Αναζήτηση
Δεν θέλουμε να ανακατευτούμε με τίποτε άλλο, παρά μόνο με τις πτυχές εκείνες
της αγοράς στις οποίες δραστηριοποιούμεθα».
Με τον λακωνικό αυτό τρόπο ο κ. Νέλλος Κανελλόπουλος, μέλος του Δ.Σ. της
τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ, ενός, δηλαδή, από τους πιο ιστορικούς
επιχειρηματικούς κολοσσούς της χώρας, δίνει το στίγμα της στρατηγικής της
εταιρείας, που ακολουθείται με θρησκευτική ευλάβεια τα τελευταία 100 χρόνια
στον επιχειρηματικό και κοινωνικό στίβο της χώρας.
«Έχουμε αντίπαλο τον χρόνο», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Κανελλόπουλος και
συμπληρώνει ότι «η ευρωπαϊκή εμπειρία της εταιρείας, που άρχισε στη δεκαετία
του ’80 και που είχε ως αποτέλεσμα στις συγκεκριμένες αγορές ο ΤΙΤΑΝ από
έμπορος να εξελιχθεί μέσα σε μια 20ετία σε μία από τις πιο υπολογίσιμες
ευρωπαϊκές βιομηχανικές μονάδες στον κλάδο του, αποδεικνύει ότι η υπομονή, η
συνέπεια και η ευαισθησία όχι μόνο στην επιχειρηματική, αλλά και στην
κοινωνική δραστηριότητα τελικά ανταμείβονται». Ίσως η προσέγγιση αυτή να
εξηγεί και τον τρόπο που επελέγη για να γιορτασθεί ο ένας αιώνας
επιχειρηματικής δράσης της εταιρείας. «Προτιμήσαμε, αντί για φιέστες, να
γνωστοποιήσουμε το αίσθημα ευθύνης μας προτρέποντας όλους όσους πιστεύουν στην
εθελοντική προσφορά να πράξουν ανάλογα».
Ο κ. Κανελλόπουλος, μάλιστα, παραθέτει ενδεικτικά 4 παρεμβάσεις που
πραγματοποιήθηκαν τους προηγούμενους μήνες και με τις οποίες ο ΤΙΤΑΝ
προσπάθησε να περάσει το μήνυμα ότι η επιχείρηση έχει και πρέπει να έχει
και ένα μεγάλο κοινωνικό χρέος.
«Η πρώτη παρέμβαση, που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Πατρών, αφορούσε την
ανάγκη της πλήρους δέσμευσης της κοινωνίας, προκειμένου να καταστεί
αποτελεσματική οποιαδήποτε εκστρατεία πρόληψης ατυχημάτων είτε πρόκειται για
οδικά ή σχολικά ατυχήματα είτε για ναρκωτικά, εγκλήματα, δασικές πυρκαγιές
κ.λπ.», λέει και συνεχίζει:
«Η δεύτερη έγινε στο Καμάρι Βοιωτίας, όπου συγκεντρώθηκαν 180 φοιτητές από τα
μεταπτυχιακά τμήματα ΜΒΑ των πέντε Πανεπιστημίων της Αττικής, προκειμένου να
συζητηθούν θέματα της επιλογής τους με ομάδα πανεπιστημιακών καθηγητών και
διακεκριμένων επιχειρηματιών.
Η τρίτη, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, επικεντρώθηκε στο θέμα της
Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, αλλά και της Ευθύνης των Πολιτών. Επισημάνθηκαν
τρεις τομείς όπου η ανάγκη συνεργασίας κράτους και πολίτη αποτελούν ικανή και
αναγκαία συνθήκη. Πρόκειται για την προστασία του περιβάλλοντος και ειδικότερα
τη διαχείριση απορριμμάτων και την ανακύκλωση. Εφόσον ο πολίτης δεν προχωρά σε
διαχωρισμό των βιοδιασπώμενων απορριμμάτων από τα υπόλοιπα, οι τομείς αυτοί
αδρανούν. Επίσης, για την προφύλαξη του παιδιού από τις απειλές της σύγχρονης
εποχής που αναπόφευκτα αποτελεί πρωταρχική μέριμνα και καθήκον των γονέων, των
κηδεμόνων και των καθηγητών και τέλος για την προσφορά υγείας στον συνάνθρωπό
μας (αιμοδοσία, προσφορά μυελού των οστών και οργάνων), η οποία, εξ ορισμού,
είναι δυνατή μόνο από τον άνθρωπο», τονίζει και συνεχίζει:
«Η τέταρτη παρέμβαση πραγματοποιήθηκε στην Ελευσίνα και αφορούσε την Εταιρική
Κοινωνική Ευθύνη και την Πολιτιστική Κληρονομιά».
Όταν, μάλιστα, του επισημαίνεται ότι αυτές οι παρεμβάσεις ίσως αποτελούν μία
νέα επιχειρηματική προσέγγιση πρωτόγνωρη με τις σύγχρονες παραδοχές της
παγκοσμιοποίησης και την ανάδειξη του επιχειρηματικού κέρδους ως αυτοσκοπό,
δεν διστάζει να επισημάνει ότι: «Οι καλπάζουσες μεταναστευτικές πιέσεις, οι
ανισότητες της παγκοσμιοποίησης και η διαταραχή της διεθνούς δημογραφικής
ισορροπίας έχουν ως αποτέλεσμα το μέλλον να διαγράφεται ιδιαίτερα γκρίζο για
τις μειονότητες. Και αυτό δεν μπορούν να το ανατρέψουν μόνοι τους ούτε
διεθνείς οργανισμοί ούτε κυβερνήσεις. Απαιτείται άμεση ενεργοποίηση του
συνόλου συμπεριλαμβανομένων και των επιχειρήσεων». Στην επισήμανση ότι όλα
αυτά ακούγονται περισσότερο ως πολιτικές προτάσεις για την επίλυση των
προβλημάτων, που προκαλεί η κρατούσα οικονομική άποψη, παρά ως επιχειρηματικές
δράσεις είναι κατηγορηματικός.
«Όταν άρχισαν οι συζητήσεις στους κύκλους της Ε.Ε. για ένα Ευρωπαϊκό Δίκτυο
Κοινωνικής Συνοχής ή Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, όπως ονομάσθηκε τελικά, ο
ΤΙΤΑΝ συμμετείχε και στη συνέχεια υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Ελληνικού
Δικτύου. Την ίδια στάση υιοθετήσαμε και με το Οικουμενικό Σύμφωνο, που ο
εμπνευστής του, ο οποίος ήταν ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, έθεσε τις εννέα
βασικές αρχές, οι οποίες θα πρέπει να διέπουν τις οικονομικές, τις πολιτικές
και τις διπλωματικές σχέσεις ανθρώπων και εθνών. Τις αρχές αυτές, που δεν
είναι τίποτε άλλο από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία των
συνδικαλιστικών ελευθεριών καθώς και την υποχρέωση της προστασίας του
περιβάλλοντος, τις υιοθετήσαμε αμέσως και περιλαμβάνονται στις εταιρικές αξίες
της εταιρείας μας», τονίζει.
Σε τρεις ηπείρους
Όπως, μάλιστα, επισημαίνει, στη φιλοσοφία αυτή στηρίχθηκε και η επιχειρηματική
δράση της εταιρείας ΤΙΤΑΝ από τη στρατηγική και τον προγραμματισμό μέχρι την
καθημερινή πρακτική.
«Πιστεύω ότι η πορεία μας στις ΗΠΑ τα τελευταία 20 χρόνια είναι απτή απόδειξη
της επιχειρηματικής μας κουλτούρας. Ξεκινήσαμε το ’81 με περιορισμένη
εξαγωγική παρουσία. Τους μάθαμε και μας έμαθαν. Και έτσι σήμερα έχουμε ένα
εργοστάσιο στη Βιρτζίνια, ενώ στη Φλόριντα όταν ολοκληρωθούν το 2004 οι
επενδύσεις εκσυγχρονισμού ύψους 180 εκατ. δολαρίων θα έχουμε μία από τις πιο
σύγχρονες μονάδες του κλάδου», τονίζει.
Το σίγουρο είναι ότι ο ΤΙΤΑΝ με τις επενδύσεις που έχει πραγματοποιήσει ίσως
να είναι αυτήν τη στιγμή μία από τις πραγματικά ελληνικές πολυεθνικές με
παραγωγική δραστηριότητα σε τρεις ηπείρους, δηλαδή, Ευρώπη, Αφρική και ΗΠΑ.
Στον ευρύτερο χώρο, μάλιστα, της Βαλκανικής και της ΝΑ Μεσογείου ο ρόλος της
είναι πρωταγωνιστικός.
«Στην Αίγυπτο με τα δύο εργοστάσια κατέχουμε το 10% της αγοράς. Στη Σερβία
μετά την πρόσφατη εξαγορά κατέχουμε το περίπου 30% και στη Βουλγαρία το 15%»,
τονίζει και συμπληρώνει ότι «η ολοκλήρωση του εργοστασίου της συμπρωτεύουσας
σε συνδυασμό με την παρουσία μας στα Σκόπια ισχυροποιεί ακόμα περισσότερο τη
θέση της τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ στη βαλκανική αγορά.
Η περίπτωση του εργοστασίου της Θεσσαλονίκης είναι ένα απτό παράδειγμα για το
πώς μπορεί να παρέμβει μια μονάδα στα περιβαλλοντολογικά δρώμενα. Κάναμε
επενδύσεις 30 δισ. με γνώμονα όχι μόνο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, αλλά
και την προστασία του περιβάλλοντος μέσω επενδύσεων στην ενέργεια», τονίζει χαρακτηριστικά.
Η τέταρτη γενιά
|
|
Ο κ. Νέλλος Κανελλόπουλος ανήκει στην τέταρτη γενιά της οικογένειας που έκτισε
τον όμιλο ΤΙΤΑΝ. Μπήκε στον Όμιλο από τα 25 του χρόνια και ασχολήθηκε αρχικά
με τις πωλήσεις. Σήμερα είναι μέλος του 14μελούς διοικητικού συμβουλίου του
Ομίλου και της Επιτροπής Διοίκησης
