ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΣ – ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ

ΠΙΣΤΕΥΕΙ: Στη νέα γενιά.

ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Ζωή γεμάτη υγεία.

ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ: Τα δημιουργικά ταξίδια με αγαπημένους συνεργάτες.

ΑΓΑΝΑΚΤΕΙ: Με τους δήθεν.

ΕΛΠΙΖΕΙ: Να ολοκληρώσει το «Μονόγραμμα».

ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Μετά μανίας συνταγές μαγειρικής.

ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ: Το απέριττο.

Ο νέος κύκλος εκπομπών της σειράς της ΝΕΤ «Τη γλώσσα μού έδωσαν Ελληνική»,

που προβάλλεται με επιτυχία τους τελευταίους μήνες και στην οποία ο καθηγητής

Γ. Μπαμπινιώτης και νέοι γλωσσολόγοι μάς βοηθούν να μιλήσουμε και να γράψουμε

καλύτερα Ελληνικά, φέρει την υπογραφή της Ηρώς Σγουράκη. Η γνωστή παραγωγός

έχει επίσης στο ενεργητικό της την επιτυχημένη σειρά «Μονόγραμμα», καθώς και

τις βιογραφίες των Οδ. Ελύτη, Γ. Σεφέρη, Γ. Ρίτσου, Μ. Θεοδωράκη, Ε. Βενιζέλου

κ.ά.

ΕΡ.: Καλή τηλεόραση σημαίνει;

ΑΠ.: Ό,τι βρίσκεται στον αντίποδα της φτήνιας και της μακρηγορίας χωρίς

αντίκρυσμα.

ΕΡ.: Και καλός τηλεοπτικός δημιουργός;

ΑΠ.: Αυτός που ξεμυτίζει από τη χαραμάδα μιας τεραστίου μεγέθους μετριότητας.

ΕΡ.: Κρατική ή ιδιωτική τηλεόραση;

ΑΠ.: Οπωσδήποτε όχι εμπορική.

ΕΡ.: Τα υπέρ της κρατικής;

ΑΠ.: Η αντοχή της στις τρομερές θεομηνίες που τσακίζουν πολιτισμούς και

αφανίζουν λαούς.

ΕΡ.: Και τα κατά;

ΑΠ.: Οι δημοσιοϋπαλληλικές αγκυλώσεις.

ΕΡ.: Καλή τηλεόραση με ποιο κόστος;

ΑΠ.: Κόστος ζωής.

ΕΡ.: Τι λείπει από την κρατική τηλεόραση για να γίνει ανταγωνιστική;

ΑΠ.: Η ανταγωνιστικότητα μετριέται με αριθμούς κερδοφόρους. Η ΕΡΤ, πλήρως

αποκαταστημένη οικονομικά, ανταγωνίζεται μόνο τον κακό της εαυτό.

ΕΡ.: Και από την ιδιωτική για να γίνει ποιοτική;

ΑΠ.: Να αντιληφθεί πως το κοινό αίσθημα πρέπει να συμπέσει με εκείνο των

αρίστων.

ΕΡ.: Συμβαδίζουν πάντα καλή τηλεόραση και τηλεθέαση;

ΑΠ.: Σπάνια. Συνήθως είναι σχέσεις ασύμβατες.

ΕΡ.: Ποιος δεν φοβάται την AGB;

ΑΠ.: Όποιος δεν δημιουργεί αναλώσιμα ή καταναλωτικά προϊόντα μιας χρήσης.

ΕΡ.: Νέα ήθη στην τηλεόραση;

ΑΠ.: Και πού είμαστε ακόμα. Η παρέλαση του Χ: Χάος, Χάσκω, Χάσμα, Χάρβαλο,

Χρώμα (ροζ και κίτρινο).

ΕΡ.: Πώς μπορεί να αντιδράσει το κοινό;

ΑΠ.: Με την εξύψωση του Α: Αγριεύω, Αμφισβητώ, Αντιστέκομαι, Αλέθω, Αλλάζω,

Αγάλλομαι.

ΕΡ.: Και η ελληνική γλώσσα;

ΑΠ.: «Τη γλώσσα μού έδωσαν Ελληνική» στην επίλεκτη ΝΕΤ.

ΕΡ.: Υπάρχει ενδιαφέρον από άλλες χώρες;

ΑΠ.: Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, στην Αυστραλία, στον Καναδά και στις

ΗΠΑ χρησιμοποιούν τις εκπομπές μας για την ελληνική γλώσσα αλλά κυρίως το

«Μονόγραμμα» ως μέσον διδασκαλίας σε πολλά Πανεπιστήμια όπως π.χ. στο

Χάρβαρντ.

ΕΡ.: Ο επιμένων Ελληνικά, λοιπόν;

ΑΠ.: Μοναχικός ταξιδιώτης στον πόντο του Ελληνισμού.

ΕΡ.: Τηλεόραση και πολιτική;

ΑΠ.: Ακατάλυτος νόμος.

ΕΡ.: Τηλεόραση και πολιτικοί;

ΑΠ.: Υπαρξιακή σχέση εκατέρωθεν.

ΕΡ.: Ποιος χρησιμοποιεί ποιον;

ΑΠ.: Αμφότεροι χρησιμοποιούνται ως νομισματοκοπείο.

ΕΡ.: Φτηνές παραγωγές – εύκολες λύσεις;

ΑΠ.: Σήμερα χωρίς αύριο.

ΕΡ.: Ενημέρωση, ψυχαγωγία ή και κάτι παραπάνω;

ΑΠ.: Τηλεόραση ίσον ζωή. Όλα τα θέλει, όλα τα χρειάζεται.

ΕΡ.: Μετά το «Μονόγραμμα» και τη βιογραφία Ελύτη, τι;

ΑΠ.: Εκτός τηλεοράσεως. Ένα μουσείο για τον Μίκη Θεοδωράκη στην πατρίδα του,

Γαλατά Χανίων. Ηράκλειο – Καζαντζάκης, Χανιά – Θεοδωράκης. Πλήρης η Κρήτη.

ΕΡ.: Η Ελλάδα που χάνεται;

ΑΠ.: Στο χέρι μας και στις επιλογές μας η ευθύνη να μη κλαίμε για το χαμένο.

ΕΡ.: Με τη βιογραφία ποιας προσωπικότητας θα θέλατε να κλείσετε τον κύκλο;

ΑΠ.: Του επιστήμονα που θα ανακαλύψει το φάρμακο για την αρρώστια που μάστισε

τον 20ό αιώνα, τον καρκίνο.

ΕΡ.: Ποιο είδος θεωρείτε ότι λείπει από την ελληνική τηλεόραση;

ΑΠ.: Στην κρατική όλα υπάρχουν εν πλήρει τάξει. Ίσως υπερβαλλόντως εύτακτα.

Στην ιδιωτική απουσιάζει παντελώς το πολιτιστικό πρόγραμμα. Τα δήθεν είναι για

τους δήθεν.

ΕΡ.: Ποια τηλεοπτική παραγωγή θεωρείτε υπόδειγμα;

ΑΠ.: Μιλώ για το είδος που υπηρετώ και καταθέτω τον θαυμασμό μου για τα έργα

του Φρεντερίκ Ροσίφ.

ΕΡ.: Μετά την τηλεόραση, τι;

ΑΠ.: Πορεία στα πέλαγα του νου. Όλο και κάποιο βράχο θα συναντήσουμε…