Αναζήτηση
< |
|
Ενώ στις σελίδες 213-214-215-216 περισσεύουν οι αναφορές στο καινούργιο
αεροδρόμιο καθώς ο «ήρωας» του βιβλίου επισκέπτεται έναν φίλο του που είχε να
τον δει απ’ τον καιρό που συνυπηρετούσαν στο Πεζικό.
«Ο φίλος του, θυμόταν Αυτός (ο αφηγητής), από παλιά, απ’ το Στρατό ακόμα,
έπαιζε τρομπόνι και τώρα ήταν διευθυντής της μπάντας των Σπαταναίων. «Η μόνη
που υποφέρει πραγματικά από το καινούργιο αεροδρόμιο», όπως του είπε…
Αυξήσαμε τα τρομπόνια στην μπάντα μας. Τα βάζω να παίζουν σόλα, σε κάθε
προσγείωση ή απογείωση. Λεν τώρα ότι θα επιτρέψουν να ‘ρχεται και το Κονκόρντ.
Ο Καραμανλής, για χάρη του Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, για να μπούμε μια ώρα αρχύτερα
στην Κοινή Αγορά της Αμαρτίας. Οι Σπαταναίοι είναι ανάστατοι. Κι οι εκλογές;
Τις κερδίσαμε.
Δεν ρώτησε ποιοι. Δεν μπορούσε να ‘ναι παρά οι αντίπαλοι στην κυβέρνηση που
έφερε εδώ τα αεροπλάνα.
… Ένα καρύδι της μουσταλευριάς είχε κολλήσει στο λαιμό του. Στη Βραυρώνα, με
τ’ αρχαία, είχε πάει πέρσι, τέτοια εποχή. Με αφορμή ένα γλέντι στη βίλα του
εφοπλιστή. Ο εφοπλιστής, φιλότεχνος, ήθελε ν’ αναπτύξει το πολιτιστικό επίπεδο
των Μεσογείων. Ήταν ένας από τους τελευταίους λάτρεις του μεσογειακού
πολιτισμού. Πίστευε πως με το αεροδρόμιο τα πάντα θα χαλούσαν. Θα γινόταν κι
εδώ, ό,τι στο Ελληνικό. Μια βάση αεροπορική με τις ανεμοσημαδούρες, καπότες
γιγάντων που δεν τους σηκώνεται, όταν δεν φυσάει…
… Χόρεψε όλο το βράδυ καλαματιανό και συρτούς με τα κορίτσια και τ’ αγόρια
απ’ τα Σπάτα. Τα Σπάτα που ήταν η αρχή τους. Και τώρα το τέλος. Είκοσι χρόνια
χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί η αγάπη τους, για να γίνει αεροδρόμιο. Η αγάπη
που είναι ένα αεροδρόμιο κι εσύ ο επιβάτης, τράνζιτο…».
***
Έτσι για να αποδειχτεί γι’ ακόμα μια φορά ότι η φαντασία προηγείται της
πράξης. Κι ότι οι συγγραφείς κι οι ποιητές πιάνουν πρώτοι «τη βοή των
πλησιαζόντων γεγονότων». Μένουν οι πολιτικοί κι οι κατασκευαστικές εταιρείες
για να τα υλοποιήσουν. Είκοσι δύο χρόνια μετά, αύριο, λειτουργεί αυτό που
προϋπήρξε σαν λογοτεχνικό. Καλή τύχη, λοιπόν, σε επιβάτες και πληρώματα, κι ας
μη ξεχνάμε πως το «κλειδί» κάθε αεροδρομίου είναι οι ελεγκτές αέρος. Καλή
επιτυχία και στον εκλεκτό συνάδελφο της γραφής και ελεγκτή αέρος, τον Άρη
Σφακιανάκη. Και συγχαρητήρια θερμά στον Κώστα Λαλιώτη και σε όλους όσους
συνεργάστηκαν για την εναέρια επέκταση της χώρας μας, που εδαφικά μας
προσπόρισε ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
