Αναζήτηση
Όλεθρος. Μαζικές καταστροφές. Σχιζοφρένεια και κατάθλιψη. Οικονομική
στενότητα. Ανασφάλεια και αδιέξοδο. Εθισμός στο παράλογο και το τερατώδες.
Κάθε ημέρα αποκαλύπτεται μία νέα τραγωδία. Καλώς ήρθαμε στο νέο αιώνα.
Είναι το μήνυμα που παίρνει κανείς από τη νέα εποχή. Είτε ανοίξεις μία
εφημερίδα εδώ στην Αθήνα, είτε ακούσεις ένα CD στο Λονδίνο, στην Πράγα ή στη
Νέα Υόρκη, αυτό απορρέει άλλοτε βροντερά και άλλοτε ανεπαίσθητα από ολοένα
και περισσότερα σύγχρονα πολιτιστικά προϊόντα, τα οποία, όπως λένε οι
διανοούμενοι, υποτίθεται πως αντικατοπτρίζουν και το κοινό αίσθημα.
«Σήμερα μου φάνηκε πως σταμάτησε η αιωνιότητα», τραγουδάει ο Ρόμπι Γουίλιαμς
στο ανατριχιαστικό «Supreme» σκοτεινή, καννιβαλιστική διασκευή του «I’ll
Survive» της Γκλόρια Γκέινορ.
Την ιστορία ενός νεαρού που σταδιακά φθάνει στην παράνοια και αυτοκτονεί,
σκοτώνοντας και την έγκυο φίλη του, εξιστορεί στο «Stan» ο αγαπημένος των
απανταχού αναρχικών, Eminem, ενώ και ο περίφημος και πάρα πολύ εμπορικός
μουσικός Moby φθάνει στο αμερικανικό Νο1 πουλώντας δυστυχία. Και οι Αμερικανοί
Slayer «προπαγανδίζουν» στα τραγούδια τους τον τελετουργικό νεκροφιλικό φόνο
ως διέξοδο στην… ανία.
Νιώθεις στερημένος; Τι ψάχνεις αληθινά; Τι θέλεις;
Αγάπη; Είσαι σίγουρος; Κι όταν λες αγάπη εννοείς έναν άλλον άνθρωπο να
κακοποιείς και να λατρεύεις; Ή, μήπως, στην πραγματικότητα θέλεις άλλα
πράγματα ίσως καμια διαστροφή απ’ αυτές που έγιναν πλέον τυρόψωμο, που
στομφωδώς διαφημίζουν και τα δήθεν «προχωρημένα» life style περιοδικά με άρθρα
που τιτλοφορούνται «Οι νέες διαστροφές»;
Ποιο θα είναι το πραγματικό πάθος που θα διαπνέει, θα τρέφει και θα
καταστρέφει τη ζωή σου; «Εσύ», απαντάει η τραγουδίστρια των Hooverphonic, στο
«Mad About You». Σκοτεινό αντικείμενο του πάθους και του πόθου της, είναι ένα
μεταλλαγμένο τερατώδες λάχανο, το οποίο έχει ζωντανέψει κατά ανατριχιαστικό
τρόπο από την αγάπη της όμορφης κοπέλας. Φαινομενικά, το λάχανο την απομυζά.
Στην πραγματικότητα, η αγάπη που τους συνδέει είναι αμφίδρομα ζωογόνος και
δημιουργεί έναν ιδιωτικό μαγεμένο κόσμο.
Ο οποίος σπάει σε χίλια κομμάτια όταν το φως εισέρχεται βίαια στο ερμητικά
κλειστό, σκοτεινό σπίτι όπου στεγάζεται η αγάπη των δύο αταίριαστων εραστών. Ο
λαχανάνθρωπος χάνει τη δανεισμένη ζωή του. Τα λουλούδια ξαναζωντανεύουν. Και η
κοπέλα γίνεται ένα με την οδύνη.
«Κάπου ανάμεσα στα σκουπίδια και στα αστέρια είμαστε», τραγουδάει ο Fatboy
Slim. Στην εγκληματική αναισθησία και την αυτοκτονική ευαισθησία. Τον
σουρεαλισμό και την παράνοια. Επιλέξτε.
