«Υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή: όταν κάνεις μια δουλειά πληρώνεσαι γι’ αυτήν». Δήλωση των δικηγόρων του Κιλιάν Εμπαπέ μετά την απόφαση του δικαστηρίου που υποχρεώνει την Παρί Σεν Ζερμέν να καταβάλει στον ποδοσφαιριστή το ποσό των 61 εκατ. ευρώ που αντιστοιχεί σε μισθούς, μπόνους και επιδόματα αδείας. Το προφανές που δυστυχώς δεν είναι προφανές. Ακόμα και ένας από τους πιο διάσημους ποδοσφαιριστές και αρχηγός της Εθνικής Γαλλίας χρειάστηκε να προσφύγει στη Δικαιοσύνη και να ταλαιπωρηθεί για 18 μήνες προκειμένου ο πρώην εργοδότης του να υποχρεωθεί να ακολουθήσει το γράμμα του νόμου.
Στη θέση του ποδοσφαιριστή θα μπορούσε να βρεθεί ο καθένας μας, χωρίς όμως να είναι βέβαιο πως θα ήταν ίδιο το αποτέλεσμα. Η δύναμη που νιώθει πολλές φορές ο εργοδότης έχοντας απέναντί του τον εργαζόμενο τον οδηγεί σε κατάχρηση εξουσίας. Η Παρί Σεν Ζερμέν ήταν το μεγάλο αφεντικό. Ενας σύλλογος που κινείται με τα δισεκατομμύρια του Qatar Sports Investment, παρασύρθηκε από τον αβυσσώδη ναρκισσισμό του θεωρώντας δεδομένο πως οι νόμοι δεν έχουν καμία ισχύ απέναντί του. Ηθελε να εκδικηθεί τον μέχρι πρόσφατα πιο προβεβλημένο υπάλληλό του γιατί επέλεξε να προσφέρει αλλού τις υπηρεσίες του. Δεν δέχτηκε το «όχι» ως απάντηση στο μυθικό συμβόλαιο που του πρόσφερε και αποφάσισε να τον ισοπεδώσει, πρώτα αγωνιστικά, θέτοντας τον στο περιθώριο, στη συνέχεια ηθικά με διαρροές προς τον Τύπο που έστρεφαν εναντίον του τους φιλάθλους της ομάδας και στο τέλος οικονομικά διεκδικώντας τρελά ποσά με αντίστοιχες τρελές δικαιολογίες.
Η δημοκρατία διέπεται από νόμους οι οποίοι αποτελούν το θεμέλιο για την άσκηση της εξουσίας και την προστασία των δικαιωμάτων. Φαίνεται πως η ηγεσία της Παρί Σεν Ζερμέν και οι άνθρωποι του QSI θεώρησαν πως λειτουργούσαν σε περιβάλλον Κατάρ στην περίοδο προετοιμασίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όταν έπεφταν βροχή οι καταγγελίες για τις άθλιες συνθήκες εργασίας χιλιάδων μεταναστών εργατών πολλοί από τους οποίους έχασαν τη ζωή τους δουλεύοντας για ένα κομμάτι ψωμί. Χρειάστηκε να περάσουν 14 χρόνια από τότε που πάτησε το QSI το πόδι του στην Παρί για να καταλάβουν πως η Γαλλία δεν είναι Κατάρ. Ευτυχώς.
