Το «ταμπού» του ανασχηματισμού

Καθόλου καλά δεν αισθάνθηκε ο Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης την Τετάρτη το

μεσημέρι, όταν στη συνάντηση που είχε με μια ακόμη δεκάδα βουλευτών, ο πρώην

υφυπουργός και νυν βουλευτής Καρδίτσας Νίκος Σαλαγιάννης τού έθεσε θέμα

ανασχηματισμού της κυβέρνησης. Στη Βουλή «έτρεχε» η συζήτηση για την πρόταση

μομφής της Νέας Δημοκρατίας, ο Δημ. Ρέππας υπό μορφή ανωνύμων κυβερνητικών

πηγών είχε δηλώσει ότι ο «Γιάννος Παπαντωνίου είναι και θα είναι υπουργός

Εθνικής Οικονομίας», και επωνύμως ότι «δεν τίθεται θέμα ανασχηματισμού».

Ο βουλευτής έθεσε επίσης ένα μεγάλο πρόβλημα, που χάλασε ακόμη περισσότερο τη

διάθεση του Πρωθυπουργού: οι αμετακίνητοι κορυφαίοι, στους οποίους φυσιολογικά

μετά την πρόταση μομφής προστέθηκε και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας.

Συνάδελφός του, που μετείχε στη συνάντηση, ακούστηκε να δηλώνει με ένα «ωχ»

την προσδοκία του για την εκδήλωση της αποστροφής του Πρωθυπουργού στις θέσεις

του κ. Σαλαγιάννη.

«Επί του παρόντος»…

Ο Πρωθυπουργός είναι αλήθεια ότι εμφανίσθηκε μάλλον συγκρατημένος. Είπε απλώς

­ πράγμα που το γραφείο Τύπου αποσιώπησε για ευνόητους λόγους ­ ότι ο

ανασχηματισμός δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα των συγκυριών ή απότοκος

πιέσεων. Θέση, που οι «διερμηνείς» των απόψεων του κ. Σημίτη αποκρυπτογράφησαν

ως δήλωση ότι «επί του παρόντος» δεν γίνεται ανασχηματισμός. Το ερώτημα τώρα

είναι πόσο θα διαρκέσει αυτό το «επί του παρόντος»…

Δύσκολη απάντηση, αν προσπαθήσει κανείς να προσεγγίσει τις προθέσεις του κ.

Σημίτη στη λογική τού «γιατί θα κάνει ανασχηματισμό». Το πιο σωστό για την

περίπτωση ενός Πρωθυπουργού, ο οποίος έχει μια δεδηλωμένη απέχθεια για τους

ανασχηματισμούς και σχεδόν αποστροφή για τους συχνούς ανασχηματισμούς, θα ήταν

να επιχειρούσε κανείς να ανιχνεύσει το «γιατί δεν κάνει ανασχηματισμό».

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η πρόταση μομφής κατά του Γιάννου Παπαντωνίου ήταν

στην πραγματικότητα μια σπουδαία κίνηση τακτικής του προέδρου της Νέας

Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή. Ελέχθη μάλιστα ότι ο κ. Καραμανλής έμαθε πως ο

Πρωθυπουργός προετοίμαζε ανασχηματισμό (μόνος αυτός; περίεργο…) και με την

πρόταση μομφής κατά του κ. Παπαντωνίου, του αφαίρεσε τη δυνατότητα. Παράλληλα

τον οδήγησε στην αναγκαία στάση να αναλάβει πλήρως την ευθύνη για όλες τις

πράξεις ή παραλείψεις της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά το Χρηματιστήριο, αλλά και

άλλες εκφάνσεις της κυβερνητικής πολιτικής, λες και ο Πρωθυπουργός δεν είναι ο

κατ’ εξοχήν υπεύθυνος, πολιτικά και εκ του Συντάγματος, για όλα αυτά.

Πραγματικά μεγαλοφυές για να είναι αληθινό. Και μάλλον μακριά από τις

πραγματικές επιδιώξεις του κ. Καραμανλή, ο οποίος το πολύ-πολύ να ήθελε να

κλιμακώσει με την πρόταση μομφής κατά του κ. Παπαντωνίου την πίεση που ασκεί

στην κυβέρνηση εδώ και καιρό για το Χρηματιστήριο…

«Επικίνδυνο στοίχημα»

Άλλο τώρα αν με τη στάση του ο κ. Καραμανλής στην πραγματικότητα διευκόλυνε

τον κ. Σημίτη να λέει πλέον «όχι» στον ανασχηματισμό, απαντώντας έτσι στα

πολλά, και από πολλές πλευρές υποβαλλόμενα, αιτήματα για ανασχηματισμό της

κυβέρνησης.

Είναι κοινό μυστικό ότι η κατάσταση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ

θυμίζει καζάνι που βράζει ­ οι βουλευτές περιμένουν τη σειρά τους να

υπουργοποιηθούν…

Γιατί λοιπόν δεν κάνει ανασχηματισμό ο κ. Σημίτης; Ένας από τους λεγόμενους

κορυφαίους ­ και αμετακίνητους ­ υπουργούς της κυβέρνησης υποστηρίζει ότι «το

χειρότερο που θα μπορούσε να κάνει τώρα ο Πρωθυπουργός θα ήταν ένας

ανασχηματισμός». Και εξηγεί ότι «ένας ανασχηματισμός δέκα μήνες μετά τις

εκλογές, είναι ένα επικίνδυνο στοίχημα που δεν ξέρεις πώς θα σου βγει».

Στέλεχος εξάλλου που ανήκει στον στενό πυρήνα των υποστηρικτών του

Πρωθυπουργού, θεωρεί ότι «ανασχηματισμός αυτή την ώρα, και πολύ περισσότερο

λίγους μήνες αργότερα, θα έφερνε το κυβερνητικό έργο έξι μήνες πίσω, την ώρα

που η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητάει από την Ελλάδα ταχύτητα στις διαρθρωτικές αλλαγές

για να ξεπεραστούν οι καθυστερήσεις».

Γιατί έξι μήνες; «Διότι τόσο δεν είναι το ελάχιστο διάστημα που θέλει ένας

υπουργός για να ενημερωθεί για το υπουργείο του; Κι εγώ δεν βλέπω μεταξύ των

μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας πολλά στελέχη που να μπορούν να

προσαρμοστούν ταχύτατα, και το ίδιο τάχιστα να αποδώσουν έργο». Η ποιότητα της

Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ δεν είναι βέβαια ο λόγος που κάνει τον κ. Σημίτη να αποφεύγει

έναν δομικό ανασχηματισμό της κυβέρνησης, μετακινώντας τους λεγόμενους

«κορυφαίους», ήτοι Α. Τσοχατζόπουλο, Κ. Λαλιώτη, Β. Παπανδρέου, Γ. Παπανδρέου,

Ε. Βενιζέλο κ.ά., από τα πόστα που κατέχουν.

Ισορροπίες

Εκείνοι που έχουν γνώση των εσωτερικών του ΠΑΣΟΚ αθροίζουν στα «δεν» του

ανασχηματισμού και τις λεπτές ισορροπίες που υπάρχουν στο εσωτερικό του

Κινήματος. Ανασχηματισμός τώρα, με μετακίνηση κορυφαίων στελεχών, προφανώς

χωρίς τη θέλησή τους, ένα χρόνο πριν από το 6ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ,

υποστηρίζουν, θα μπορούσε να προκαλέσει τεράστια προβλήματα στον κ. Σημίτη και

την ηγετική ομάδα που τον περιβάλλει.

Άρα; Κατά τη γνώμη εκείνων που παρακολουθούν τα δρώμενα στο ΠΑΣΟΚ, ο κ.

Σημίτης δεν μπορεί να καταφύγει ούτε σε έναν μικρότερης κλίμακας ανασχηματισμό

με αλλαγές σε περιφερειακά υπουργεία. Ο λόγος είναι απλός. Ο χρόνος που

διανύουμε είναι εξαιρετικά σημαντικός για ορισμένους κρίσιμους τομείς του

κυβερνητικού έργου.

Ενδεικτικά αναφέρονται οι δρομολογημένες αλλαγές στα εργασιακά, για την

ανεργία και την απασχόληση, η πώληση της Ολυμπιακής, η μετοχοποίηση του ΟΤΕ, η

απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, η απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών, οι

αλλαγές στη νομοθεσία για το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία, η

επιτάχυνση των ολυμπιακών έργων. Τι θα γίνει;

Το πιο πιθανό είναι ότι ο επόμενος ανασχηματισμός θα… εκτονωθεί στη

διάρκεια συζητήσεων μεταξύ βουλευτών, της κατηγορίας «ακούγεσαι, ακούγεσαι»

(σύνηθες ανέκδοτο στους διαδρόμους της Βουλής μεταξύ φερομένων προς

υπουργοποίηση και ενδιαφερομένων απλώς).

Το πιο πιθανό, γιατί στην πολιτική συνήθως το πιθανό είναι και το ενδεχόμενο

με τις λιγότερες πιθανότητες επαλήθευσης…