Με 27 νέους δείκτες η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μετράει την πρόοδο, συγκριτική και

συνολική, των κρατών-μελών στους τομείς της απασχόλησης, της καινοτομίας, της

οικονομικής μεταρρύθμισης και της κοινωνικής συνοχής.

Οι δείκτες αυτοί αναμένεται να υιοθετηθούν από τους «15» στην επόμενη σύνοδο

κορυφής, στη Στοκχόλμη, στο πλαίσιο συνθετικής έκθεσης που θα υποβληθεί.

Πάντως, με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία, η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες

θέσεις σχεδόν σε όλους του τομείς, γεγονός που ενδέχεται να την οδηγήσει σε

καθεστώς «μαύρου προβάτου», όπως είχε συμβεί και όταν η Ένωση άρχισε να

μετράει τους δείκτες για την οικονομική σύγκλιση που όρισε η Συνθήκη του

Μάαστριχτ.

Η Ελλάδα, μαζί με την Πορτογαλία, μοιράζονται τις τελευταίες θέσεις στους

δείκτες της φτώχειας και του κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Η Ελλάδα είναι ακόμη η χώρα με

τις μικρότερες δαπάνες (ως ποσοστό του ΑΕΠ) για την παιδεία, καθώς και την

έρευνα και την τεχνολογία. Τελευταία είναι η χώρα μας και στη διά βίου μάθηση,

η οποία θεωρείται προϋπόθεση για την καταπολέμηση της ανεργίας, στην

παραγωγικότητα (μαζί με την Πορτογαλία), στην πρόσβαση στο Internet, στις

τιμές των τηλεπικοινωνιών στο εσωτερικό της χώρας αλλά και στην «ψαλίδα»

πλουσίων – φτωχών.

Οι διαρθρωτικοί δείκτες έχουν στόχο να ωθήσουν την Ένωση και τα κράτη-μέλη,

μέσω της σύγκρισης και του ελέγχου, σε πολιτικές που θα μεταβάλουν την εικόνα

και θα καταστήσουν την Ε.Ε. «την πιο ανταγωνιστική και δυναμική, βασισμένη στη

γνώση της οικονομίας στον κόσμο, ικανή για αειφόρο οικονομική ανάπτυξη με

περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας», όπως αναφέρουν τα συμπεράσματα

της συνόδου κορυφής της Λισαβώνας.

Ωστόσο, οι διαρθρωτικοί δείκτες φανερώνουν ήδη τις μεγάλες διαφορές μεταξύ των

χωρών-μελών της Ένωσης, παρά την επίτευξη της ΟΝΕ και τη δημιουργία του

ευρωχώρου. Επιβεβαιώνουν έτσι ότι η πραγματική σύγκλιση είναι ακόμη μακριά,

αλλά επιβεβαιώνουν και την ύπαρξη δύο ταχυτήτων στην υποτιθέμενα ενιαία Ένωση.

Σημειώνεται ότι η Ελλάδα, για ορισμένους δείκτες – όπως αυτός της ανεργίας –

είναι η μόνη χώρα που δεν έχει παραδώσει στοιχεία, γεγονός που σχολιάζεται

αρνητικά στην Κομισιόν.