Επικρίσεις στους Βρετανούς φίλους του Γλύξμπουργκ για τον γάμο της Αλεξίας

Σε μπελάδες έβαλε ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ τους Βρετανούς φίλους του, οι

οποίοι του είχαν επιτρέψει να γιορτάσει «κοψοχρονιά» τον γάμο της κόρης του,

της Αλεξίας, στο επιβλητικό Κένγουντ Χάουζ.

Σύμφωνα με τους χθεσινούς «Τάιμς» του Λονδίνου, η κυβερνητική υπηρεσία Ίνγκλις

Χεριτέιτζ, στην οποία ανήκει το μέγαρο Κένγουντ Χάουζ, δέχεται επικρίσεις από

μέλη της Επιτροπής Δημοσίων Λογαριασμών της Βουλής των Κοινοτήτων, τα οποία

εξέφρασαν την έκπληξή τους για τη χαμηλή τιμή στην οποία προσεφέρθη το μέγαρο

στον Κωνσταντίνο.

Η Ίνγκλις Χεριτέιτζ πληρώθηκε μόνο για το κόστος της τελετής, 34.000

στερλίνες, ενώ συνήθως εισπράττει ως μίσθωμα ένα 40% επί του κόστους της

τελετής και στη συνέχεια έλαβε μια δωρεά 5.000 στερλινών ­ και μάλιστα όχι από

τον τέως βασιλιά, αλλά από τον φίλο του, τον σερ Τζόσλιν Στίβενς, ο οποίος

ήταν τότε πρόεδρος της Ίνγκλις Χεριτέιτζ και ήταν αυτός που έδωσε το μέγαρο σε

τιμή ευκαιρίας στον Κωνσταντίνο. Επιπλέον η επιταγή των 5.000 στερλινών

παρελήφθη έναν χρόνο μετά τον γάμο και μόλις τέσσερις ημέρες πριν από την

έναρξη της έρευνας της Βουλής για την υπόθεση.

Η κατάθεση

Η νυν επικεφαλής τής Ίνγκλις Χεριτέιτζ, η Παμ Αλεξάντερ, κατέθεσε την Τετάρτη

στην Επιτροπή της Βουλής των Κοινοτήτων ότι έως πέρυσι τον Ιούνιο, σχεδόν έναν

χρόνο μετά τον γάμο της Αλεξίας με τον Ισπανό αρχιτέκτονα Κάρλος Μοράλες

Κιντάνα, η υπηρεσία δεν είχε ακόμη παραλάβει τη δωρεά που υποτίθεται ότι θα

έκανε ο Κωνσταντίνος για τη συντήρηση του Κένγουντ Χάουζ.

Σύμφωνα με την Αλεξάντερ, ο σερ Τζόσλιν ήρθε σε επαφή μαζί της το περασμένο

φθινόπωρο, λίγες ημέρες πριν από την ημερομηνία κατά την οποία η Αλεξάντερ

επρόκειτο να καταθέσει στην Επιτροπή, επειδή ήξερε ότι ήταν πιθανό να θίξει το

θέμα.

Τέσσερις ημέρες πριν από την κατάθεσή της, της έστειλε μια επιταγή 5.000

στερλινών από τον δικό του λογαριασμό, επειδή ο Κωνσταντίνος δεν ήταν εκείνη

την εποχή στη χώρα. Η Αλεξάντερ επέμεινε πάντως ότι το Κένγουντ Χάουζ

προσφέρθηκε σε τιμή ευκαιρίας στον Κωνσταντίνο επειδή θεωρήθηκε ότι το μέγαρο

θα είχε σημαντική διαφήμιση με τη γαμήλια τελετή.