Τίποτα πια δεν θα μείνει όπως ήταν πριν από την 11η Σεπτεμβρίου; Και όμως,

κανένα από εκείνα τα στοιχεία που έκαναν τον κόσμο πριν από αυτήν την

ημερομηνία ασταθή και αβέβαιο δεν έχει εξαφανιστεί: περιφερειακές συγκρούσεις,

χάσμα πλούσιων και φτωχών, οικολογική ανευθυνότητα, δυσλειτουργία της

λεγόμενης «διεθνούς κοινότητας». Ο παλιός κόσμος μάς ακολουθεί κάτω από τον

νέο κόσμο. Θα έρθει κάποτε εκείνη η ημέρα που οι Δυτικοί – που δεν

αντιπροσωπεύουν παραπάνω από ένα δισεκατομμύριο από τα έξι δισεκατομμύρια

ανθρώπους σε αυτόν τον πλανήτη, και μάλιστα το πλουσιότερο δισεκατομμύριο,

αυτό που απευθύνει κηρύγματα και επιβάλλει κυρώσεις στα υπόλοιπα

δισεκατομμύρια – θα πρέπει να προσπαθήσουν να καταλάβουν γιατί οι αξίες τους,

που τις θεωρούν παγκόσμιες και που πραγματικά το αξίζουν να γίνουν,

αμφισβητούνται, διαστρέφονται ή αδειάζουν από το νόημά τους. Ας μη γελιόμαστε:

αν ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας πρόκειται να γίνει η μοναδική δυτική

πολιτική έναντι του αραβικού-μουσουλμανικού κόσμου και απορροφήσει όλη την

ενεργητικότητα των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, θα υπάρξουν μεν στρατιωτικές

επιτυχίες, αλλά ταυτόχρονα θα υπάρξει και μια συνεχής κατάρρευση των πολιτικών

και ανθρωπίνων σχέσεων μεταξύ του Ισλάμ και της Δύσης. Από αυτή την άποψη, η

ταχεία συγκρότηση ενός παλαιστινιακού κράτους που θα είναι βιώσιμο στο πλευρό

του Ισραήλ, δεν θα λύσει βέβαια όλα τα προβλήματα, αλλά θα μπορούσε να

αναστρέψει αυτή την τάση. Επίσης, είναι επιτακτικό να εξουδετερωθεί στο

εσωτερικό του Ισλάμ, αλλά και στη Δύση, οτιδήποτε θα μπορούσε να οδηγήσει σε

μια σύγκρουση Ισλάμ-Δύσης, που, αλίμονο, δεν είναι τόσο αδιανόητη όσο

πιστεύουν κάποιοι. Οι Ευρωπαίοι πρέπει να στηρίξουν περισσότερο τα

«ρεαλιστικά» και δυνάμει δημοκρατικά ρεύματα στους κόλπους του αραβικού

κόσμου.

Ο Hubert Vedrine υπήρξε υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας.

Τελευταία Νέα