού, το οποίο
χαρακτηρίζει «μεγάλο βήμα».
«Δεύτερο χέρι», το πρώτο Charity Shop στην Ελλάδα. Οι προσδοκίες σας;
Πολύ καθυστερημένα. Στην Ευρώπη λειτουργούν από παλιά. Προσδοκούμε να
ενισχυθούν οι δυνατότητες του «Καραβανιού της αλληλεγγύης».
Πώς λειτουργεί σε σύγκριση με τα άλλα καταστήματα;
Μεγάλη ποικιλία ειδών από ρούχα και χρήσιμα αντικείμενα για το σπίτι μέχρι
βιβλία και έργα τέχνης.
Εσείς τι δώσατε από «δεύτερο χέρι»;
Δεν έδωσα τίποτα ακόμη. Ετοιμάζω πολλά.
Δέκα χρόνια «Καραβάνι αλληλεγγύης». Απολογισμός;
Χιλιάδες παιδιά χωρίς γονείς από τη Βοσνία, το Κόσοβο, την Παλαιστίνη, παιδιά
του πολέμου υιοθετήθηκαν από ελληνικές οικογένειες που επικοινωνούν μαζί τους,
παίρνουν κάθε μήνα το βοήθημα, ενώ λειτούργησαν κλειστά σχολεία, αναπτύχθηκαν
ιατρεία και πολλοί χώροι χαράς.
Βοσνία, Αλβανία, Παλαιστίνη… τα παιδιά «ενός κατώτερου Θεού»;
Το μεγάλο πρόβλημα της σημερινής κοινωνίας.
Σειρά έχουν τα παιδιά στο Ιράκ;
Τα παιδιά του Ιράκ πληρώνουν 10 χρόνια το εμπάργκο. Χωρίς ψωμί, χωρίς
φάρμακα… φεύγουν νωρίς. Ο πόλεμος περισσεύει.
Οι Έλληνες ανταποκρίνονται στο «καραβάνι»;
Είναι εντυπωσιακή η προσφορά των Ελλήνων και υπάρχουν πολλές οικογένειες που
περιμένουν να υιοθετήσουν παιδιά.
Η Ελλάδα ως χώρα υποδοχής όσων ζητούν την αλληλεγγύη της…
Για τον Τρίτο Κόσμο, και ιδιαίτερα τον αραβικό, η Ελλάδα είναι η πιο
αξιόπιστη, η πιο φιλόξενη χώρα της Ευρώπης.
Υπήρξατε ο υπουργός που εφάρμοσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ποια η γνώμη σας
20 χρόνια μετά;
Δεν εφαρμόστηκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας που νομοθέτησα το 1983. Δεν μπορώ να
κρίνω μια ανολοκλήρωτη προσπάθεια.
Ράντζα, λίστες αναμονής, ελλείψεις προσωπικού, «φακελάκια». Το ΕΣΥ
χρειάζεται γιατρό;
Η ανεπάρκεια των υποδομών, το μεγάλο κόστος των υπηρεσιών υγείας, η έλλειψη
ενιαίου φορέα και η απουσία του οικογενειακού γιατρού είναι οι κύριες αιτίες
του προβλήματος.
Ελληνική προεδρία 2003. Τι να περιμένουμε;
Μεγάλο φορτίο η κοινωνική πολιτική και η διεύρυνση και εύχομαι να μη γίνει
Γολγοθάς μ’ έναν πόλεμο στο Ιράκ, τις συνέπειες του οποίου δεν μπορώ να
φαντασθώ.
Τι προσδοκά η Ευρώπη από εμάς;
Την ολοκλήρωση με επιτυχία της Συνέλευσης για το μέλλον της Ευρώπης και την
προετοιμασία της θεσμικής αναθεώρησης το 2004.
Από την Ευρώπη των «15» στην Ευρώπη των «25». Συνέπειες της διεύρυνσης;
Μια πορεία που δεν έχει τέλος. Γιατί όχι μια Ένωση όλων των χωρών της Ευρώπης.
Κάποιοι μιλούν για τη διεύρυνση ως απειλή, για παράδειγμα προς τους
αγρότες…
Όχι απειλή. Είναι αλήθεια ότι τόσο η Κοινή Αγροτική Πολιτική όσο και οι
διαρθρωτικές πολιτικές θα πληρώσουν πολλά για τη διεύρυνση.
Ποια η σχέση σας με τη νεολαία του ΠΑΣΟΚ σήμερα;
Όταν ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ είχα περάσει τα 45 χρόνια. Ένιωθα πάντα μεγάλος, έτσι
άλλωστε με έβλεπαν οι νεολαίοι. Με σέβονταν, μ’ αγαπούσαν και μου το έδειχναν
πάντα στα συνέδριά μας.
Είκοσι χρόνια κόμμα εξουσίας. Μπορεί να προσεγγίσει τους νέους;
Οι νέοι είναι πιο ώριμοι. Κρίνουν αυστηρά, κατά κανόνα έχουν αντιεξουσιαστική
διάθεση, δεν χειροκροτούν άκριτα τις αλλαγές, δεν τους δεσμεύει η κομματική
αναφορά, δεν έχουν τις ιστορικές αναστολές των μεγάλων.
Σημαντική η εμπειρία σας στην ανάλυση δημοσκοπήσεων και στην πρόβλεψη
εκλογικών αποτελεσμάτων. Εκτίμηση για τις εκλογές του 2004;
Είναι μακριά οι εκλογές. Μέχρι τότε θα γίνουν πολλά.
Επτά μονάδες διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία καλύπτονται;
Όλα γίνονται, η απάντηση στις κάλπες.
Τι απέγινε η «ομάδα των τεσσάρων»;
Τελεύτησε τον Ιανουάριο του 1996. Μετά την εκλογή Σημίτη δεν είχε λόγο να
υπάρχει.
Σχέδιο Ανάν. Ιστορική ευκαιρία ή μεγάλο λάθος;
Μεγάλο βήμα, θα μετρηθεί αργότερα.
