Με τον τίτλο «Το νέο αλβανικό έπος» διαβάσαμε στην «Ανάπτυξη» του «Βήματος της

Κυριακής», με περισσή χαρά, την, μετά από εξήντα ένα χρόνια, νέα κατάκτηση του

αλβανικού εδάφους μέσω… Cosmote.

Σε κακοτράχαλα βουνά, χωρίς δρόμους και ηλεκτρικό ρεύμα, οι άνθρωποι του

Cosmote, με ελικόπτερα, μουλάρια, τρακτέρ και τζιπ, έπρεπε να στήσουν, πάση

θυσία, το δίκτυο, για να λειτουργήσει η κινητή τηλεφωνία σε όλη την εμβέλειά

της.

Διαβάζοντας το σχετικό οικονομικό ρεπορτάζ, θαυμάζεις τις προσπάθειες, την

αυτοθυσία, την ικανότητα των τεχνικών, που, με επικεφαλής τον διευθύνοντα

σύμβουλό τους, τον κ. Μαρτιζόπουλο, αντίστοιχο του στρατάρχη του έπους του

’40, δώσαν τη μάχη με τα αφιλόξενα στοιχεία της φύσης και την επιθετικότητα

των αετών.

Επί του εδάφους όμως, ηγήθηκε της όλης εκστρατείας ο σημερινός διευθύνων

σύμβουλος, ο κ. Οκταποδάς, της AMC (Albanian Mobili Communication), της οποίας

ο Cosmote κατέχει το 85% από τον Σεπτέμβριο του 2000.

Γεωγραφική κάλυψη άνω του 70% του εδάφους με ταυτόχρονη πληθυσμική κάλυψη 80%.

Οι συνδρομητές, από 13.000 που ήταν πριν από την εξαγορά, σήμερα φτάνουν τους

200.000, και συνεχώς αυξάνονται. 89% των συνδρομητών είναι πελάτες της

καρτοκινητής Albakarte και οι υπόλοιποι συνδρομητές βάσει συμβολαίου.

Όσο για τα κέρδη, είναι ανάλογα κι αυτά με το μέγεθος της γιγάντιας επένδυσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ στην Ελλάδα ο μέσος όρος της κίνησης ανά

συνδρομητή είναι περί τα 97 λεπτά τον μήνα, στην Αλβανία (λόγω της χαμηλής

διείσδυσης της σταθερής τηλεφωνίας, που δεν ξεπερνά το 5,5%) φτάνει στα 300

λεπτά.

Όταν λοιπόν στις 28 Οκτωβρίου του 2000 δόθηκε το μεγάλο ΝΑΙ από τον τότε (και

νυν) υπουργό Δημόσιας Οικονομίας και Ιδιωτικοποιήσεων της Αλβανίας κ. Μουσταφά

Μούτση (καμία σχέση με τον δικό μας Δήμο Μούτση), το ΟΧΙ του έπους του ’40

(εξήντα χρόνια δηλαδή πριν) βρήκε, όπως λένε στη μεταφυσική, το θετικό

«ανάλογόν» του (ή το ισόποσο του απόβαρου, όπως λένε στα μαθηματικά).

Χωρίς να χυθεί σταγόνα αίμα, χωρίς Παναγιά να εμφανίζεται για να εμψυχώνει

τους νέους στρατηλάτες της τεχνολογίας, χωρίς να χρειάζεται «αέρας» για να

φουσκώσει τα πανιά, στη θέση της γαλανόλευκης, που τότε στηνόταν στα

κορφοβούνια, σήμερα μπήχτηκαν οι παγκοσμιοποιημένες κεραίες, που εξυπηρετούν,

όπως και στο Άγιον Όρος, τους μοναχικούς ανθρώπους, τους απομονωμένους μέσα

στη σύγχρονη αφιλόξενη κοινωνία. Άλλοτε, ανοίγοντας δρόμους για την καλύτερη

προάσπιση της άμυνας της χώρας, ταυτόχρονα εξυπηρετούνταν και οι πολίτες που

επωφελούνταν απ’ αυτούς στην ιδιωτική τους μετακίνηση.

Σήμερα, στην προσπάθεια για την τεχνολογική εξάπλωση, παρατηρούνται άλλου

είδους ωφέλειες, όπως π.χ. στη χαρτογράφηση χωριών και πόλεων, που έπρεπε να

προηγηθεί της εγκατάστασης των κεραιών:

Πόλεις με πληθυσμό στον χάρτη 10.000 κατοίκων, βρέθηκαν να έχουν συρρικνωθεί

σε χωριά με 400 το πολύ ανθρώπους, ενώ αντίθετα οικισμοί όπου εμφανίζονταν να

ζούνε 200 μόνο ψυχές, βρέθηκαν να έχουν μετατραπεί σε κωμοπόλεις άνω των

5.000-10.000 κατοίκων.

Οι μετακινήσεις δηλαδή στην αλβανική ύπαιθρο, λόγω των αλλαγών, σεισμών,

πυραμίδων, πολέμων, μετανάστευσης κ.λπ., ήταν άγνωστες, μέχρι ο Cosmote να τις

μελετήσει. Ό,τι κατάφερε ο Cosmote, κι άλλες εταιρείες, κυρίως ιδιωτικές, το

έχουν, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, πετύχει, στα Βαλκάνια.

Ίσως θα άξιζε να το σκεφτεί κανείς και για την Ολυμπιακή, που, αντί να

πασχίζουν να την ξεφορτωθούν σε άπειρα χέρια ιδιωτών (και χωρίς φράγκο), να

της δώσουν τη δυνατότητα ανάπτυξης δι’ εξαγορών αεροπορικών εταιρειών στα

ευρύτερα Βαλκάνια. (Έτσι, για να έχουμε εκτός από τον «κινητό» και τον

«ένφτερο» «Ρήγα Φεραίο»).

Εξάλλου, με την κατάρρευση πολλών αεροπορικών εταιρειών (όπως η Swisse Air, η

ΑΟΜ, η Air-Liberte κ.λπ.), στην επικείμενη δυσμενή πτώση άλλων (Sabena,

αμερικανικές αεροπορικές εταιρείες) η Ολυμπιακή στην παγκόσμια αγορά είναι η

μόνη εταιρεία που έχει, μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, τριπλασιάσει

τους επιβάτες της.

Και ενώ κόστιζε όσο κόστιζε πριν από την αποφράδα εκείνη ημερομηνία, τώρα

προστέθηκε, ένα «τρισ.» (τρισεκατομμύριο) δραχμές «αέρας» στην αξία της. Τώρα,

λοιπόν, θέλουν να την πουλήσουν όσο – όσο;