ΝΕΚΡΑ ΔΑΣΗ

Οργή και αγανάκτηση ήταν τα αισθήματα που επικρατούσαν χθες για την

καταστροφή, την οποία προκάλεσε η φωτιά στην Πεντέλη. Χιλιάδες στρέμματα στην

περιοχή θα παραμείνουν στάχτη για πάντα.

ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ τοπίο, που παραδόθηκε στις φλόγες για δύο και τρεις φορές μέσα σε

λίγα χρόνια, δεν έχει πλέον τη δύναμη να αναγεννηθεί από μόνο του. Εκτός και

αν αυτή τη φορά, η τεχνητή αναδάσωση δεν μείνει στα χαρτιά.

Ένα δάσος που παραδίδεται στο έλεος της φωτιάς για δύο φορές μέσα σε διάστημα

πέντε ή και δέκα χρόνων έστω, χάνει την ικανότητα που έχει από τη φύση να

αναπαράγεται. Και η χθεσινή μεγάλη πυρκαγιά ήρθε να βάλει οριστικό τέλος στις

όποιες ελπίδες είχαν απομείνει για φυσική αναδάσωση του τεράστιου αυτού

ορεινού όγκου.

Ο ΣΠΟΡΟΣ

«Ένα δένδρο που καίγεται δύο φορές μέσα σε πέντε ή και περισσότερα χρόνια,

είναι νεκρό. Δεν μπορεί να πληροκαρπήσει όπως συμβαίνει ύστερα από μία μόνο

πυρκαγιά», τονίζει ο δασολόγος κ. Νίκος Χλύκας. Ο ίδιος φέρει ως παράδειγμα

την περίπτωση του πεύκου. «Όταν αυτό φλέγεται, το κουκουνάρι που έχει τον

καρπό εκτοξεύεται και σκάει. Στην περίπτωση αυτή ο σπόρος δεν καίγεται, αλλά

πέφτει στο καμένο έδαφος».

Όταν η φωτιά κατασβεστεί, ο σπόρος αυτός μπορεί να φυτρώσει, διατηρεί με άλλα

λόγια την ιδιότητα το έμφυτο χαρακτηριστικό της φυτροτικότητας. «Ακόμη και με

την πρώτη βροχή. Χωρίς βέβαια η κατάσταση του εδάφους να αποτελεί ανασταλτικό

παράγοντα για αυτή τη διαδικασία». Από τη στιγμή όμως που μία άλλη πυρκαγιά

εκδηλωθεί ξανά στο ίδιο σημείο, «τότε ο σπόρος αυτός καταστρέφεται, καθώς

είναι απροστάτευτος. Και στο έδαφος δεν υπάρχει πλέον τίποτα για να φυτρώσει.

Πράγμα που σημαίνει ότι αν δεν υπάρξει ανθρώπινη παρέμβαση, να δεν ανοιχτούν

λάκκοι και φυτευθούν δενδρύλλια, τότε η περιοχή που επλήγη θα παραμείνει γυμνή

για πάντα».

Πριν από τρία μόλις χρόνια η περιοχή της Πεντέλης γνώρισε την τεράστια

καταστροφή. Δεν ήταν μόνο τα 24 σπίτια που έπαθαν ζημιές μέσα στις τρεις

εκείνες ημέρες που η πυρκαγιά μαινόταν ανεξέλεγκτη. Ήταν, πολύ περισσότερο, τα

60.000 στρέμματα με δένδρα που έγιναν στάχτη. Η φωτιά τότε έσπειρε την

καταστροφή στο Ντράφι, την Παλλήνη, το Πικέρμι, την Παλαιά Πεντέλη, τον Άγιο

Πέτρο και αλλού. Περιοχές, οι οποίες γνώρισαν και χθες τον πύρινο εφιάλτη. Όχι

ύστερα από πέντε ή δέκα χρόνια, αλλά μέσα σε μια τριετία.

ΞΑΝΑ

Η χθεσινή φωτιά προξένησε καταστροφή και σε παρθένες εκτάσεις. Υπήρχαν όμως

και άλλες, που παραδόθηκαν στις φλόγες για δεύτερη φορά. Η περίπτωση της

Παλαιάς Πεντέλης είναι χαρακτηριστική. Κάηκε στις φωτιές του ’95, αλλά και στη

μεγάλη φωτιά πριν από δύο εβδομάδες. Χθες, το κακό τρίτωσε.

Τόσο ο κ. Ν. Χλύκας όσο και ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων

Δημοσίων Υπαλλήλων κ. Κώστας Μπέσης εξέφρασαν στα «ΝΕΑ» τις υποψίες τους για

πράξεις εμπρησμού. Ο κ. Μπέσης υπογράμμισε «την κατάσταση της ερημοποίησης

στην οποία περιέρχεται ένα δάσος όταν καεί για δύο φορές». Και πρόσθεσε πως το

γεγονός αυτό «μπορεί να δείχνει ότι κάποιοι δεν θέλουν στην περιοχή την

τεχνητή αναδάσωση. Μάλιστα, αν αναλογιστεί κανείς ότι η φωτιά άρχισε να καίει

από το βράδυ της προηγούμενης ημέρας στη Σταμάτα, τότε εύκολα μπορούμε να

καταλάβουμε με τι έχουμε να κάνουμε».

* Οι ανεξέλεγκτες πυρκαγιές που ξέσπασαν χθες στη Σταμάτα, στον Διόνυσο, στη

Πεντέλη, στο Ντράφι και στην Ανθούσα προκάλεσαν έντονες πολιτικές αντιδράσεις.

Ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος έκανε λόγο για τεράστιες ευθύνες

της κυβέρνησης, η οποία δεν μπόρεσε, έστω την υστάτη στιγμή, να εξασφαλίσει τη

συνεργασία της Πυροσβεστικής και της Δασικής Υπηρεσίας. Ο κ. Μιλτιάδης Έβερτ

είπε ότι ενώ «η Ελλάδα καίγεται, η κυβέρνηση δροσίζεται περνώντας τις διακοπές

της». Ο Συνασπισμός τόνισε σε ανακοίνωσή του ότι «η κυβέρνηση προσπαθεί να

μεταθέσει τις ευθύνες της στον καιρό και στις διάφορες υπηρεσίες», ενώ

ανακοίνωση με την οποία υπογραμμίζονται οι κυβερνητικές ευθύνες εξέδωσε και το

ΔΗΚΚΙ. Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας Ενημέρωσης του υπουργείου

Τύπου δήλωσε, απαντώντας στη Ν.Δ., ότι «την ώρα που ο κρατικός μηχανισμός

δίνει τη μάχη με όλες του τις δυνάμεις» δεν υπάρχουν περιθώρια για αντιπολίτευση.