Αναζήτηση
|
|
Περισσότεροι από 500.000 είναι οι ισλαμιστές μετανάστες στην Ιταλία. Οι πιο
πολλοί φονταμενταλιστές. Θέλουν να βάλουν τους νόμους τους πάνω από το κράτος.
Στο σχολείο, στην οικογένεια. Η αντίδραση είναι αναπόφευκτη. Και δεν
προέρχεται μόνον από τον καρδινάλιο Μπίφι. Είναι άραγε ο καρδινάλιος Μπίφι ο
τελευταίος σταυροφόρος της τρίτης χιλιετίας; Είναι ο συνεχιστής του Λουδοβίκου
Θ’ της Γαλλίας, που μέσα σε δύο χρόνια (1248-1250) έχασε το ένα μετά το άλλο
όλα τα οχυρά των Γάλλων σταυροφόρων στους Αγίους Τόπους;
Ο καρδινάλιος
Ή μήπως μοιάζει περισσότερο με τον βασιλιά Φερδινάνδο της Αραγωνίας, που το
1492 καταδίωξε τους μουσουλμάνους και τους Εβραίους στην Ανδαλουσία; Ένα είναι
βέβαιο, γράφει το περιοδικό «L’ Espresso»: πως με μια εγκύκλιό του, ο
καρδινάλιος κατόρθωσε να αναδείξει ένα θέμα ανησυχητικό και αμφιλεγόμενο. Δεν
αφορά μόνο την Ιταλία, αλλά ολόκληρη την Ευρώπη. Και είναι τόσο ανησυχητικό,
που οι δεκαπέντε χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ιταλική πρωτοβουλία,
αποφάσισαν πως το 2001 θα είναι το έτος που θα αντιμετωπίσουν όλες μαζί, μια
και καλή, το εκρηκτικό «κοκτέιλ» της ισλαμικής μετανάστευσης. Για τη σχετική
σύνοδο προτιμήθηκε η Μπολόνια.
Είναι ένα ισλαμικό μεταναστευτικό κύμα, μάλλον πρόσφατο, που για πρώτη φορά
στην ιστορία έχει οδηγήσει τους πιστούς του Μωάμεθ σε χώρες απροετοίμαστες
μπροστά στο «αλλιώτικο», το «διαφορετικό».
Η απουσία των αναγκαίων θεσμών εκτρέφει πολλές φορές τον ρατσισμό, την
ξενοφοβία και νέες «σταυροφορίες». Οι πιστοί του Μωάμεθ είναι 22 εκατομμύρια
στην Ευρώπη ένας αριθμός που τρομάζει. Είναι το Ισλάμ των Ταλεμπάν του
Αφγανιστάν, εκείνο που επιβάλλει το τσαντόρ στις γυναίκες του Ιράν και της
Σαουδικής Αραβίας. Είναι το Ισλάμ των σφαγών στην Αλγερία, καθώς και εκείνο
του Σαουδάραβα τρομοκράτη Μπιν Λάντεν. Είναι, τέλος, το Ισλάμ που έφθασε στην
Ιταλία κλεισμένο μέσα στις βαλίτσες των μουσουλμάνων μεταναστών. Έχει γίνει η
δεύτερη θρησκεία, όπως και στην υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη, και τα δέκα τελευταία
χρόνια έχει γίνει πιο αισθητή.
Η Ιταλία του Ισλαμ
Η παρουσία της δεν εκδηλώνεται μόνο με μιναρέδες και ημισελήνους και τζαμιά
(στην Ιταλία υπάρχουν μόνο τρία: στη Ρώμη, στο Μιλάνο και στην Κατάνια), αλλά
και με μυριάδες άλλους τόπους λατρείας: 100 επίσημους και άλλους 200
ανεπίσημους, συνήθως κρυμμένους σε διαμερίσματα, καταστήματα, αποθήκες και
γκαράζ. Ο αριθμός τους αυξάνεται σταθερά, για τις ανάγκες μιας κοινότητας που
αυξάνεται και αυτή με τους ίδιους ρυθμούς: 3,8 παιδιά ανά γυναίκα, έναντι
ιταλικού μέσου όρου 1,2 παιδιών.
Όσο έμενε κρυμμένο, το Ισλάμ ήταν αποδεκτό. Τώρα που γίνεται ορατό, με τις
παραδόσεις του και τους νόμους του, αρχίζει να γίνεται ενοχλητικό.
