Αναζήτηση
|
|
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ – ΕΚΔΟΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στην Πολυρρηνία Χανίων.
ΠΙΣΤΕΥΕΙ: Όχι εύκολα.
ΘΥΜΩΝΕΙ: Συνέχεια.
ΘΑΥΜΑΖΕΙ: Συνέχεια.
ΚΡΗΤΗ: Δημοκρατία.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Κρήτη.
ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Κρήτη.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ: Με… καρφιά.
Πεθύμησε, λέει, το τυπωμένο χαρτί ο καλός συνάδελφος και φίλος Νίκος
Κακαουνάκης και με στόχο πάντα αυτόν είχε την καρδιά της είδησης,
αποφάσισε να γίνει και εκδότης για να χτυπάει καθημερινά στο «Καρφί». «Παλιά
μου τέχνη κόσκινο», ομολογεί ο ίδιος και προειδοποιεί ότι στο «Καρφί» δεν
θα… σταυρώνονται κάθε μέρα μόνο η εξουσία και οι εχθροί, αλλά και οι φίλοι,
για τους οποίους διαθέτει… ταβανόπροκες.
ΕΡ.: Στο «Καρφί», λοιπόν;
ΑΠ.: Παλιά μου τέχνη κόσκινο.
ΕΡ.:… και στο πέταλο;
ΑΠ.: Δεν θα τα τινάξω!
ΕΡ.: Για όλους και για όλα;
ΑΠ.: Όσο επιτρέπει το σφυρί.
ΕΡ.: Με πόσο θάρρος και πάθος;
ΑΠ.: Με αρκετό πάθος αλλά και με γλύκα.
ΕΡ.: Γιατί μία ακόμα εφημερίδα;
ΑΠ.: Γιατί πεθύμησα το τυπωμένο χαρτί.
ΕΡ.: Δημοσιογράφος και εκδότης. Δύο σε ένα;
ΑΠ.: Για να αναγκάσω μερικούς να βάλουν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι.
ΕΡ.: Στην καρδιά της είδησης;
ΑΠ.: Θέλει πνευμόνι να πιάσεις την καρδιά της είδησης.
ΕΡ.: Στο «Καρφί» για εχθρούς ή και για φίλους;
ΑΠ.: Για τους φίλους μας θα έχουμε ταβανόπροκες…
ΕΡ.: Σαράντα χρόνια φούρναρης – δημοσιογράφος, γιατί τώρα εκδότης;
ΑΠ.: Γιατί βαρέθηκα να φουρνίζω μαύρο ψωμί και ψέματα.
ΕΡ.: Πρώτα η αλήθεια;
ΑΠ.: Πρώτα η κυκλοφορία.
ΕΡ.: Και η κυκλοφορία;
ΑΠ.: Εξαρτάται από τις αλήθειες που λες.
ΕΡ.: Τι να περιμένουν οι αναγνώστες;
ΑΠ.: Κάθε μεσημέρι το φύλλο.
ΕΡ.: Εσείς τι περιμένετε από τους αναγνώστες;
ΑΠ.: Να πηγαίνουν συνεχώς στο περίπτερο.
ΕΡ.: Τι φιλοδοξείτε;
ΑΠ.: Να μην τινάξω τα πέταλα από κούραση…
ΕΡ.: Ποιος να φοβάται το «Καρφί»;
ΑΠ.: Όποιος έχει τη μύγα.
ΕΡ.: Έλεγχος στην εξουσία;
ΑΠ.: Κανονικό σταύρωμα.
ΕΡ.: Βρήκατε συμμάχους σε αυτή την προσπάθεια;
ΑΠ.: Τους ψάχνω στο αναγνωστικό κοινό.
ΕΡ.: Ποιες είναι οι πρώτες αντιδράσεις;
ΑΠ.: Συγκινητικές και ελπιδοφόρες.
ΕΡ.: Και οι πολιτικοί φίλοι σας;
ΑΠ.: Κατεβάσανε τα μούτρα.
ΕΡ.: Μήπως ο χρόνος της έκδοσης μυρίζει και εκλογές;
ΑΠ.: Μάγος είσαι;
ΕΡ.: Η τελευταία καθημερινή έκδοση του 20ού αιώνα;
ΑΠ.: Ελπίζω, γιατί μαζευτήκαμε πολλές.
ΕΡ.: Και η πρώτη του 21ου, με τι νέο στην πληροφόρηση;
ΑΠ.: Μα, εσείς δεν έχετε «ΤΑ ΝΕΑ»;
ΕΡ.: Και το ραδιόφωνο;
ΑΠ.: Κακιά συνήθεια που δεν κόβεται.
ΕΡ.: Τι θα επιδιώξετε να πετύχετε;
ΑΠ.: Να ταράξουμε τα νερά.
ΕΡ.: Και τι θα προσπαθήσετε να αποφύγετε;
ΑΠ.: Να πεθάνουμε.
ΕΡ.: Έχετε πει ότι ο καλύτερος από μας έχει σκοτώσει τη μάνα του… Ισχύει;
ΑΠ.: Η δικιά μου ευτυχώς ζει ακόμα.
ΕΡ.: Γιατί το κοινό να πιστέψει στο «Καρφί»;
ΑΠ.: Γιατί θα λέει και καμιά αλήθεια.
ΕΡ.: Μεγάλα λόγια ή… τόλμη.
ΑΠ.: Λίγα λόγια και μεγάλη τόλμη.
ΕΡ.: Και αυτοί που καβάλησαν το καλάμι;
ΑΠ.: Το «Καλάμι» έγινε γερό «Καρφί».
ΕΡ.: Εκσυγχρονισμός, λοιπόν, και στον Τύπο;
ΑΠ.: Παλιατζίδικα θα μέναμε;
