Η αποκρυπτογράφηση της… 30ής Ιούλη

Πλήθος ερωτημάτων δημιουργεί η μελέτη της προκήρυξης με τη «νέα» υπογραφή

της 17Ν: Χωρίς ούτε ένα πραγματικό στοιχείο που να πιστοποιεί ότι ο συντάκτης

(ή οι συντάκτες) του κειμένου αυτού συνδέονται με τα πρόσωπα αλλά και τα

γνωστά σύμβολα της οργάνωσης, επιχειρείται να δοθεί η αίσθηση ότι η 17Ν δεν εξαρθρώθηκε

Τονίζεται μάλιστα ότι εν καιρώ θα αποκτήσει και πάλι την επιχειρησιακή της

ικανότητα για να προχωρήσει σε ενέργειες στις οποίες ουδέποτε προχώρησαν τα

μέλη της οργάνωσης – όπως απαγωγές με σκοπό την… ανταλλαγή ομήρων! Συγχρόνως

απειλεί τους δικαστές «αν δεν γίνουν διάφανες δίκες».

Σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο του κειμένου, μόνον η αναπαραγωγή μίας παραγράφου

της προκήρυξης για τη δολοφονία Σόντερς – που παρατίθεται αυτούσιο – θυμίζει

την «παλιά 17Ν». Επίσης, οι συντάκτες επιμένουν στην «παλιά» αιτιολόγηση της

δολοφονίας εκείνης – που αποδείχθηκε «μοιραίο λάθος» της οργάνωσης,

εξακολουθώντας να αγνοούν ότι ο ταξίαρχος Σόντερς δεν θα μπορούσε να έχει

σχεδιάσει αεροπορικούς βομβαρδισμούς, μια και δεν ανήκε στην Αεροπορία…

* Νέα γραφομηχανή

Η προκήρυξη φαίνεται να έχει γραφεί σε ηλεκτρονική γραφομηχανή, η οποία – από

την πρώτη εξέταση – προκύπτει ότι ουδέποτε έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν

για ανάλογο σκοπό.

Είναι ωστόσο απολύτως βέβαιο ότι δεν πρόκειται για τη λεγόμενη «ιστορική»

γραφομηχανή των πρώτων χρόνων της 17Ν, η οποία δεν έχει ακόμα εντοπιστεί από

την Αστυνομία.

* Χωρίς γνήσια σφραγίδα

Η σφραγίδα που χρησιμοποιείται σε αυτή την προκήρυξη δεν είναι η «γνήσια» της

17Ν. Η Αστυνομία ανακάλυψε στη «γιάφκα» της οδού Δαμάρεως μία σφραγίδα όπως

εκείνη που χρησιμοποιούσε η 17Ν – και τα κομμάτια της εξετάζονται από τους

ειδικούς στα εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. Δεν είναι όμως ακόμα γνωστό το κατά πόσον

εκείνη η «σπασμένη σφραγίδα» είναι η «γνήσια» της 17Ν – και, επομένως, αν η

απώλειά της οδήγησε τους συντάκτες του κειμένου να χρησιμοποιήσουν την

«πρωτοεμφανιζόμενη» σφραγίδα της οργάνωσης.

Άλλο «ήθος και ύφος» από του «Λάμπρου»

Το ύφος αυτής της προκήρυξης είναι εντελώς διαφορετικό από όλες τις

προκηρύξεις του παρελθόντος. Οι ασυνταξίες του κειμένου είναι πάρα πολλές, ενώ

και οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται – «κουστουμαρισμένοι», «αξιότιμοι

συμπολίτες που βρωμούσαν κι έζεχναν», οι «φουσκωμένοι διάνοι αυτής της

ιστορίας» – παραπέμπουν περισσότερο στο λεξιλόγιο που κατά κόρον

χρησιμοποίησαν στις προανακριτικές ομολογίες τους οι αδελφοί Ξηρού, παρά στους

γνωστούς από το παρελθόν διανοουμενίστικους όρους των προκηρύξεων της 17Ν, που

ανέδυαν την παιδεία του συντάκτη ή των συντακτών τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο άνθρωπος που έγραψε την προκήρυξη ομολογεί τη

διαφορά του ύφους – και, μάλιστα, σημειώνει ότι «ίσως η γνησιότητα τούτης της

προκήρυξης αμφισβητηθεί, λόγω του γλαφυρού της ύφους».

Προσθέτει όμως ότι «πρέπει να γίνουν γνωστά ορισμένα πράγματα στον ελληνικό

λαό και πιστεύουμε ότι η απλή γλώσσα είναι η καλύτερη οδός». Μάλιστα, σπεύδει

να προαναγγείλει ότι «από ‘δώ και στο εξής, στο ίδιο ύφος θα κινούνται οι

προκηρύξεις».

Οι φράσεις αυτές είναι δηλωτικές μίας έντονης – αν και μη ομολογούμενης –

αμφισβήτησης από τον συντάκτη της τελευταίας προκήρυξης της δυνατότητας που

είχε ο «ιστορικός» συγγραφέας των κειμένων της 17Ν να επικοινωνήσει με τους

πολίτες. Είναι δε ενδιαφέρον το γεγονός ότι δεν προαναγγέλλει μόνον την έκδοση

προκηρύξεων στο μέλλον, αλλά σημειώνει ότι το ύφος τους θα είναι πιο «λαϊκό».

* Νέο θέμα τα… δάνεια

Στο ίδιο πλαίσιο κινείται η τελευταία προκήρυξη και σε ό,τι αφορά το «θεματικό

πεδίο» της οργάνωσης – σε περίπτωση που όντως κατορθώσει να συνεχίσει τη δράση

της. Για πρώτη φορά σε προκήρυξη της 17Ν (πάντοτε υπό την αίρεση ότι πρόκειται

για μέλη της) αναφέρεται ως «κίνδυνος για την Ελλάδα» η υπερχρέωση από τους

δανεισμούς με «έξυπνα» καταναλωτικά δάνεια, όπως και τα «χιλιάδες τροχαία

δυστυχήματα που στέλνουν στους τάφους πάνω από 2.000 ανθρώπους κάθε χρόνο.

Βέβαια, γίνεται αναφορά και σε ένα από τα αγαπημένα θέματα της 17Ν, που είναι

η αστυνομική βία – «τα όπλα των μπάτσων που κατά σατανική σύμπτωση πάντα

εκπυρσοκροτούν κατά λάθος σκοτώνοντας ή τραυματίζοντας πραγματικά αθώους

πολίτες».

* Με «μετεφηβική ψυχολογία»

Τόσο η προσπάθεια δημιουργίας ενός «νέου θεματικού πεδίου» με αναφορά σε

προβλήματα που αφορούν κυρίως νέα σε ηλικία και χαμηλού εισοδήματος κοινωνικά

στρώματα – υπερδανεισμός, τροχαία, αστυνομική βία – όσο και οι εναλλαγές στη

διάθεση του συγγραφέα (ή των συγγραφέων) δημιουργούν την εντύπωση ανθρώπων

μετεφηβικής ψυχολογίας, που κινούνται περισσότερο στον λεγόμενο

«αντιεξουσιαστικό χώρο» και λιγότερο μέσα σε μία τρομοκρατική Οργάνωση όπως η 17Ν.

Οι 10 στόχοι της προκήρυξης

Εναγώνιες προσπάθειες να πεισθεί η κοινή γνώμη ότι η απομυθοποίηση της 17Ν δεν

αντανακλά την αλήθεια, αλλά και ότι η οργάνωση δεν έχει εξαρθρωθεί, αποτελεί η

τελευταία προκήρυξη. Αν έχει γραφεί από μέλη της – κάτι για το οποίο οι

αστυνομικές Αρχές εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις -, τότε ο συντάκτης ή οι

συντάκτες του κειμένου αυτού επιχειρούν:

1. Να δώσουν την εντύπωση ότι με τις συλλήψεις δεν εξαρθρώθηκε πλήρως η

οργάνωση και ότι υπάρχει συνέχεια.

2. Να υποστηρίξουν ότι στο μέλλον θα επανακτήσει την επιχειρησιακή της

ικανότητα – προαναγγέλλοντας εντυπωσιακά χτυπήματα ανάλογα με την εξέλιξη των

δικών της 17Ν.

3. Να ξαναστήσουν τον «μύθο» της οργάνωσης με επαγγελματικό σχεδιασμό

και αποτελεσματικότητα, ισχυριζόμενοι ότι από τις παρακολουθήσεις των

υποψήφιων θυμάτων τους έχουν στην κατοχή τους διάφορα «αποκαλυπτικά» στοιχεία.

4. Να διαψεύσουν την κοινή αίσθηση ότι τα «ιδεολογικά» χτυπήματα ήταν

απλώς το προκάλυμμα για τις ληστείες, με τον ισχυρισμό ότι η οικονομική

κατάσταση των μελών που συνελήφθησαν δεν είναι εκείνη που έχει δημοσιοποιηθεί.

5. Να «απολογηθούν» για τη δολοφονία Αξαρλιάν, αλλά και των υπολοίπων

θυμάτων τους που δεν ήταν χαρακτηρισμένα ως «στόχοι».

6. Να σπείρουν αμφιβολίες για το κατά πόσον ήταν μέλη της 17Ν όλοι οι

συλληφθέντες από την ΕΛ.ΑΣ., αμφισβητώντας ακόμα και το πώς ελήφθησαν οι

προανακριτικές ομολογίες τους.

7. Να απευθυνθούν στα φτωχότερα στρώματα του ελληνικού λαού, δηλώνοντας

για πρώτη φορά ότι μέρος των χρημάτων από τις ληστείες έχει χρησιμοποιηθεί για

φιλανθρωπικούς σκοπούς.

8. Να θολώσουν την εικόνα της αποτελεσματικότητας που κατέκτησε η

ΕΛ.ΑΣ. με τις τελευταίες της επιτυχίες, αναφέροντας ότι «διδάχτηκαν από τα

λάθη της Αστυνομίας».

9. Να ανακαλύψουν νέα θεματικά πεδία – για παράδειγμα, πρώτη φορά

αναφέρονται στα τροχαία δυστυχήματα ή στα «έξυπνα» καταναλωτικά δάνεια.

10. Να εξαπολύσουν νέες απειλές για «επιχειρήσεις» – και μάλιστα για

απαγωγές με στόχο την ανταλλαγή ομήρων!

Οι «ομόκεντροι κύκλοι» παραπέμπουν σε άλλου είδους οργάνωση

Το περιεχόμενο της προκήρυξης – και κυρίως η ψυχολογική αποστασιοποίηση των

συντακτών από τις δολοφονικές ενέργειες της 17Ν – φανερώνει ότι οι άνθρωποι

αυτοί, ακόμα κι αν ανήκουν πραγματικά στον περίγυρο της οργάνωσης (είναι

χαρακτηριστικό ότι κάνουν λόγο για «τέσσερις ομόκεντρους κύκλους, που ο ένας

είναι μέσα στον άλλον χωρίς σημείο επαφής», υπονοώντας διαφορετικές ομάδες και

στεγανά) δεν έχουν μετάσχει ενεργά σε τρομοκρατικά χτυπήματα, αλλά και

υπονοούν μία οργανωτική δομή της που δεν έχει καμία σχέση με τα έως τώρα

γνωστά: Για παράδειγμα, ο Β. Ξηρός, που ήταν από τα νεώτερα μέλη της οργάνωσης

με συμμετοχή μόνο στις «επιχειρήσεις», δεν γνώριζε μόνο τα μέλη της «ομάδας

του», αλλά μία σειρά ανθρώπων της 17Ν – έως και τον ίδιον τον κ. Αλ. Γιωτόπουλο…

Φωτογραφίζουν ως αρχηγό τον Αλέκο Γιωτόπουλο

Η έλλειψη οποιασδήποτε ταύτισης – όχι μόνον ιδεολογικής, αλλά και ψυχολογικής

– τουλάχιστον με την ιδρυτική ομάδα της 17Ν προκύπτει σαφέστατα και από την

αβίαστη παραδοχή ότι η Αστυνομία έχει χτυπήσει «στο κέντρο» της και πως «μέλη

του κεντρικού σώματος (της οργάνωσης) είναι στα χέρια του αστυνομοκράτους…».

Μία τέτοια παραδοχή όμως – που παραπέμπει ευθέως με βάση τα έως σήμερα γνωστά

στοιχεία σε ανθρώπους όπως ο κ. Αλ. Γιωτόπουλος και ο κ. Ν. Παπαναστασίου –

δεν έχει λογική, από τη στιγμή που τα πρόσωπα αυτά ακολουθούν την γραμμή της

άρνησης κάθε εμπλοκής με την οργάνωση. Και μάλιστα, θα μπορούσε να υποστηρίξει

κανείς ότι μία τέτοια αναφορά αποσκοπεί μόνο στην άσκηση πίεσης σε αυτούς,

ώστε να αλλάξουν στάση, να δεχθούν τη συμμετοχή τους ώστε να επιχειρήσουν να

την αιτιολογήσουν πολιτικά.

* «Αμέτοχοι» παρά την ομολογία τους!

Οι συντάκτες της προκήρυξης επιχειρούν επίσης – με άκομψο, αλλά και αντιφατικό

τρόπο – να απεμπλέξουν από τις δραστηριότητες της 17Ν κάποιους από τους

συλληφθέντες. Χωρίς να κατονομάζουν κανέναν, επιχειρούν να «φωτογραφίσουν»

ορισμένους από τους κατηγορουμένους ως «εντελώς αμέτοχους», τους οποίους όμως

στη συνέχεια σπεύδουν να χαρακτηρίσουν «Δον Κιχώτες, που βλακωδώς ίσως για

πολλούς από εμάς επιμένουν να θυσιάζουν εαυτούς σε βωμούς δεσμών και φιλιών,

που ούτε εμείς οι ίδιοι δεν θα μπορούσαμε να πιστέψουμε». Αναφέρουν δε ότι δεν

πρόκειται να τους υπερασπιστούν…

Οι αναφορές αυτές προξενούν ιδιαίτερη εντύπωση καθώς είναι φανερό ότι δεν

αφορούν τους δύο θεωρούμενους ως μετέχοντες στον ιδρυτικό πυρήνα της

οργάνωσης. Ωστόσο, από τους υπόλοιπους κατηγορουμένους, μόνον ο κ. Θ.

Ψαραδέλλης δεν έχει ομολογήσει συμμετοχή στην ίδια τη 17Ν, δεχόμενος μόνο

συμμετοχή σε μία ληστεία, για την οποία όμως υποστηρίζει ότι δεν γνώριζε πως

είχε οργανωθεί από τους τρομοκράτες της 17Ν.

Όλοι οι άλλοι – σύμφωνα με την Αστυνομία – εμπλέκονται στην υπόθεση, όχι μόνον

από τις ομολογίες (τις δικές τους και των συγκατηγορουμένων τους) αλλά και από

τα ευρήματα της προανάκρισης.

«Θύματα πολέμου» τώρα οι… γορίλλες

Η μη συμμετοχή των συντακτών της προκήρυξης στις ενέργειες της οργάνωσης

διαφαίνεται και από την εντελώς διαφορετική – σε σχέση με το σύνολο του

παρελθόντος της 17Ν – αιτιολόγηση των δολοφονιών αστυνομικών σε ληστείες, αλλά

και των δολοφονιών αστυνομικών που υπηρετούσαν ως οδηγοί των ανθρώπων που

επέλεξε ως στόχους η 17Ν. «Ήταν θύματα πολέμου, κανείς δεν ήθελε τον θάνατό

τους», αναφέρεται χαρακτηριστικά. Η απολογητική διάθεση που υπάρχει στο

κείμενο αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους χαρακτηρισμούς «γορίλας» που

είχε χρησιμοποιηθεί σε παλιότερη προκήρυξη για τον Βελούτσο ή «κοπρόσκυλο των

ΜΑΤ», που είχε χρησιμοποιηθεί για τον Σταμούλη.

Απολογούνται για τον Αξαρλιάν

Εντελώς διαφορετική είναι και η «απολογία» των συντακτών του κειμένου και για

τη δολοφονία του Αξαρλιάν – ενώ τότε σε προκήρυξη της 17Ν είχε επιχειρηθεί να

ριφθεί η ευθύνη στο «κράτος» και την Αστυνομία, με το «επιχείρημα» ότι είχαν

αφήσει επίτηδες αβοήθητο τον νεαρό με σκοπό να πεθάνει, τώρα υπογραμμίζεται με

μελοδραματικό τρόπο ότι «ο νεαρός Θάνος Αξαρλιάν ήταν και είναι η σκιά που θα

μας ακολουθεί μέχρι να τον συναντήσουμε…».

Μπέρδεψαν ονόματα

Ακόμα, υπάρχουν ορισμένα λάθη στα μικρά ονόματα των λεγομένων «θυμάτων

πολέμου» – λάθη που κατά σύμπτωση είχαν παρεισφρήσει σε δημοσιεύματα του

Ιουλίου, όταν ολόκληρος ο Τύπος έκανε αφιερώματα στα παλιότερα χτυπήματα της

17Ν. Για παράδειγμα, ο Παναγιώτης Ρουσσέτης αναφέρεται ως Γιώργος, ενώ ο Νίκος

Γεωργακόπουλος… Ιωάννης. Τα λάθη αυτά των συντακτών της προκήρυξης θα

μπορούσαν να χαρακτηριστούν είτε ως προϊόν πίεσης και βιασύνης είτε ως… απλή

αδυναμία να συμβουλευθούν το αρχείο τους, λόγω του εντοπισμού των δύο

κρησφύγετων της 17Ν. Ωστόσο, σε άλλο σημείο της προκήρυξης σημειώνουν ότι

διαθέτουν αρνητικά φωτογραφιών και αντίγραφα βιντεοκασετών, πράγμα που

παραπέμπει στη λειτουργία ενός «άγνωστου κεντρικού κρησφύγετου», στο οποίο

έχουν πρόσβαση οι ίδιοι, ενώ δηλώνουν ότι ανήκουν στην «περιφέρεια» της

οργάνωσης. Επομένως, είναι πιθανότερο το ενδεχόμενο ότι η προκήρυξη στηρίχθηκε

και σε τελευταία δημοσιεύματα, αναπαράγοντας και τα λάθη τους…

«Κουμπούρες» στα οικονομικά

Σοβαρά ερωτήματα προκαλεί και η προσπάθεια των ανώνυμων συντακτών να φωτίσουν

το «άγνωστο κοινωνικό πρόσωπο» της οργάνωσης, προκειμένου να απαντήσουν σε όσα

ακούστηκαν το τελευταίο διάστημα για την περιουσιακή κατάσταση των

συλληφθέντων μελών της 17Ν. Κατ’ αρχήν, όσα αναφέρονται σχετικά με τα

οικονομικά των συλληφθέντων, είναι τόσο γενικόλογα που είναι φανερό ότι έχουν

γραφεί από ανθρώπους που δεν είχαν τη δυνατότητα να γνωρίζουν πραγματικά την

οικονομική κατάσταση των κατηγορουμένων για συμμετοχή στις ενέργειες της 17Ν.

* Βαφτίστηκαν φιλάνθρωποι

Ανάλογης πειστικότητας είναι και οι αναφορές στη… φιλανθρωπική δράση της

οργάνωσης – για την οποία, σημειωτέον, σε παλιότερες προκηρύξεις της 17Ν δεν

είχε γίνει ποτέ μνεία. Η μοναδική περίπτωση που η 17Ν είχε μιλήσει για τέτοιου

τύπου «κοινωνική πολιτική» ήταν σε μία προκήρυξη κριτικής στον ΕΛΑ, το 1980,

όταν είχε εκθειάσει τις ληστείες σε σούπερ μάρκετ με στόχο τη διανομή τροφής

σε φτωχούς – κατά το πρότυπο των αρχικών χτυτημάτων της ΡΑΦ. Ωστόσο και εκείνη

η αναφορά ήταν περισσότερο «οδηγία» προς τα μέλη του ΕΛΑ, παρά έκθεση

πεπραγμένων της Οργάνωσης.

* Ξέχασαν τον μαρξισμό

Πλήρης είναι η απουσία κάθε αναφοράς στα αγαπημένα θέματα της 17Ν – οι

παλιότερες αναφορές στον μαρξισμό, οι αναλύσεις για τη διεθνή κατάσταση, ακόμα

και οι ύστερες κορόνες για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι μάλιστα

ενδιαφέρον ότι η πλήρης απουσία κάθε αναφοράς στις διεθνείς εξελίξεις

σημειώνεται σε μία συγκυρία με ιδιαίτερα έντονα γεγονότα – για παράδειγμα, οι

προετοιμασίες για μία αμερικανική παρέμβαση στο Ιράκ.