Καλώς ήλθατε στο ψηφιακό μας σπίτι! Εδώ που τα προβλήματα της «εξωτερικής»

ζωής δεν έχουν θέση, εδώ που η ουρά στο μπαρ, στο εστιατόριο και στο σινεμά

αποτελεί κακό εφιάλτη, εδώ ­ τέλος πάντων ­ που θα βρείτε ηρεμία, και το

κυριότερο, μπορείτε να κάνετε τα πάντα σαν να είστε έξω…


Πρόκειται για την καινούργια γενιά των σπιτόγατων. Είναι άνθρωποι νεαροί σε

ηλικία, που αποφεύγουν να μιμηθούν τους προγόνους τους και να φορέσουν…

ρόμπα και παντόφλα.

Γι’ αυτούς το «κοκούνινγκ» είναι τρόπος ζωής, συνειδητή επιλογή που πηγάζει

από την απέχθεια σε κάθε τι που «μυρίζει» ταλαιπωρία και καθυστέρηση.

Μιλάμε, με άλλα λόγια, για ανθρώπους που δουλεύουν 10-12 ώρες την ημέρα και

που, επιστρέφοντας σπίτι το βράδυ, δεν έχουν όρεξη για έξοδο. Και πώς να

έχουν, δηλαδή, όταν η έξοδος είναι μέσα στο ίδιο τους το… σπίτι!

Και μη νομίσει κανείς ότι οι καινούργιοι «σπιτόγατοι» είναι άνθρωποι μοναχικοί.

Νέα ομάδα

Έχουν μια φυσιολογική ζωή, περνούν καλά, διασκεδάζουν, όμως όλα αυτά

συμβαίνουν μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού τους.

Όπως γράφει η βρετανική εφημερίδα «Independent» της περασμένης Κυριακής, οι

περισσότεροι άνθρωποι σιγά-σιγά θα ενταχθούν σε αυτή την καινούργια κοινωνική

ομάδα.

Μάλιστα, σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που έκανε για το θέμα το «Active

Centre Management Associates», σε 10 χρόνια οι μισές πωλήσεις των καταστημάτων

θα γίνονται μέσω Ίντερνετ.

Τι σημαίνει αυτό; Θα παραγγέλνουμε μέσα από την οθόνη του υπολογιστή μας τα

ψώνια της εβδομάδας και έπειτα από λίγο θα χτυπάει το κουδούνι του σπιτιού μας

με την παραγγελία να έχει εκτελεστεί. Και όσο για το φαγητό, να είναι καλά

(και πάλι) ο κυβερνοχώρος. Παραγγελία με το… ποντίκι και το φαγητό σε λίγα

λεπτά στην πόρτα μας. Χωρίς ουρές, μποτιλιάρισμα και εκνευρισμό…

Πιο… γεμάτοι

Μήπως, όμως, έτσι οι άνθρωποι γίνουν πιο αντικοινωνικοί, μοναχικοί και ­ γιατί

όχι ­ υπέρβαροι; Πρόσφατη έρευνα στο Λόντον Σκουλ οφ Εκονόμικς έδειξε ότι όλο

και περισσότεροι έφηβοι διστάζουν να βγουν στον «έξω κόσμο». Άλλη έρευνα του

Πανεπιστημίου της Μινεσότα έδειξε ότι αυτές οι αλλαγές στον τρόπο ζωής τού

σύγχρονου κατοίκου των μεγαλουπόλεων δημιουργούν πιο «κλειστά» μωρά, που

περνούν πολλές ώρες της ημέρας μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης. Αυτό,

βέβαια, αυξάνει τις ανησυχίες ότι τα σύγχρονα μωρά θα είναι πιο «γεμάτα» από

αυτά της προηγούμενης γενιάς και ­ ίσως ­ λιγότερο χαμογελαστά.

Ενδεχομένως, λοιπόν, παρά τις όποιες παρενέργειες, ήρθε η ώρα για απάντηση

στα… διευρυμένα ωράρια εργασίας που πολλοί βιώνουν τα τελευταία χρόνια.

Το σπίτι για τους περισσότερους μοιάζει πλέον με παράδεισο, με το μέρος

εκείνο όπου θα καταλήξουν ύστερα από μια εξαντλητική μέρα και θα χαλαρώσουν.

Είναι πιθανότατα ο νέος τρόπος διασκέδασης ­ απάντηση στις πολλές ώρες

εργασίας ­ που ευνοεί το σπίτι.

Οι ειδικοί λένε ότι οι νέοι σπιτόγατοι δεν πρέπει να νιώθουν καθόλου τύψεις

γι’ αυτό. Κουράζονται πολύ, διασκεδάζουν μένοντας στο σπίτι για να

ξεκουραστούν ­ γιατί πρέπει να γίνουν μαζοχιστές και σώνει και καλά να βγουν έξω;

Ο καινούργιος τύπος σπιτόγατου, πάντως, έχει τη δυνατότητα επιλογής ­ και αυτό

μπορεί να είναι και το πιο σημαντικό. Με άλλα λόγια, επιλέγει συνειδητά να

μείνει στο σπίτι και περνάει και καλά. Την απόφαση να κάτσει σπίτι την παίρνει

επειδή τον διευκολύνει η τεχνολογία, αλλά και επειδή έτσι του αρέσει.

Έχει φίλους, όμως προτιμάει να τους δει μέσα στο σπίτι του. Και αν βαρεθεί το

«κοκούνινγκ», η επιλογή είναι και πάλι δική του…