Καθώς ουδείς πλέον αμφιβάλλει ότι η κρίσιμη ώρα για το Κυπριακό είναι πολύ

κοντά, το ερώτημα είναι ποιες θα είναι οι αντιδράσεις των πολιτικών δυνάμεων

και γενικότερα της κοινής γνώμης στην ελληνοκυπριακή πλευρά επί του σχεδίου.

Και σε περίπτωση συμφωνίας αποκτά καίρια σημασία.

Ο πρόεδρος Κληρίδης έκανε ήδη μια επισήμανση που εισάγει τον παράγοντα της

προεκλογικής περιόδου ως αρνητικό στοιχείο. Είπε ότι το σχέδιο θα ήταν

καλύτερα να υποβληθεί μετά τις εκλογές (του Φεβρουαρίου 2003) και αυτό για να

μην αποτελέσει αντικείμενο κομματικών αντιπαραθέσεων. Όμως δεν είναι αυτή

μόνον η ενδεχόμενη εμπλοκή. Στην κυπριακή πολιτική έχει ξεκινήσει μια συζήτηση

για το τι θα γίνει με τις προεδρικές εκλογές σε περίπτωση «δραματικών

εξελίξεων».

Αν έως τον Φεβρουάριο έχει υπογραφεί η λύση του Κυπριακού, τότε δεν γεννάται

θέμα. Οι μεταβατικοί μηχανισμοί που θα εγκαθιδρυθούν θα αποφασίσουν ποτέ θα

γίνουν οι διαφορετικές και πολλές πλέον εκλογές σύμφωνα με το νέο Σύνταγμα που

θα έχει εγκριθεί.

Στην εκδοχή αυτή των εξελίξεων ουδείς μπορεί να έχει αντίρρηση και τόσο ο

Τάσος Παπαδόπουλος, υποψήφιος που στηρίζεται από το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ, όσο και

ο Γιαννάκης Ομήρου, ο πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών που υποστηρίζεται και από

το κόμμα του Δημοκρατικού Συναγερμού, έχουν δηλώσει πως σε περίπτωση λύσης δεν

θα είναι υποψήφιοι.

Τα πράγματα όμως περιπλέκονται αν η διαπραγμάτευση επί του σχεδίου συνεχίζεται

έως τον Φεβρουάριο και επίκειται η λύση. Ή, ακόμα, αν εν τω μεταξύ ίσως στην

Κοπεγχάγη υπογραφεί μια ενδιάμεση συμφωνία χωρίς να είναι η τελική.

Θα πρέπει να σημειωθεί, πριν αναπτυχθούν οι δυνατές εξελίξεις στο εσωτερικό

πολιτικό μέτωπο της Κύπρου, πως τα τελευταία χρόνια ο πρόεδρος Κληρίδης έχει

επιτύχει μια σημαντική συναίνεση στους χειρισμούς του στο Κυπριακό και τα πυρά

της αντιπολίτευσης στόχευαν περισσότερο τα θέματα εσωτερικής πολιτικής και τα

μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.

ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ που υποστηρίζουν τον υποψήφιο κ. Τ. Παπαδόπουλο έχουν

ξεκαθαρίσει πως η μόνη περίπτωση να συγκατατεθούν σε μη διεξαγωγή των εκλογών

είναι η υπογραφή λύσης. Ο ίδιος ο κ. Τάσος Παπαδόπουλος έχει επανειλημμένως

δηλώσει πως σχέδια επίλυσης του Κυπριακού είχαμε και στο παρελθόν και κατά

συνέπεια η υποβολή ενός ακόμα δεν αποτελεί επαρκή λόγο για να παρακαμφθούν οι

δημοκρατικές λειτουργίες που κατοχυρώνει το

Σύνταγμα. Μπορεί κάλλιστα σύμφωνα με την άποψη του κ. Παπαδόπουλου ο επόμενος

πρόεδρος (που μπορεί να είναι ο ίδιος) να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση.

Στην ίδια γραμμή κινείται και ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ πρόεδρος της

Βουλής κ. Δημήτρης Χριστόφιας.

Ο κ. Γ. Ομήρου φαίνεται να αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο αυτό και ανάλογα με την

κρισιμότητα των στιγμών ως ένα θέμα που απαιτεί εθνική συμφωνία και συναίνεση

όλων των πολιτικών δυνάμεων.

Αν και επισήμως δεν έχει τεθεί από καμία πλευρά, υφέρπει – ακούγονται φωνές –

κυρίως στην πλευρά του Δημοκρατικού Συναγερμού του κ. Νίκου Αναστασιάδη, η

«παράταση» της θητείας του προέδρου Κληρίδη στην περίπτωση που με την υποβολή

σχεδίου ή άλλων απροσδόκητων εξελίξεων δημιουργηθούν «δραματικές εξελίξεις».