Την περίοδο 1998-99 η «άνθηση» του Χρηματιστηρίου δεν ανέβασε στα ύψη μόνο τις

μετοχές, αλλά και το ενδιαφέρον των νέων για τις οικονομικές σπουδές και

ειδικότερα για τη χρηματοοικονομική. Ήταν μάλιστα αρκετοί εκείνοι οι νέοι που

νόμιζαν – άλλοι το ομολογούσαν, άλλοι όχι – ότι σπουδάζοντας Οικονομικά όχι

μόνο θα βρουν εύκολα δουλειά, αλλά θα αποκτήσουν και γρήγορα… χρήματα.

Τη συνέχεια όσον αφορά τις μετοχές την ξέρουμε όλοι: έχασαν την αξία τους.

Ευτυχώς δεν συνέβη το ίδιο με το ενδιαφέρον των νέων για τις οικονομικές

σπουδές. Διατηρήθηκε στα ίδια επίπεδα και ενισχύθηκε ποιοτικά, με την έννοια

ότι όλο και περισσότεροι καλοί μαθητές δηλώνουν προτίμηση για το 5ο

επιστημονικό πεδίο που περιλαμβάνει τα Τμήματα των οικονομικών σπουδών.

Και καλά κάνουν, γιατί το επάγγελμα του οικονομολόγου έχει μέλλον και καλές

προοπτικές,

σελ.

33-35.

Ένας υποψήφιος που θέλει να γίνει οικονομολόγος θα χρειαστεί βεβαίως καλά

Μαθηματικά. Δεν θα χρειαστεί… Χημεία, που είναι όμως απαραίτητη για όσους

θέλουν να γίνουν γιατροί. Τα μυστικά αυτού του μαθήματος που συγκεντρώνει

φανατικούς φίλους αλλά και οργισμένους… εχθρούς αποκαλύπτει ο Ν. Μάστορας,

σελ. 36-37.

Πάντως, είτε κάποιος θέλει να γίνει γιατρός, είτε θέλει να γίνει

οικονομολόγος, είτε οτιδήποτε άλλο, το Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο Κρήτης

διαθέτουν όλων των ειδών τα Τμήματα. Ο Χρ. Κάτσικας μάς τα συστήνει,

σελ. 32.

Τόσο η απόφαση όσο και η επιλογή είναι δικές σας.