Αναζήτηση
Είναι σε όλους γνωστό πως στις 30 Αυγούστου ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης
Παπαγεωργόπουλος έχει συγκαλέσει (χωρίς απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου) ένα
άτυπο όργανο που συνηθίζει να ονομάζει «Συνάντηση των φορέων», το οποίο θα
εκφράσει, υποτίθεται, τη στάση και την αντίδραση της πόλης απέναντι στον
Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση με αφορμή τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης. Η
σύναξη αυτή, που συνεκλήθη ήδη μια ακόμη φορά πριν από λίγους μήνες,
αποτελείται από 100 περίπου φορείς και καλείται να «αποφασίσει» για κρίσιμα
ζητήματα της πόλης όπως είναι η προοπτική της ΔΕΘ και η πορεία των μεγάλων
έργων υποδομής. Οι «αποφάσεις» που δρομολογούνται πιθανότατα θα καταλήξουν σε
ένα μάλλον προβλέψιμο «υπόμνημα διαμαρτυρίας» προς τον Πρωθυπουργό,
αποφεύγοντας το διχαστικό «συλλαλητήριο», η πιθανότητα του οποίου
απομακρύνθηκε μετά και από παρέμβαση της ίδιας της Ν.Δ. μπροστά σε ένα βέβαιο
φιάσκο.
Πέρα όμως από τη μικροπολιτική των ημερών, που εντείνεται πάντοτε στη
Θεσσαλονίκη στις αρχές του Σεπτέμβρη, αξίζει να ρίξουμε μια πιο προσεκτική
ματιά σ’ αυτό το ιδιόμορφο όργανο, τη «Συνάντηση των φορέων», η οποία τείνει
να υποκαταστήσει με περίεργο και αδόκιμο τρόπο θεσμούς και δημοκρατικές
συνήθειες της πόλης.
Σέβομαι και τιμώ την κοινωνία των πολιτών, από την οποία άλλωστε προέρχομαι.
Θεωρώ ιδιαίτερα κρίσιμη και μάλιστα συγκινητική κάθε προσπάθεια πολιτών που
ενώνουν τη φωνή τους για να αντιμετωπίσουν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα της
γειτονιάς ή της πόλης τους και να προωθήσουν κάτι που τους ενδιαφέρει από
κοινού. Ανάμεσα στο απρόσωπο κράτος, την απόμακρη εξουσία και τον απλό πολίτη
οι ποικίλες ενώσεις, κινήσεις, οργανώσεις, κινήματα και σύλλογοι έρχονται να
καλύψουν ένα μεγάλο κενό που δεν μπορεί να καλυφθεί σήμερα ούτε από τα κόμματα
ούτε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Από την άλλη μεριά όμως αυτές οι κινήσεις
καθορίζουν από μόνες τους το όριο και το περιεχόμενο του ενδιαφέροντός τους
στο καταστατικό και τη δράση τους, ώστε να διασφαλίσουν τόσο την ταυτότητα και
τη φυσιογνωμία τους όσο και τη σοβαρότητα, την αξιοπιστία και την
αποτελεσματικότητα των ενεργειών τους.
Με την έννοια αυτή, η συμμετοχή στη «Συνάντηση των φορέων» της Θεσσαλονίκης
διαφόρων οργανώσεων παντελώς άσχετων με τα ζητήματα που πρόκειται να
συζητηθούν αποτελεί απλώς μια προφανή προσπάθεια του δημάρχου να μετατοπίσει
τα κέντρα λήψεως των αποφάσεων από τους θεσμοθετημένους φορείς σε άτυπα και
ελεγχόμενα όργανα, για μικροκομματικά ή προσωπικά οφέλη. Αναφέρω ενδεικτικά
ορισμένους μόνο από τους 107 φορείς της λίστας που προσκάλεσε ο δήμαρχος (με
την υποσημείωση πως στην πόλη δραστηριοποιούνται πάνω από 1.000 ανάλογες
θεματικές ή τοπικές οργανώσεις): Σύλλογος Παλιννοστούντων Βατούμ, Ένωση
Ελλήνων Ναυαγοσωστών, Βετεράνοι της Κορέας, Παμμακεδονική Οργάνωση Νοικοκυράς,
Αγροτικές Παιδικές Φωλιές, Κυνηγετική Ομοσπονδία «Ο Κολοκοτρώνης», Ριμινίτες,
Ιερολοχίτες. Μπορεί ακόμη να βρει κανείς τουλάχιστον 4 συνδέσμους Απόστρατων
Αξιωματικών και άλλους τόσους Σορροπτιμιστικούς Ομίλους της περιοχής
Θεσσαλονίκης. Για να μην υπάρξει καμιά παρεξήγηση, ήθελα να επαναλάβω πως
σέβομαι και τιμώ την προσπάθεια όλων των φορέων της πόλης και την αφοσίωσή
τους στους στόχους που έχει θέσει ο καθένας. Δεν δέχομαι όμως πως μπορούν να
αποφασίζουν κάποιοι απ’ αυτούς για θέματα τόσο σημαντικά αλλά, κυρίως, τόσο
ξένα προς τους στόχους και τους σκοπούς για τους οποίους ιδρύθηκαν.
Από την άλλη πλευρά, στον κατάλογο των φορέων που συμμετείχαν (τουλάχιστον την
πρώτη φορά) στη συνάντηση που συγκάλεσε ο δήμαρχος συμπεριλαμβάνονται και
(είκοσι περίπου) σημαντικοί παραγωγικοί φορείς της πόλης (Εργατικό Κέντρο,
Σύνδεσμοι Βιομηχανιών και Εξαγωγέων, Επιμελητήρια κ.λπ.), οι οποίοι έχουν
βαρύνοντα και ουσιαστικό λόγο στα θέματα της ΔΕΘ και των υποδομών.
Οι φορείς όμως αυτοί (κάποιοι από τους οποίους είχαν τη δυνατότητα ιδιαίτερης
απευθείας συνάντησης και ανταλλαγής απόψεων με τον Πρωθυπουργό) δεν
συμμερίζονται (στη συντριπτική τους τουλάχιστον πλειοψηφία) τις ακραίες και
επικίνδυνες για την πόλη απόψεις του δημάρχου και δεν επιθυμούν να γίνουν
αντικείμενο στο μικροκομματικό ή προσωπικό παιχνίδι κανενός. Ενδιαφέρονται
σοβαρά για το μέλλον της ΔΕΘ, συμφωνώντας στην ουσία με την πρόταση της
κυβέρνησης για συμμετοχή των φορέων της πόλης στο μετοχικό της κεφάλαιο σε ένα
ποσοστό (τουλάχιστον 20%) που θα συμφωνηθεί από κοινού πολύ σύντομα. Και έχουν
στόχο την ενίσχυση (και όχι την υπονόμευσή της) ώστε να μπορέσει να σταθεί
ανταγωνιστικά στο ελληνικό και ευρωπαϊκό εκθεσιακό περιβάλλον διεκδικώντας
επιθετικά το μεγαλύτερο δυνατό μερίδιο της αγοράς, ανάλογο με την τεράστια
εθνική σημασία και την τεχνογνωσία που διαθέτει. Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης
γνωρίζει να κολυμπάει στα βαθιά και δεν χρειάζεται αυτόκλητους ναυαγοσώστες.
Και ο εποικοδομητικός διάλογος δεν πρέπει να μετατραπεί σε μάχη του Ρίμινι ή
της Κορέας. Το μόνο που χρειάζεται είναι ψυχραιμία, νηφαλιότητα και, κυρίως,
σοβαρότητα.
Ο Σπύρος Βούγιας είναι βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.
