Πέρα από τη χαρά της πανταχού επικοινωνίας, το κινητό τηλέφωνο έχει και μια

άλλη δευτερεύουσα ιδιότητα που μπορεί να είναι η αφετηρία για το μέλλον του:

είναι μια συσκευή που την έχουμε πάντα μαζί μας.

Με αυτή την έννοια, όσα περισσότερα πράγματα μάς προσφέρει τόσο πιο πλούσιες

είναι οι δυνάμεις μας ανά πάσα στιγμή, όπου κι αν βρισκόμαστε. Για παράδειγμα,

σε ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας (σήμερα), το κινητό τηλέφωνο θα

μπορούσε να μας δίνει ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα, σε μεγάλη οθόνη ολογραφικής

προβολής, άμεσο χειρισμό των λογαριασμών και των επικοινωνιών μας με φωνή,

εικόνα, βίντεο και δεδομένα. Παράλληλα θα μπορούσε να είναι και βιντεοκάμερα ή

μαγνητόφωνο, αποθηκεύοντας εικόνες και ήχους όχι σε κάποιες κασέτες αλλά σε

κάποιο χώρο στο Ίντερνετ.

Το πρώτο βήμα στην κατεύθυνση αυτής της διεύρυνσης του ρόλου του κινητού

τηλεφώνου υποτίθεται ότι είναι το Internet, μια εξέλιξη που κάνει τις

εταιρείες κινητής τηλεφωνίας αλλά και τους κατασκευαστές να ονειρεύονται τρελά

κέρδη. Μόνον που, αυτή τη στιγμή, η τεχνολογία βρίσκεται στα πρώτα άχαρα

χρόνια της, οπότε είναι απολύτως φυσικό να οδηγήσει σε μεγάλες απογοητεύσεις,

αν δεν τοποθετηθεί σωστά στην αγορά. Η απλή αλήθεια είναι ότι σήμερα το

Ίντερνετ στα κινητά (έχει ξεκινήσει και στην Ελλάδα από Panafon και Telestet)

είναι μια εξαιρετικά «φτωχή εμπειρία για τον χρήστη». Πρόκειται για μια

φράση-κλειδί (αγγλικά: rich/poor user experience) που εμπεριέχει την ευκολία

χρήσης μαζί με τη χρησιμότητα και την ελκυστικότητα του μέσου. Για παράδειγμα,

σε ένα PC που έχει μια μεγάλη οθόνη και γρήγορη σύνδεση στο World Wide Web,

βλέποντας έναν πλούσιο, καλοσχεδιασμένο και χρήσιμο δικτυακό τόπο, ο χρήστης

απολαμβάνει αυτό που λέμε «πλούσια εμπειρία». Μια εμπειρία που γίνεται τόσο

πιο φτωχή όσο πιο αργή γίνεται η σύνδεση, όσο πιο μικρή η οθόνη, όσο

φτωχότερος είναι ο καλλιτεχνικός σχεδιασμός των σελίδων, όσο πιο κακό και

κακοδομημένο είναι το περιεχόμενο. Γι’ αυτό, στα ιντερνετικά πράγματα σήμερα,

όλοι ψάχνουν να δώσουν την «πλούσια εμπειρία χρήσης».

Κάτω από αυτό το πρίσμα, το σημερινό Internet στα κινητά, μέσω του πρωτοκόλλου

WAP και με σύνδεση 9.600 bps, είναι πραγματικά φτωχή εμπειρία. Είναι απίστευτα

αργό, εξαιρετικά δύσχρηστο, μουντό, άχρωμο και εξαιρετικά περιορισμένης

χρησιμότητας. Θάνατος, λοιπόν; Κάθε άλλο. Κάπως έτσι ήταν το Internet στα PC

στα πρώτα του χρόνια, για όσους θυμούνται την προ-www εποχή. Αυτό που θέλει

προσοχή από την πλευρά των εταιρειών είναι τι υπόσχονται στον χρήστη και τι

του προσφέρουν. Όταν, λοιπόν, κάποιος δηλώνει ότι το Ίντερνετ στα PC πέθανε

και από εδώ και πέρα ο κόσμος θα χρησιμοποιεί το Ίντερνετ από τα κινητά, ο

κόσμος είναι επόμενο να τον μουντζώσει. Δεν χρειάζονται παρά λίγες ώρες

προσπάθειας χρήσης ενός σημερινού κινητού τηλεφώνου με WAP για να οδηγηθούν οι

περισσότεροι χρήστες στην εγκατάλειψη μετά πολλών ύβρεων!

Η απλή αλήθεια είναι ότι το Ίντερνετ στα κινητά έχει ακόμη πολύ δρόμο. Ναι, θα

έλθει, και θα είναι σημαντικό μέρος της χρήσης του Ίντερνετ, ίσως και 20% σε 5

χρόνια. Μόνον που αυτό θα συμβεί με άλλα πρωτόκολλα (GPRS και 3rd Gen) και με

άλλες συσκευές (τύπου Palm με κεραίες, ίσως με ενσωματωμένη τηλεορασούλα,

ραδιοφωνάκι και φωτογραφική μηχανή). Σήμερα, θα χρησιμοποιήσουμε το WAP για να

δούμε την τιμή μιας μετοχής, αν το θέλουμε ντε και καλά, γιατί στο WAP θα μας

πάρει 5 εκνευριστικά λεπτά της ώρας, ενώ με ένα τηλεφώνημα στον χρηματιστή θα

ξεμπερδέψουμε σε 1 λεπτό! Από εκεί πέρα, βέβαια, όταν καθόμαστε στον προθάλαμο

του οδοντιάτρου και περιμένουμε, μπορεί να δούμε και καμία είδηση ή να ψάξουμε

τι παίζουν οι κινηματογράφοι.

Στην αρχή λοιπόν, το Ίντερνετ μέσω κινητών δεν είναι για το ευρύ κοινό. Από

εκεί και πέρα, βέβαια, η υπόσχεση για το λαμπρό μέλλον παραμένει, και είναι

πολύ σοβαρή. Αρκεί να μην το «κάψουν» οι εταιρείες με τον πρόωρο ενθουσιασμό τους.

Ο Θεόδωρος Σπίνουλας είναι επικεφαλής του Ιντερνετικού Προγράμματος του

Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και της Πύλης in.gr.