Αναζήτηση
Η έκρηξη του παραλογισμού που πυροδότησε η τραγωδία του «Σαμίνα» δεν θα
μπορούσε να αφήσει αλώβητη την τηλεόραση. Ο εθνικός μας σάκος του μποξ δέχεται
λοιπόν και πάλι τα πυρά της κριτικής αυτήν τη φορά για τις περιβόητες
τηλεδίκες. Οι συνήθεις διακινητές του τηλεοπτικού καθωσπρεπισμού αλλά και
σοβαροί, κατά τεκμήριο, αναλυτές οικτίρουν τον διασυρμό του κράτους δικαίου
από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Ωραίες κουβέντες. Και ως συνήθως απόλυτα κενές
περιεχομένου. Γιατί φυσικά κανείς δεν κάνει ποτέ τον κόπο να αναρωτηθεί τι
σημαίνουν. Τηλεδίκη, για παράδειγμα, θα μπορούσε να θεωρηθεί μια εκπομπή που
ασχολείται με το ναυάγιο και αναζητά τα αίτια και κατ’ επέκταση τους ενόχους
της τραγωδίας. Διανοείται άραγε κανείς σήμερα να υποστηρίξει ότι η παραγωγή
τέτοιων εκπομπών δεν είναι απλώς δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση των καναλιών;
Ασφαλώς όχι. Τηλεδίκη, με την αρνητική έννοια του όρου, θα μπορούσε επίσης να
θεωρηθεί μια εκπομπή που πέρα από την αναζήτηση προχωράει και στην καταγγελία
των ενόχων. Αυτό ασφαλώς αποτελεί υπέρβαση αρμοδιοτήτων το ποιος είναι
ένοχος και ποιος αθώος μόνο τα δικαστήρια μπορούν να το κρίνουν. Αν αυτό,
ωστόσο, εννοούν οι επικριτές της τηλεόρασης τότε ασφαλώς θα έπρεπε να αρχίσουν
την κριτική τους απο πιο ψηλά: από τους πολιτικούς αρχηγούς για παράδειγμα που
καθημερινώς καταγγέλλουν ο καθένας τους δικούς του ενόχους, από το υπουργείο
Ναυτιλίας που ξηλώνει την Επιθεώρηση Πλοίων εν μια νυκτί, από τους
συνδικαλιστές που καταγγέλλουν την εταιρεία, από την εταιρεία που καταγγέλλει
τον καπετάνιο ακόμα και από τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης, που κι αυτά κάνουν τη
δική τους κριτική. Μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό θα ήταν πράγματι παράξενο αν
περιμέναμε από την τηλεόραση να απέχει των καταγγελιών ή αν αντιθέτως δεν θα
θεωρούσαμε ίσως και ύποπτη μια τέτοια στάση. Με τούτα και με κείνα η τρίτη
εκδοχή τηλεδίκης που απομένει είναι αυτή που προκάλεσε και την μήνι του
προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου. Η συμμετοχή δηλαδή κάποιων συνηγόρων
υπεράσπισης στις τηλεοπτικές συζητήσεις. Αυτοί οι κατεργάρηδες την έχουν
άσχημα. Τόλμησαν και παρέβησαν τις οδηγίες του κ. Ρουπακιώτη. Ακόμα χειρότερα,
τόλμησαν να υπερασπιστούν δημόσια τους πελάτες τους από τον καταιγισμό των
κατηγοριών που ακούστηκαν εναντίον τους, επιχείρησαν να μετριάσουν κάπως το
κλίμα της οργής που κινδυνεύει να τους καταδικάσει στα μάτια της κοινής γνώμης
πριν καν δικαστούν. Να, ένα αμάρτημα που στα χρόνια της Ιεράς Εεξέτασης θα
τους οδηγούσε απ’ ευθείας στην πυρά…
