H απορία του δημάρχου είναι εύλογη: αφού το street party γίνεται στο ίδιο σημείο εδώ και τέσσερα χρόνια, γιατί ο υπουργός Μετανάστευσης αντέδρασε φέτος για πρώτη φορά; Εντάξει, το πάρτι οργανώθηκε από το Κέντρο Ενταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων και ο Θάνος Πλεύρης εκπλήρωσε το όνειρό του να αναλάβει το συγκεκριμένο υπουργείο μόλις τον περασμένο Ιούνιο, αλλά και πάλι, δεν μπορούσε τόσα χρόνια να διαμαρτυρηθεί ως υπουργός Υγείας, ως βουλευτής, ως χριστιανός, τέλος πάντων ως άνθρωπος;
Η απάντηση είναι απλή: το πολιτικό κλίμα είναι φέτος εντελώς διαφορετικό από άλλες χρονιές. Ο τυφώνας Τραμπ δεν έχει σαρώσει μόνο όλους τους κανόνες, έχει απελευθερώσει και όσους περιφρονούσαν ανέκαθεν αυτούς τους κανόνες και δίσταζαν να το πουν. Οταν ο Πλεύρης είχε πει ότι η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες, είχε προκληθεί σάλος. Οταν λέει σήμερα ότι «οι λαθρομετανάστες έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στη φυλακή και την επιστροφή», τον αποθεώνουν. Το να ανακοινώνει λοιπόν ότι ένα πάρτι μπροστά σ’ έναν ναό είναι «ντροπή» δεν είναι τίποτα. Κανονικά θα έπρεπε να μπουκάρει ανάμεσα στους πιτσιρικάδες που χόρευαν και να αρχίσει τα χαστούκια.
Ο Στίβεν Μπους έγραφε χθες στους Financial Times ότι η λέξη remigration («επαναμετανάστευση», η αναγκαστική απέλαση δηλαδή αλλοδαπών, μεταναστών ή ακόμη και πολιτών που γεννήθηκαν σε μια χώρα αλλά έχουν μεταναστευτικό υπόβαθρο) ακουγόταν κάποτε μόνο στα πανεπιστήμια και στους κύκλους των ακροδεξιών. Οταν αποκαλύφθηκε ότι μέλη του AfD στη Γερμανία συζητούσαν μεταξύ τους αυτή την πρακτική, είχαν ξεσπάσει διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Τώρα, η εκ των ηγετών του κόμματος Αλις Βάιντελ ζητεί δημοσίως «μαζικούς επαναπατρισμούς». Ο πρώην βουλευτής των Τόρις Ντάγκλας Κάρσγουελ δήλωσε πριν από λίγο καιρό ότι η επόμενη κυβέρνηση της Βρετανίας θα πρέπει να δώσει οικονομικά κίνητρα σε μετανάστες από μουσουλμανικές χώρες για να εγκαταλείψουν οριστικά τη χώρα και στη συνέχεια να απελάσει όσους δεν συνεισφέρουν στα δημόσια οικονομικά. Και το αμερικανικό υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας ανέβασε την περασμένη εβδομάδα στο X ότι «το μόνο που θέλει η Αμερική για τα Χριστούγεννα είναι η επαναμετανάστευση».
Βέβαια η ελληνική κυβέρνηση, όσο κι αν υπερηφανεύεται ότι ξεστράβωσε εκείνη την Ευρώπη στην αντιμετώπιση της μετανάστευσης, δεν έχει ακόμη τραμποποιηθεί πλήρως, οπότε κι ο Πλεύρης, αντί να ζητήσει ευθέως την εθνοκάθαρση της Λαμπρινής, αρκείται να καταγγείλει τον Δούκα ότι απαγόρευσε στη χορωδία της Λέσχης Φίλων Αμπελοκήπων να του πει τα κάλαντα και να τον κατηγορήσει ότι ασχολείται περισσότερο με το ΠΑΣΟΚ παρά με την Αθήνα.
Μπορεί να του πει κι άλλα, ότι η Αθήνα είναι βρώμικη, ότι το σχέδιο για τη Βασιλίσσης Ολγας έχει κολλήσει, μήπως όμως να συγκεντρωθεί στο θέμα; Μήπως να ορκιστεί ότι του χρόνου το rave party θα γίνει πάνω από το πτώμα του;
