Το εγχείρημα είχε επιχειρηθεί στις αρχές της δεκαετίας του ’80 όταν

καταρτιζόταν το ιστορικό για την ίδρυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ)

νομοσχέδιο. Οι πανεπιστημιακοί γιατροί αποκόβονταν από την άσκηση ιδιωτικής

ιατρικής. Προ του κινδύνου φυγής των πανεπιστημιακών δασκάλων από το ΕΣΥ, με

την παρέμβαση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου έγιναν διορθωτικές παρεμβάσεις,

που ανέστειλαν την εμφάνιση του φαινομένου. Σήμερα, σχεδόν δύο δεκαετίες

αργότερα, η πρόταση ξαναπέφτει στο τραπέζι ή, ακριβέστερα, εγγράφεται σε

νομοσχέδιο. Αγαθές οι προθέσεις για «αυστηροποίηση» του καθεστώτος. Αγαθότεροι

όμως οι στόχοι, που δεν είναι ασφαλώς η απογύμνωση του ΕΣΥ από το άξιο,

επιστημονικό, εξειδικευμένο και υψηλών προδιαγραφών προσωπικό. Πράγμα που θα

συμβεί, λογικά, εάν εξαναγκασθεί σε δραστική περικοπή των εισοδημάτων του,

καθώς:

­ θα αποδυναμωθούν οι ιατρικές πανεπιστημιακές σχολές από διδακτικό προσωπικό

με ό,τι σημαίνει αυτό για τη στάθμη της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης,

­ θα αρνηθούν οι πανεπιστημιακοί γιατροί να περιορίσουν τις δραστηριότητές

τους αφού δεν θα υπάρχουν ελκυστικά κίνητρα,

­ θα αρνηθούν να περιορισθούν σε εισοδήματα που θα καθορίζονται από τη

διοίκηση του νοσοκομείου και θα αποτελούν, εν τέλει, αντικείμενο προς

αναδιανομή, μεταξύ νοσοκομείου, διοικητικού-νοσηλευτικού προσωπικού και τέλος

πανεπιστημιακού γιατρού.

Ακόμη και στην περίπτωση που κάποιοι πανεπιστημιακοί γιατροί αποδεχθούν τη

δημοσιοϋπαλληλική λογική, θα μείνουν αμέτοχοι στα ιδιαίτερα ανακλαστικά

επιβίωσης που θα δημιουργήσει το νέο σύστημα (όπως είναι οι αθέμιτες

συναλλαγές, περαιτέρω άνθιση των παραοικονομικών δραστηριοτήτων κ.λπ.);

Και η πανεπιστημιακή έδρα τι θα απογίνει; Το εφαλτήριο για την πολύτιμη,

εξαιρετικά συμφέρουσα και προσοδοφόρα μεταπήδηση στον ιδιωτικό τομέα;

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που διαβλέπουν πως με τις νέες ρυθμίσεις διευκολύνεται

η εθελουσία έξοδος των πανεπιστημιακών γιατρών. Με άμεση συνέπεια την

αποδυνάμωση του ΕΣΥ και την αντίστοιχη ενίσχυση των ιδιωτικών φορέων, οι

οποίοι ­ άλλο που δεν ήθελαν ­ για να αξιοποιήσουν τέτοιες ευκαιρίες. Τι

καλύτερη απόδειξη από τη δήλωση κορυφαίων εκπροσώπων του ιδιωτικού τομέα

υγείας στην Ελλάδα: «Από το σύνολο τού υπό συζήτηση σχεδίου του υπουργείου

Υγείας, αναδύεται γενναιότητα πολιτικών πρωτοβουλιών και κυρίως ήθος κοινωνικό

και πολιτικό». Κάτι περισσότερο γνωρίζουν αυτοί. Και σπεύδουν να το

χαιρετήσουν. Ίσως γιατί διευκολύνονται άμεσα οι προσδοκίες τους.