Η δική μου ρεβάνς

«Εγώ προτιμώ να μιλώ μέσα στο γήπεδο και όχι πριν από τα παιχνίδια. Αυτό κάνω

τόσα χρόνια και δεν θα το άλλαζα ούτε τώρα». Ο Ντίνο Ράτζα ήταν αναμφισβήτητα

το πρόσωπο του ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού και με τη δική του απόδοση

έγειρε τη ζυγαριά προς την πλευρά των «ερυθρόλευκων» που πήραν τη νίκη στο

ματς με τον Παναθηναϊκό. Ο Κροάτης σούπερ σταρ μίλησε στην «ΟΜΑΔΑ» για το

ντέρμπι, τη δική του απόδοση, αλλά και τον «αιώνιο» αντίπαλο του Ολυμπιακού,

τονίζοντας πως χάρηκε ιδιαίτερα γι’ αυτήν την επιτυχία.

«Ήταν μία μεγάλη νίκη κόντρα στην ομάδα από την οποία έφυγα πικραμένος από τη

στάση ορισμένων οπαδών. Πήραμε ένα πρωτάθλημα έπειτα από 14 χρόνια και κάποιοι

δεν εκτίμησαν τίποτε. Μιλώ για ορισμένους οπαδούς του Παναθηναϊκού που με

έβριζαν και μέχρι στο σπίτι μου ήρθαν και δημιούργησαν άσχημη ατμόσφαιρα.

Γενικά δεν μπορώ να πω ότι είχα παράπονο από τον Παναθηναϊκό και τη διοίκηση

της ομάδας, απλά η συμπεριφορά της μειοψηφίας με πλήγωσε», λέει ο Κροάτης που,

πάντως, χάρηκε ιδιαίτερα αυτήν τη νίκη και την πανηγύρισε σαν μικρό παιδί,

πέφτοντας πάνω στους συμπαίκτες του στο φινάλε.

«Εκείνη τη στιγμή βγήκε το άγχος και η ένταση του αγώνα. Μην ξεχνάμε πως ήταν

ένα μεγάλο ματς, το οποίο κερδίζαμε με 17 πόντους κάποια στιγμή και λίγο

αργότερα ήμασταν στους 8. Η πίεση ήταν μεγάλη και έτσι στο τέλος το συναίσθημα

ήταν αυθόρμητο και δεν το συγκράτησα».

ΑΥΤΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Όλη την εβδομάδα ο σέντερ των «ερυθρολεύκων» είχε το μυαλό του στο παιχνίδι

και επιχειρούσε να το «ζήσει» πριν φτάσει η Κυριακή: «Η προσπάθειά μου ήταν να

αυτοσυγκεντρωθώ όσο μπορώ καλύτερα για το μεγάλο ραντεβού. Δεν ήταν ένα τυχαίο

ματς και ήθελα να μπω στον ρυθμό του συγκεκριμένου αγώνα, πριν καν παίξω. Γι’

αυτό σε κάθε φάση έβγαινε αυθόρμητα η ικανοποίηση. Σε κάθε καλάθι που

πετύχαινα, δεν πανηγύριζα, απλά ένιωθα ικανοποίηση που έβγαινε έτσι η φάση».

Η δική του απόδοση μπορεί να ήταν εξαιρετική, αλλά όπως ισχυρίζεται δεν θα

έφτανε για να κερδίσει η ομάδα του: «Παίζαμε με τον Πρωταθλητή Ευρώπης, μία

ιδιαίτερα καλή ομάδα. Δεν μπορούσα να τον κερδίσω εγώ. Το μπάσκετ δεν είναι

σώου του ενός, αλλά ομαδικό άθλημα και αυτό ήταν το μυστικό μας. Είχαμε

τουλάχιστον τέσσερις παίκτες σε υψηλό επίπεδο και όταν παίζεις έτσι δεν

μπορείς να χάσεις».

Τον εντυπωσίασε ιδιαίτερα η απόδοση του Δημήτρη Παπανικολάου, για τον οποίο

«στάζει» μέλι: «Ήταν το καλύτερό του παιχνίδι από τότε που τον γνωρίζω.

Απέδειξε πως έχει γίνει μεγάλος παίκτης και έτσι πρέπει να συνεχίσει. Είχε την

κατάλληλη ψυχολογία και έπαιξε με όπλο το μυαλό και τη λογική και όχι το

συναίσθημα. Πολύ καλοί, όμως, ήταν και ο Τόμιτς με τον Ρίβερς».

Μετά τον αγώνα ο Ντίνο Ράτζα δεν ξέχασε τους φίλους του και πήγε στα

αποδυτήρια του Παναθηναϊκού για να δει τον φροντιστή της ομάδας Αντώνη

Γεροντίτη και τον φυσικοθεραπευτή Άκη Παναγιωταρά.

«Δεν μιλήσαμε καθόλου για το παιχνίδι, απλά ήθελα να τους δω και νομίζω πως

και αυτοί χάρηκαν. Δώσαμε τα χέρια και ευχήθηκε ο ένας καλή επιτυχία στον

άλλο. Ξέρεις η φιλία είναι το σημαντικότερο πράγμα και δεν σβήνει έτσι

εύκολα», λέει ο Κροάτης που είχε πληροφορηθεί τις προκλητικές δηλώσεις του

Ρέμπρατσα για το ματς, αλλά δεν απάντησε εκτός γηπέδου.

«Είναι χαζό να μιλάς και να λες διάφορα πράγματα πριν από το ματς, ιδιαίτερα

να δίνεις υποσχέσεις πως θα κάνουμε αυτό ή το άλλο. Αν παίξεις καλύτερα θα

κερδίσεις και εμείς ήμασταν καλύτεροι. Έχω συνηθίσει να μιλώ εντός γηπέδου και

αυτό έκανα και τώρα».

Η νίκη μπορεί να είναι σημαντική, αλλά ο Ράτζα ξέρει καλύτερα πως όλα

κρίνονται στα πλέι οφ: «Τίποτα δεν μας προσφέρει ουσιαστικά αυτή η επιτυχία

και τη θεωρώ το ίδιο σημαντική με τη νίκη μας στον Άρη. Στο τέλος θα δούμε τι

έχουμε κάνει». Ο κόσμος από την πρώτη στιγμή τον αγκάλιασε και ο Κροάτης δεν

το ξεχνά, αφού άλλωστε εντυπωσιάστηκε από την ατμόσφαιρα που επικράτησε στο

ΣΕΦ: «Οι φίλοι της ομάδας μου δεν είναι τυφλοί και βλέπουν πως τα δίνω όλα στο

γήπεδο. Γι’ αυτό και με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή. Πάντως, όταν μπήκαμε

στο γήπεδο και είδαμε 12.000 κόσμο είπα μέσα μου πως δεν μπορούμε να τους

απογοητεύσουμε. Θέλαμε να πάνε χαρούμενοι στο σπίτι τους». Το μπάσκετ είναι η

ζωή του και δεν το κρύβει: «Παίζω γιατί απολαμβάνω αυτό που κάνω. Δεν είμαι,

πλέον, στη φάση που το κάνω για βιοποριστικούς λόγους. Μπορεί να δεχθώ ακόμα

και την πιο μικρή πρόταση, αρκεί να με ικανοποιεί ο τρόπος με τον οποίο θα

δουλέψουμε εκεί. Στον Ολυμπιακό έχω βρει τις ιδανικές συνθήκες», καταλήγει.