Τα ΤΕΙ φαίνεται πως αυτή τη φορά όχι μόνο έφτασαν στην πηγή αλλά θα γευτούν

και το νεράκι της ανωτατοποίησης που τους προσφέρει το υπουργείο Παιδείας, κι

ας φαίνεται θολό στο μάτι των διδασκόντων, γιατί ­ λέει ­ παραμένουν

αδιευκρίνιστα τα επαγγελματικά δικαιώματα, γιατί δεν προβλέπεται διαδικασία

εξομοίωσης των πτυχίων των παλαιών αποφοίτων, γιατί δεν μπορούν να φτιάξουν

από μόνα τους τα ΤΕΙ Μεταπτυχιακά Τμήματα και, τέλος, γιατί το εκπαιδευτικό

προσωπικό καλό θα ήταν να μην το άγγιζαν καθόλου!

Το σχέδιο νόμου που προβλέπει όλα τα της ανωτατοποίησης έδωσε χθες η ηγεσία

του υπουργείου Παιδείας σε όλους του ενδιαφερομένους, οι οποίοι, με τη σειρά

τους, υποτίθεται ότι θα το μελετήσουν και θα διατυπώσουν τις απόψεις τους.

Στην πραγματικότητα, όλη αυτή η διαδικασία άτυπα συντελείται εδώ και περίπου

ένα εξάμηνο. Το περιεχόμενο του νομοσχεδίου έχει τμηματικά δημοσιοποιηθεί και

κατά συνέπεια κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι εξεπλάγη.

Χθες, όμως, έγινε και το τυπικόν της υποθέσεως.

Οριοθέτηση

Συγκεντρωμένες, πλέον, σε ένα σχέδιο νόμου, όλες οι διατάξεις που διέπουν,

συνοδεύουν ή και διασφαλίζουν, αν θέλετε, την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ έχουν με

δυο ­ υπουργικά ­ λόγια ως εξής:

­ Οριοθετείται η Ανώτατη Εκπαίδευση και προσδιορίζονται οι ιδιαίτερες

αποστολές και οι διακριτοί ρόλοι μεταξύ των Πανεπιστημίων και των Τεχνολογικών

Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ) που τη συναπαρτίζουν.

­ Δίνεται έμφαση κυρίως στη διεύρυνση της αυτοδιοίκησης των ιδρυμάτων, στην

ποιοτική βελτίωση του εκπαιδευτικού προσωπικού, στην προαγωγή της τεχνολογικής

έρευνας, στη δυνατότητα συμμετοχής στα μεταπτυχιακά προγράμματα των

Πανεπιστημίων.

­ Δεν θίγεται η επαγγελματική υπόσταση του εκπαιδευτικού προσωπικού που

υπηρετεί σήμερα στα ΤΕΙ ενώ παράλληλα δίνεται η δυνατότητα στους διδάσκοντες

που έχουν τα κατάλληλα προσόντα να ενταχθούν στις νέες βαθμίδες.

­ Την ευθύνη της διοίκησης των ΤΕΙ θα έχουν τα μέλη των νέων βαθμίδων.

Προκειμένου, μάλιστα, να προχωρήσουν τα Ιδρύματα σε εκλογή νέων οργάνων

διοίκησης, παρατείνεται η θητεία των προέδρων και αντιπροέδρων των ΤΕΙ ως τη

λήξη του ακαδημαϊκού έτους 2001-2002.

Οικονομική ενίσχυση

Προκειμένου, τώρα, όλα τα παραπάνω να μπορέσουν να «περπατήσουν»:

­ Τα ΤΕΙ θα ενισχυθούν οικονομικά ­ και, μάλιστα, σημαντικά ­ τόσο από

εθνικούς όσο και από κοινοτικούς πόρους.

­ Θα προκηρυχθούν σύντομα 450 θέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού και 250 θέσεις

διοικητικού και ειδικού τεχνικού προσωπικού.

­ Θα συνεχιστεί η αναμόρφωση των Προγραμμάτων Σπουδών διαφόρων Τμημάτων των

ΤΕΙ.

­ Θα συνεχιστεί και θα ολοκληρωθεί η έκδοση των Προεδρικών Διαταγμάτων για τα

επαγγελματικά δικαιώματα των νέων και παλαιών πτυχιούχων των ΤΕΙ.

Ως προς το θεωρητικό ακαδημαϊκό μέρος της υπόθεσης, για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ

προβλέπονται βίοι παράλληλοι ­ και άρα ασύμπτωτοι, θα μπορούσε να παρατηρήσει

κάποιος ­ καθώς ορίζεται ότι «η Ανώτατη Εκπαίδευση αποτελείται από δύο τομείς,

που είναι παράλληλοι: α) τον πανεπιστημιακό, που περιλαμβάνει Πανεπιστήμια,

Πολυτεχνεία και την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) και β) τον τεχνολογικό,

που περιλαμβάνει τα ΤΕΙ. Τα ιδρύματα και των δύο τομέων λειτουργούν

συμπληρωματικά, με διακριτές φυσιογνωμίες και με ρόλους, σκοπό και αποστολή

που διαφοροποιούνται, σύμφωνα με τις ισχύουσες για τον κάθε τομέα διατάξεις».

Βίοι παράλληλοι

Η διαφοροποίηση έγκειται στο ότι «τα Πανεπιστήμια δίνουν έμφαση στην προαγωγή

και ανάπτυξη της επιστήμης, στη βασική και εφαρμοσμένη έρευνα και στην υψηλή

θεωρητική και ολοκληρωμένη κατάρτιση του επιστημονικού και ακαδημαϊκού

δυναμικού της χώρας, ενώ τα ΤΕΙ συνδυάζουν την ανάπτυξη του κατάλληλου

θεωρητικού υπόβαθρου σπουδών με υψηλού επιπέδου εργαστηριακή και πρακτική

άσκηση, διεξάγουν τεχνολογική έρευνα και αναπτύσσουν τεχνογνωσία και

καινοτομίες στα αντίστοιχα επαγγελματικά πεδία».

Πτυχία και σπουδές

Και τώρα στο «ψητό»:

Τα πτυχία που χορηγούνται από τα ΤΕΙ αποτελούν βασικό τίτλο σπουδών της

Ανώτατης Εκπαίδευσης, ο οποίος δίνει τη δυνατότητα πρόσβασης σε Προγράμματα

Μεταπτυχιακών Σπουδών σε ελληνικά και ξένα ΑΕΙ, με τις ίδιες προϋποθέσεις που

εκάστοτε ισχύουν για τους πτυχιούχους της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Η διάρκεια σπουδών ορίζεται σε οκτώ εξάμηνα, συμπεριλαμβανομένου του εξαμήνου

εκπόνησης πτυχιακής εργασίας, κατά τη διάρκεια του οποίου μπορεί να

πραγματοποιείται και η πρακτική άσκηση στο επάγγελμα. Είναι δυνατόν, όμως, να

οριστεί η διάρκεια σπουδών σε επτά εξάμηνα, ανάλογα με τη φύση και την έκταση

του γνωστικού αντικειμένου του Τμήματος.

Τα Τμήματα των ΤΕΙ μπορούν είτε να συμπράττουν στη λειτουργία Προγραμμάτων

Μεταπτυχιακών Σπουδών που διοργανώνονται σε ΑΕΙ του εσωτερικού ή του

εξωτερικού είτε να συνδιοργανώνουν διατμηματικές μεταπτυχιακές σπουδές με ΑΕΙ

του εσωτερικού.

4 βαθμίδες

Δημιουργούνται 4 βαθμίδες εκπαιδευτικού προσωπικού (Ε.Π.): καθηγητή,

αναπληρωτή, επίκουρου (όπως ακριβώς και στα Πανεπιστήμια) και καθηγητή

Εφαρμογών. Απαραίτητο ακαδημαϊκό προσόν για τις τρεις πρώτες βαθμίδες είναι το

διδακτορικό ενώ για τον καθηγητή Εφαρμογών ο τίτλος μεταπτυχιακών σπουδών. Για

την εκλογή των μελών Ε.Π. συγκροτούνται εκλεκτορικά σώματα με τη συμμετοχή

τουλάχιστον 7 μελών Ε.Π. της ίδιας ή ανώτερης βαθμίδας, που θα έχουν και

δικαίωμα ψήφου. Εάν αυτά τα επτά μέλη δεν υπάρχουν στο συγκεκριμένο ΤΕΙ,

αναζητούνται σε άλλο. Διαφορετικά, οι θέσεις των εκλεκτόρων πληρούνται από

πανεπιστημιακούς.

Οι σημερινοί καθηγητές, επίκουροι καθηγητές και καθηγητές Εφαρμογών των ΤΕΙ

εντάσσονται αυτοδικαίως σε θέσεις εντεταλμένου εκπαιδευτικού προσωπικού και

μέσα σε έξι χρόνια μπορούν να ζητήσουν να κριθούν για να καταλάβουν θέσεις

στις νέες βαθμίδες.

Οι πρυτάνεις

Υπενθυμίζεται ότι οι πρυτάνεις των Πανεπιστημίων δυσανασχετούν με την όλη

υπόθεση, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι θα έπρεπε της ανωτατοποίησης των

ΤΕΙ να προηγηθεί η αξιολόγηση, ενώ οι πρόεδροι των ΤΕΙ αναμένεται να εκφράσουν

επισήμως τις απόψεις και παρατηρήσεις τους μετά τη Σύνοδο που θα

πραγματοποιήσουν τη Δευτέρα. Συγκρατημένα θετική στάση φαίνεται εκ πρώτης

όψεως να κρατούν οι σπουδαστές ανεξαρτήτως παρατάξεων ενώ η Πανελλήνια

Ομοσπονδία Εκπαιδευτικού Προσωπικού εκτιμά ότι πρέπει να ιδωθεί το θέμα των

παλαιών αποφοίτων, των επαγγελματικών δικαιωμάτων και, βεβαίως, των νυν διδασκόντων.