Δύσκολα επανέρχεται κανείς σ’ αυτή τη στήλη όταν απουσίασε έναν μήνα

ολόκληρο, κι αυτός ο μήνας ήταν ο Σεπτέμβριος που μας πέρασε. Ακούγοντας τους

άλλους εκπροσώπους των κρατών μελών του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ουνέσκο,

που συνεδριάζει τις ημέρες αυτές στην παρισινή έδρα του, η αναφορά από όλους

στην 11η Σεπτεμβρίου ­ και η συνακόλουθη καταδίκη μαζί με την ανησυχία για το

τι πρόκειται να συμβεί ­ καθιστά αυτή τη μοιραία ημερομηνία κοινό πλέον παρονομαστή.

Παράλληλα επισημάνθηκε από όλους τους μόνιμους αντιπροσώπους ότι ο διάλογος

των πολιτισμών, στον οποίο η χώρα μας πρωτοστάτησε μαζί με το Ιράν, την

Αίγυπτο και την Ιταλία, πρέπει να συνεχιστεί, με ακόμα μεγαλύτερη ένταση, μέσα

στους κόλπους της Ουνέσκο.

Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο το οικονομικό. Το πρόβλημα είναι βαθύτερα

πολιτιστικό.

Ανάμεσα στα εκατοντάδες κείμενα που διάβασα αυτόν τον μήνα ­ που το καθένα από

την πλευρά του έδινε μια εξήγηση στα γεγονότα ­ εκείνο που κράτησα και θέλω να

επισημάνω για όσους πιθανώς δεν το πρόσεξαν, είναι του Stephen Schwartz που

αναδημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ» του σαββατοκύριακου 29-30 Σεπτεμβρίου.

Πρόκειται για τον Ουαχαμπισμό (Wahabbism), μια τάση στο Ισλάμ, «βίαιη, μη

ανεκτική και φανατική» που αναδύθηκε πριν από δύο περίπου αιώνες με εμπνευστή

του τον Ιμπν Αμπντούλ Ουαχάμπ (1703-1792, χρονολογίες του δικού μας φυσικά

ημερολογίου), στην τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα το Ριάντ, μια περιοχή που «ο

ίδιος ο Προφήτης είχε προειδοποιήσει ότι θα καταστεί πηγή διαφθοράς και

σύγχυσης».

Από τα τέλη του 18ου αιώνα, οπότε άρχισε να μορφοποιείται, αυτή η τάση

συνδέθηκε με μαζικές δολοφονίες όλων όσων αντιτάχθηκαν σε αυτήν. Τον 19ο αιώνα

ο Ουαχαμπισμός πήρε τη μορφή του αραβικού εθνικισμού. Ο ιδρυτής του

σαουδαραβικού βασιλείου, Ιμπ Σαούντ, ονόμασε τον Ουαχαμπισμό επίσημη θρησκεία.

Ο Μπιν Λάντεν είναι Ουαχαμπίτης. Οι Ιρανοί δεν είναι. Οι Τάλιμπαν εφαρμόζουν

μια παραλλαγή του Ουαχαμπισμού, όπως εκτελέσεις για ηθικά παραπτώματα, η

πρωτόγονη και τρομακτική άποψη που έχουν για τις γυναίκες.

Ωστόσο, αν και ο Ουαχαμπισμός είναι η πιο ακραία μορφή του ισλαμικού

φονταμεταλισμού, δεν σημαίνει πως όλοι οι Ουαχαμπίτες είναι και εν δυνάμει

κομάντος αυτοκτονίας. Αλλά όλοι οι μουσουλμάνοι βομβιστές αυτοκτονίας, είναι

Ουαχαμπίτες.

Όπως σωστά επεσήμανε ο Seyyed Vali Reza Nasr, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών

στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο στην Καλιφόρνια, «αν οι ΗΠΑ θέλουν να κάνουν

κάτι για τον Ουαχαμπισμό, πρέπει ν’ ασχοληθούν με τη Σαουδική Αραβία, που

είναι ο πιο θερμός υποστηρικτής του ριζοσπαστισμού, της διαμόρφωσης ιδεολογίας

και φανατισμού του Ισλάμ. Όμως τους αφήνουν τα πετρέλαια; Υπάρχει συνεχής

εκροή σαουδαραβικού πετρελαίου προς την Αμερική και οι Αμερικανοί πολιτικοί

συνδιαλέγονται θερμά με τους διοικούντες Σαουδάραβες».

Ο Μπιν Λάντεν είχε ορκιστεί να καταστρέψει τη βασιλική σαουδαραβική

οικογένεια. Αντί γι’ αυτήν, οι Ουαχαμπίτες χτύπησαν την Αμερική. Μήπως για να

στείλουν εμμέσως το μήνυμα ή, πιο πιθανή εκδοχή, επειδή ο ιερός πόλεμος

(τζιχάντ) επιτρέπεται μόνο εναντίον των «απίστων» (και όχι των ομοθρήσκων);

Όπως και να ‘χει, όλοι οι ομόθρησκοι δεν είναι το ίδιο. Το Ισλάμ, ο

ισλαμισμός, είναι μια βαθύτατα φιλειρηνική θρησκεία. Δεν έχει καμιά σχέση με

τον Ουαχαμπισμό, όπως δεν έχουν καμιά σχέση με την Ορθοδοξία οι οπαδοί του

666.

***

ΥΓ: Τη στιγμή που τελείωνα το κείμενο, Κυριακή βράδυ, άρχιζε η επίθεση.

Χωρίς εικόνες τούτη τη φορά, όπως το απαιτεί η μουσουλμανική θρησκεία ή το

Πεντάγωνο που απέκλεισε το CNN. Κακή σύμπτωση για την Ελλάδα, που σήμερα, ως

τιμώμενη χώρα, εγκαινιάζει τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στην Φρανκφούρτη…

Τελευταία Νέα