ΕΠΙ ημέρες τώρα διαρκεί ένας αναβρασμός για το νέο νομοσχέδιο του
υπουργείου Υγείας…
ΠΟΛΛΟΙ είναι εκείνοι που αμφισβητούν την ορθότητα της μιας ή της άλλης
διάταξής του…
ΕΝΩ οι νοσοκομειακοί γιατροί αντιδρούν και απεργούν για θέματα που
αφορούν κυρίως τον συνδικαλισμό τους, που θεωρούν ότι το νομοσχέδιο
πλήττει.
ΚΑΙ ασφαλώς ο καθένας έχει δικαίωμα να διατυπώνει αντιρρήσεις και
ενστάσεις…
ΤΟ μείζον ερώτημα, όμως, είναι αν με το νομοσχέδιο εξασφαλίζεται η
βελτίωση των υπηρεσιών περίθαλψης του δημόσιου τομέα της Υγείας…
ΑΝ, δηλαδή, οι πολίτες θα ταλαιπωρούνται λιγότερο και θα εξυπηρετούνται
καλύτερα…
ΓΙΑ να ανακοπεί, επιτέλους, και η διαρροή ασθενών στις ιδιωτικές
κλινικές, που συνεπάγεται για τους περισσότερους δυσβάστακτο κόστος.
ΚΑΙ ο μεν υπουργός Υγείας έχει κάθε λόγο να υπερασπίζεται το
νομοσχέδιο…
ΑΡΚΕΙ να μην μπερδεύεται ο τύπος με την ουσία…
ΜΕ άλλα λόγια να μην εξυγιαίνεται το σύστημα μόνο στα χαρτιά με τη
δημιουργία, λόγου χάριν, Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας…
ΔΙΧΩΣ στην πράξη να διευκολύνεται η εξυπηρέτηση των ασθενών και να
αμβλύνονται οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις…
ΑΛΛΑ και δίχως οι υστερήσεις υποδομής και προσωπικού απλώς ν’
αποκεντρώνονται.
ΚΑΙ ασφαλώς σημαντικό μέτρο είναι η λειτουργία απογευματινών ιατρείων
στα νοσοκομεία…
ΑΡΚΕΙ να έχει προβλεφθεί η επαρκής στελέχωσή τους για να μην
αποδειχθούν ιατρεία-φαντάσματα.
ΘΑ ήταν, άλλωστε, εσχάτη πλάνη η μεταρρύθμιση που επιχειρείται να
καταλήξει όπως πολλοί φοβούνται σε «μία από τα ίδια».