Αναζήτηση
Είναι φανερό ότι η Νέα Δημοκρατία υπό την ηγεσία του κ. Καραμανλή επιδιώκει
και επιθυμεί να βρεθεί όσο πιο κοντά γίνεται στις έγνοιες και τα καθημερινά
προβλήματα των απλών ανθρώπων του εκλογικού σώματος, εν πάση περιπτώσει.
Κάτι απόλυτα θεμιτό και απόλυτα λογικό για ένα κόμμα εξουσίας, που φιλοδοξεί
να επιστρέψει στην εξουσία ύστερα από μία δεκαετία, περίπου.
Αλλά για να επιστρέψεις στην εξουσία πρέπει πρώτα να ασκήσεις πολιτική έλξη
στο εκλογικό σώμα. Δεν γίνεται διαφορετικά. Το κόμμα της Ν.Δ. όμως, αντί να
κάνει ακριβώς αυτό, παρουσιάζοντας δηλαδή στην ελληνική κοινωνία ένα
ρεαλιστικό πρόγραμμα που δίνει (ή τουλάχιστον προσπαθεί να δώσει) ουσιαστικές
απαντήσεις σε μεγάλα και άλυτα κοινωνικά προβλήματα, επιμένει να προσπαθεί να
ανατρέψει την εκλογική αριθμητική υπέρ της μεγαλοποιώντας τα ελαττώματα, τις
ελλείψεις και τους κακούς χειρισμούς μιας κουρασμένης, ομολογουμένως,
κυβέρνησης Σημίτη.
Και εκεί βρίσκεται το κεντρικό πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας. Που δεν είναι
ούτε ο αρχηγός της ούτε οι επικοινωνιακοί σύμβουλοι που τον περιβάλλουν.
Αλλάζοντας τον κύριο Καραμανλή, ας πούμε, με κάποιον που είναι περισσότερο
χαρισματικός, έχει μεγαλύτερη πείρα και καλύτερα πολιτικά ρεφλέξ, δεν
πρόκειται να λύσει πολλά. Το κεντρικό πρόβλημα της Ν.Δ. είναι το ίδιο το κόμμα
της Ν.Δ. και οι οπορτουνιστικές πολιτικές ιδέες και μέθοδοι που ενστικτωδώς
προσπαθεί να αναπτύξει και να περάσει προς τα έξω. Η επιλογή του κ.
Τζαννετάκου για την καταλυτικής σημασίας Υπερνομαρχία Αθήνα – Πειραιά ήταν η
τελική απόδειξη αυτής της αντιπαραγωγικής ψηφοθηρικής μικροπολιτικής και ίσως
ένας από τους βασικούς λόγους που το ΠΑΣΟΚ «γλίτωσε» την εκλογική πανωλεθρία
που πριν από μερικούς μήνες όλοι πίστευαν ότι θα υποστεί.
Στην πολιτική το θέμα δεν είναι ποιον έχεις αντίπαλό σου. Το θέμα είναι,
τελικά, σε τι κατάσταση βρίσκεσαι εσύ. Και μέχρι το κόμμα του κ. Καραμανλή
καθορίσει μια συγκεκριμένη πολιτική γραμμή και επεξεργαστεί ένα συνεκτικό και
αξιόπιστο πρόγραμμα που θα τη συνοδεύει, η Νέα Δημοκρατία θα δυσκολευθεί να
επιστρέψει στην εξουσία.
