ΕΠΙ ημέρες τώρα διαρκεί ένας αναβρασμός για το νέο νομοσχέδιο του

υπουργείου Υγείας…

ΠΟΛΛΟΙ είναι εκείνοι που αμφισβητούν την ορθότητα της μιας ή της άλλης

διάταξής του…

ΕΝΩ οι νοσοκομειακοί γιατροί αντιδρούν ­ και απεργούν ­ για θέματα που

αφορούν ­ κυρίως ­ τον συνδικαλισμό τους, που θεωρούν ότι το νομοσχέδιο

πλήττει.

ΚΑΙ ασφαλώς ο καθένας έχει δικαίωμα να διατυπώνει αντιρρήσεις και

ενστάσεις…

ΤΟ μείζον ερώτημα, όμως, είναι αν με το νομοσχέδιο εξασφαλίζεται η

βελτίωση των υπηρεσιών περίθαλψης του δημόσιου τομέα της Υγείας…

ΑΝ, δηλαδή, οι πολίτες θα ταλαιπωρούνται λιγότερο και θα εξυπηρετούνται

καλύτερα…

ΓΙΑ να ανακοπεί, επιτέλους, και η διαρροή ασθενών στις ιδιωτικές

κλινικές, που συνεπάγεται ­ για τους περισσότερους ­ δυσβάστακτο κόστος.

ΚΑΙ ο μεν υπουργός Υγείας έχει κάθε λόγο να υπερασπίζεται το

νομοσχέδιο…

ΑΡΚΕΙ να μην μπερδεύεται ο τύπος με την ουσία…

ΜΕ άλλα λόγια να μην εξυγιαίνεται το σύστημα μόνο στα χαρτιά με τη

δημιουργία, λόγου χάριν, Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας…

ΔΙΧΩΣ στην πράξη να διευκολύνεται η εξυπηρέτηση των ασθενών και να

αμβλύνονται οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις…

ΑΛΛΑ και δίχως οι υστερήσεις υποδομής και προσωπικού απλώς ν’

αποκεντρώνονται.

ΚΑΙ ασφαλώς σημαντικό μέτρο είναι η λειτουργία απογευματινών ιατρείων

στα νοσοκομεία…

ΑΡΚΕΙ να έχει προβλεφθεί η επαρκής στελέχωσή τους για να μην

αποδειχθούν ιατρεία-φαντάσματα.

ΘΑ ήταν, άλλωστε, εσχάτη πλάνη η μεταρρύθμιση που επιχειρείται να

καταλήξει ­ όπως πολλοί φοβούνται ­ σε «μία από τα ίδια».