Το 2013, το τέταρτο τεύχος της «Κομμουνιστικής Επιθεώρησης», του θεωρητικού και πολιτικού οργάνου της ΚΕ του Περισσού, είχε γράψει πως το πρώτο τρίμηνο εκείνης της χρονιάς είχαν γίνει «οι μεγαλύτερες σε διάρκεια αγροτικές κινητοποιήσεις της τελευταίας δεκαετίας». Ρίζος Μαρούδας και Βαγγέλης Μπούτας το επιβεβαίωναν στο κόκκινο περιοδικό.
Σήμερα, δώδεκα χρόνια αργότερα, ο πρώτος θα μπορούσε πια να συμφωνήσει με τη διαπίστωση – που ακούγεται σε πολλά πολιτικά πηγαδάκια – πως τα φετινά μπλόκα ξεπέρασαν κι εκείνα του 1996. Τι κι αν ο υπουργός που έχει αναλάβει να διαχειριστεί τα θέματα για τα οποία διαμαρτύρονται εκεί είναι ένας βουλευτής του Κάμπου, ο οποίος μετρά 21 χρόνια στα έδρανα; Ο Κώστας Τσιάρας είδε τα τρακτέρ να φτάνουν λίγα μέτρα μακριά από το πολιτικό του γραφείο στην Καρδίτσα. Κατά τη γνώμη έμπειρου πολιτικού αναλυτή, μάλιστα, «δεν εκτίμησε σωστά το κλίμα στους αγρότες, με αποτέλεσμα να μην το μεταφέρει στο Μαξίμου».
Στη θεωρία, βέβαια, κάποιος με τέτοιο πολιτικό CV θα έπρεπε να παίζει τη δικτύωση σε μια από τις ισχυρότερες εκλογικά επαγγελματικές κατηγορίες της Θεσσαλίας στα δάχτυλα. Αλλωστε, ένας από τους λόγους για τους οποίους πήρε το Αγροτικής Ανάπτυξης στον ανασχηματισμό που προκάλεσε το σοκ της περσινής ευρωκάλπης ήταν η εκλογική του περιφέρεια.
Η πτώση των γαλάζιων ποσοστών σε αγρότες, κτηνοτρόφους και ψαράδες κατά 14,7% από το 2023 έκανε επιβεβλημένη την επιλογή ενός προσώπου για το συγκεκριμένο πόστο με γεωγραφικό κριτήριο – ενώ στον νομό του η ΝΔ είχε πιάσει 32,30%, ξεπερνώντας την πανελλαδική της επίδοση. Γνωστός δημοσκόπος επικυρώνει πως συγκαταλέγεται στους ισχυρούς τοπικά εθνοπατέρες.
Το τελευταίο διάστημα έχει γίνει σάκος του μποξ για εκνευρισμένους με τους κυβερνώντες βουλευτές της συμπολίτευσης. Ωστόσο, όπως τονίζει συνάδελφός του στη νεοδημοκρατική ΚΟ, «σε καμία περίπτωση δεν ελέγχεται για υπεροψία». Γιατί «δεν αλλάζει συμπεριφορά είτε βρίσκεται εντός είτε εκτός κυβέρνησης» (αυτή η σταθερότητα δεν υποτιμάται καθόλου, αφού «δεν είναι ο κανόνας»). Ανταποκρίνεται με ευγένεια στις οχλήσεις των μελών της πλειοψηφίας, εξηγεί – προτού προσθέσει στα θετικά του και τη συλλογή έργων τέχνης που έχει.
Και από την ανάποδη
«Είναι ευπρεπής και σοβαρός», συμπληρώνει. «Αλλά, συνέχισε την παράδοση των κακών υπουργών στην οδό Αχαρνών» (όπου βρίσκεται το κτίριο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυ[1]ξης). Τόσο το πρώτο, όσο και το δεύτερο σκέλος της συγκεκριμένης άποψης επαναλαμβάνονται σχεδόν μονότονα πλέον στους κόλπους των ομοϊδεατών του στο βουλευτήριο.
Συμπαθούντες επιμένουν πως παρέλαβε καμένη γη από τους προκατόχους του (προφανώς εννοούν τον ΟΠΕΚΕΠΕ). Οι μετριοπαθείς διατείνονται ότι κρίσιμες αποφάσεις του κατά τη διάρκεια της πολύμηνης κρίσης στον πρωτογενή τομέα «δεν είναι άστοχες αλλά καθυστερημένες».
«Γιατί χρειάζεσαι 4 μήνες για να φέρεις το ακατάσχετο των αποζημιώσεων;», διερωτάται ένας απ’ αυτούς.
Αλλοι νεοδημοκράτες, πάντως, του καταλογίζουν αδιαφορία. Οι δε κακές γλώσσες εντός κι εκτός κυβερνώσας παράταξης επισημαίνουν πως ούτε εκείνος, ούτε ο υφυπουργός του έχουν τη δυνατότητα να κυκλοφορήσουν έξω από προστατευμένα περιβάλλοντα στη Θεσσαλία.
Σύμφωνα με άνθρωπο που έχει συνεργαστεί μαζί του, η απουσία ενδιαφέροντος για το τωρινό του χαρτοφυλάκιο είναι πλήρης. Εξού και μεγάλη μερίδα κεντροδεξιών εκπροσώπων του έθνους «του χρεώνει την ευθύνη για τη γιγάντωση των μπλόκων χωρίς να του πιστώνει τίποτα», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά πηγή με γνώση της ανθρωπογεωγραφίας του κόμματός του.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι έχει συμβάλει στη μη αναστρέψιμη απομάκρυνση των κτηνοτρόφων από τη ΝΔ.
Για την ιστορία, έχοντες νομική παιδεία κοινοβουλευτικοί δεν αξιολογούν με μεγάλο βαθμό ούτε το
πέρασμά του από το υπουργείο Δικαιοσύνης. Αντιπολιτευόμενοι το έλεγαν ον δε ρέκορντ από την εποχή που κλήθηκε να υλοποιήσει μέρος του κυβερνητικού damage control για τις υποκλοπές. Συμπολιτευόμενοι το παρατηρούν τώρα σε ιδιωτικές συνομιλίες.
Το μακρινό 2000, η ΝΔ είχε κόψει τον Τσιάρα από τα ψηφοδέλτιά της. Εκείνος κατέβασε δύο πούλμαν με οπαδούς του από την Καρδίτσα στη Ρηγίλλης προκειμένου να διαμαρτυρηθούν επειδή δεν θα είχαν την ευκαιρία να τον σταυρώσουν.
Ετσι, το κόμμα τού προσέφερε τελικά θέση στον συνδυασμό που κατάρτισε για Καραγκούνηδες και Αγραφιώτες. Το πρόβλημα είναι πως 25 χρόνια, μια υφυπουργική και δύο υπουργικές θητείες μετά, υπάρχει ακόμη κόσμος στο κομματικό σύστημα που αναφέρει αυτό το περιστατικό σαν την πιο επιτυχημένη στιγμή της πολιτικής του καριέρας.
