Ας αποχαιρετίσουμε τον χρόνο που φεύγει με τα πουλιά. Όχι με τα «ταξιδιάρικα»,

όπως μεταφράστηκε στα ελληνικά, αλλά τα «αποδημητικά», τα «μεταναστευτικά»

όπως θα ήταν ο σωστός τίτλος.

Στην ομώνυμη ταινία, όπου το σύνολο του «σπικάζ» δεν υπερβαίνει τα 2 λεπτά της

ώρας, δηλώνεται εξ αρχής, με τη φωνή του Ζακ Περέν, ότι τα πουλιά

μεταναστεύουν για να επιβιώσουν.

Δεν είναι «λαθρομετανάστες», γιατί δεν υπάρχουν σύνορα. Αλλά η ανάγκη της

επιβίωσης τα αναγκάζει να πετούν χιλιάδες χιλιόμετρα…

Είναι μια ταινία που σε κάνει καθώς βγαίνεις απ’ την αίθουσα, ν’ ανοίξεις τα

χέρια σου γιατί θέλεις κι εσύ να πετάξεις. (Τα χέρια είναι τα φτερά του έχασαν

την ελατηριακή τους σύνδεση με τους αγγέλους).

Μέσα στην ασκήμια που μας περιτριγυρίζει, για μια ώρα και σαράντα λεπτά,

δραπετεύεις σ’ έναν κόσμο ονειρικό, που έχει όλη τη σκληράδα και την

τρυφερότητα της πραγματικής ζωής, αλλά… απογειωμένη.

Κι ενώ παραμένει ασύλληπτος ο μάγος των βορείων προαστίων, μπορείτε εσείς να

μαγευτείτε από τη μαγεία του Βορρά. Ενώ παραμένει αναπάντητο το ερώτημα αν οι

παπαροκάδες θα πάρουν μέρος στη Γιουροβίζιον, μπορείτε ν’ ακούσετε τη μουσική

που συνοδεύει τ’ αποδημητικά στο πέταγμά τους.

Ποιος όμως ο δημιουργός αυτής της ταινίας; Επειδή η μνήμη είναι κοντή, στα

δελτία Τύπου και στις κριτικές αναφέρεται ως ο δημιουργός – παραγωγός του

«Μικρόκοσμου» και των «Ιμαλαΐων».

Δεν είναι όμως μόνο αυτό ο Ζακ Περέν. Ταλαντούχος ηθοποιός, από οικογένεια

δασκάλων και θεατρίνων, ξεκίνησε την καριέρα του μαζί με τον Αλέν Ντελόν,

μοιράζοντας το παιχνίδι του «ευαίσθητου» και του «σκληρού», στις αρχές της

δεκαετίας του ’60.

Ο Περέν όμως είχε και άλλα ενδιαφέροντα. Υπήρξε αντιρρησίας συνείδησης στον

γαλλικό στρατό, όταν ο τελευταίος πολεμούσε στο Αλγέρι για να καθυποτάξει το

απελευθερωτικό κίνημα των Αλγερινών.

Από εκεί και η πρώιμη πολιτικοποίησή του τον έκανε, από σύμπτωση (λόγω της

φιλίας του με τον Κώστα Γαβρά) παραγωγό του «Ζ», που γυρίστηκε εξ ολοκλήρου

στο Αλγέρι.

Στο «Ζ» ο Περέν υποδύεται τον δημοσιογράφο – ερευνητή (Ρωμαίο – Βούλτεψη –

Μπέρτσο). Μετά την επιτυχία της ταινίας (αφού έχει μπει στη χώρα μας παράνομα)

συνεισφέρει για επώνυμους φυλακισμένους…

Κι από κει και πέρα ξεκινάει τη δεύτερη καριέρα του, του παραγωγού ταινιών

ποιότητος, που όλες (Blanche, Le desert des Tartares, Etat de Siege, 42eme

Parallele, Spirale και καμιά δεκαριά ακόμα) «μπαίνουν μέσα», δηλαδή δεν

καλύπτουν τα έξοδα.

Συνεχίζει να παίζει ως ηθοποιός σε ταινίες (προτελευταία «Σινεμά ο παράδεισος)

και σίριαλ (κυρίως ιταλικά), όμως ό,τι κερδίζει το επενδύει ξανά στην παραγωγή

κινηματογραφικών ταινιών.

Ώσπου δύο απ’ αυτές αγγίζουν το ευρύτερο κοινό, χτυπούν «τζακ ποτ» στη γλώσσα

του καζίνο. Είναι ο «Μικρόκοσμος» και τα «Ιμαλάια».

Πριν όμως από την επιτυχία αυτή, ο παθιασμένος παραγωγός ­ μοναδικό υπόδειγμα

στη Γαλλία, όπως το παραδέχονται όλοι ­ έχει ξεκινήσει την προετοιμασία για τα

«Αποδημητικά (ταξιδιάρικα) πουλιά».

Εδώ και τέσσερα χρόνια επισκέφθηκα το κτήμα του, στη Νορμανδία, όπου τα

εκπαίδευε, μέσα από το αυγό. Μιλούσε στα αγέννητα για να μάθουν τη φωνή αυτού

που τους μιλάει.

Σε πέντε σημεία του πλανήτη εγκατέστησε τέτοια εκτροφεία πουλιών, ώστε να

υπάρχει ο «πυρήνας» (μαγιά) που θα ακολουθούσε το ειδικό μονοπλάνο με τον

έλικα από πίσω, όπου είχε τοποθετηθεί η μηχανή λήψης για τα «κοντινά»

(γκρο-πλαν).

Τα υπόλοιπα, τα άγρια, τα κινηματογραφούσαν ειδικά συνεργεία επί 4 χρόνια. 500

άτομα δούλεψαν για την ταινία αυτή και το φιλμ που τραβήχτηκε είναι 14.500

μέτρα, για να συμπτυχθεί σε μια ώρα και σαράντα λεπτά.

Δεν πρόκειται για ντοκιμαντέρ, όπως συνήθως λέγεται. Η μαγεία ξεφεύγει,

ευτυχώς, από τις ετικέτες. Πρόκειται για παγκοσμιοποιημένη ομορφιά. Ή για

διαπλανητική προστατευτική ασπίδα αντι-ασχήμιας.

Μόνο όταν φτάνουν τα πουλιά πάνω από το έδαφος των ΗΠΑ, κάτι ξεροί

πυροβολισμοί, τα εκτελούν εν πτήσει. Η καλύτερη απάντηση στις αεροπορικές

επιδρομές (τα ατσάλινα πουλιά) που οι ίδιες οι ΗΠΑ μας έχουν εκπαιδεύσει από

το 1991.

***

Κι όπως δεν θα επικοινωνήσουμε ξανά, αγαπητοί αναγνώστες της στήλης, μέχρι την

Τρίτη 8 του Γενάρη, της πρώτης ευρωχρονιάς, καλή ευρωυγεία, λοιπόν,

ευρωπροκοπή, ευρωευτυχία και πριν την απογείωση σφίξτε καλά στη μέση την

ευρωζώνη.