Για τον τρόπο θεώρησης των ιατρικών βιβλιαρίων γράφει ο κ. Χρίστος

Λεβέντης, συνταξιούχος θεολόγος, φιλόλογος και ιεροψάλτης:

«Παρακαλώ και προκαλώ τα ΜΜΕ να παρευρεθούν πρωί πρωί στο κατάστημα Ελεγκτών

Ιατρών Δημοσίου της οδού Μακεδονίας. Εκεί θα διαπιστώσουν πώς τιμούν «τα

περίφημα γηρατειά»! Δεν το αξίζουν!

Αρχές του θέρους τοποθετήσανε (επιτέλους) καθίσματα και μηχάνημα σειράς

προτεραιότητας, όπως και στις τράπεζες. Είπαμε οι συνταξιούχοι «Δόξα τω Θεώ,

εξευρωπαϊσθήκαμε!». Όμως εδώ και 3 μήνες έπαυσε να λειτουργεί, οπότε είναι

άχρηστα και τα καθίσματα! Πρωινές ώρες βλέπει κανείς ουρές, σαλίγκαρο,

στριμωξίδια, φωνές!

Από τα 5 παράθυρα – θυρίδες εξυπηρέτησης, ελέγχου, δουλεύουν συνήθως 1 ή 2 με

τους πιο ευσυνείδητους ιατρούς! Μερικοί ιατροί ελεγκτές έρχονται 9 ή παρά 20

στη θυρίδα τους!

Λοιπόν, ερωτώ με την παρρησίαν που πρέπει να έχουν οι σωστοί χριστιανοί, εκ

μέρους πολλών που δεν έχουν το θάρρος ή δεν έχουν τη δυνατότητα να γράψουν,

όμως υβρίζανε και εσάς, ιατροί μας, και τα θεία πλησίον μου, τουθ’ όπερ

αντιχριστιανικόν».

Για το ίδιο θέμα ο κ. Αλέξανδρος Ν. Αλεξανδράκης παρατηρεί:

«Έχει κανείς υπ’ ύψιν του ότι για να χορηγηθεί ένα φάρμακο ή για να εγκριθεί

μια θεραπεία πρέπει να πραγματοποιηθεί θεώρηση κοντά στον Πειραιά ή στην οδό

Μακεδονίας 8 όσον αφορά τουλάχιστον έναν απόστρατο Χωροφυλακής;

Γιατί να είναι ανάγκη ένας που διαμένει σε πολύ μεγάλη απόσταση από την

παραπάνω υπηρεσία θεωρήσεων, όπως, για παράδειγμα, ο υπογράφων, να είναι

καταδικασμένος να εισέρχεται σ’ αυτήν την εξοντωτική ταλαιπωρία;».