Αναζήτηση
Ώστε πεθαίνουν νέοι στις λίστες αναμονής για τα προγράμματα της μεθαδόνης;
«Και πού βρίσκεται η είδηση;» θα μπορούσε να ρωτήσει ένας κυνικός. Γιατί αν
θέλουμε να είμαστε ακριβείς θα έπρεπε να πούμε ότι κάθε μέρα πεθαίνουν νέοι
από τα ναρκωτικά. Είτε βρίσκονται σε λίστες είτε όχι. Και ας μη σπεύσουμε να
κουνήσουμε το κεφάλι μας συμπονετικά. Αυτοί οι νέοι είναι θύματα της δικής μας
απάνθρωπης και παράλογης πολιτικής για τα ναρκωτικά. Η συζήτηση βλέπετε για
την αποποινικοποίηση της χρήσης τους μπορεί να έχει πολλές πτυχές, σε ένα θέμα
ωστόσο δεν χωράει αμφισβήτηση: ότι μειώνει δραματικά τους θανάτους. Το
πρόβλημα φυσικά δεν το λύνει. Κανείς δεν μπορεί, για παράδειγμα, να πει με
βεβαιότητα αν ο αριθμός των χρηστών θα μειωθεί ή όχι με την αποποινικοποίηση.
Θα πρέπει, ωστόσο, να έχει γίνει από καιρό φανερό ότι και καμιά άλλη πολιτική
έως σήμερα δεν το έχει καταφέρει.
Η περίφημη «πρόληψη» μπορεί να είναι η αγαπημένη καραμέλα των πολιτικών, δεν
έχει όμως καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Προσφέρει απλώς μια πρώτης τάξεως
πλατφόρμα για να ηθικολογούν οι πολιτικοί και να διεκδικούν χρήματα οι κάθε
είδους «επαγγελματίες» του είδους αστυνομικοί, κοινωνικοί λειτουργοί,
γιατροί.
Όσα χρήματα και αν πάρουν όμως το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Αυτό πια θα πρέπει να
το έχουν καταλάβει και οι πιο δύσπιστοι.
Όποιος λοιπόν πραγματικά ενδιαφέρεται για το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν έχει
παρά να κάνει μια βόλτα ένα πρωί στον λόφο του Στρέφη. Θα δει εκεί τους
τοξικομανείς να κυκλοφορούν σαν ζωντανοί-νεκροί, να κάνουν την ένεσή τους
αδιαφορώντας για τους τριγύρω, να σέρνονται χαμένοι στους δικούς τους κόσμους.
Όλους αυτούς μπορούμε να τους αφήσουμε εκεί που είναι εκτεθειμένους στον
θάνατο και την παρανομία. Μπορούμε όμως από αύριο κιόλας να τους δώσουμε τη
δυνατότητα να προμηθεύονται τη δόση τους από τα νοσοκομεία σε ελεγχόμενες
συνθήκες και με την παρακολούθηση ιατρού. Μπορούμε με δυο λόγια να τους
σώσουμε τη ζωή. Ενδιαφέρεται κανείς;
