Ο κοινός δανεισμός ήταν το plan b για τη χρηματοδότηση των αναγκών της Ουκρανίας. Το plan a ήταν η χρήση των παγωμένων ρωσικών κεφαλαίων. Τελικά, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν αποφάσισαν να βάλουν πάνω στο τραπέζι το πιο ισχυρό όπλο τους εναντίον του Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι ενστάσεις του Βελγίου, με τη βοήθεια της Ιταλίας, εισακούστηκαν. Η επιθυμία της Γερμανίας και των λοιπών φειδωλών δεν πέρασε από τη Σύνοδο. Τρία κράτη – μέλη αρνήθηκαν να αναλάβουν την υποχρέωση της στήριξης των Ουκρανών κι αυτοτοποθετήθηκαν στο περιθώριο της Ευρώπης των 27. Παρ’ όλ’ αυτά, η απόφαση που ελήφθη τα ξημερώματα της Παρασκευής στις Βρυξέλλες είναι μια ιστορική απόφαση.

Χαρακτηρίζεται ως τέτοια επειδή η Ενωση θα δανειστεί 90 δισ. ευρώ, τα οποία θα δοθούν στο Κίεβο την επόμενη διετία και ο δανεισμός θα καλυφθεί από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Επειδή, δηλαδή, έτσι η χρήση του κοινού χρέους εδραιώνεται ως εργαλείο της ΕΕ παρά τις έντονες αντιρρήσεις που έχουν κατά καιρούς εκφραστεί. Σε συμβολικό επίπεδο υπογραμμίζεται ότι η Ενωση έχει τη δυνατότητα γίνει κάποτε στ’ αλήθεια μια συλλογική οικονομική υπερδύναμη – το τρέχον ΑΕΠ της ανέρχεται στα 18 τρισ. ευρώ.

Αυτή η λύση είναι η επιλογή που λίγοι στην Ευρώπη πραγματικά ήθελαν τη δεδομένη χρονική στιγμή αλλά ταυτόχρονα είναι μια πρωτοβουλία με την οποία οι περισσότεροι στην ήπειρο μπορούν να ζήσουν. Κι είναι μια καλή ευκαιρία να αναλογιστούν όλοι πως η πραγματική ισχύς βρίσκεται στην περαιτέρω ενοποίησή τους.

Vidcast: Face2Face
Τελευταία Νέα