Ο Οικουμενικός Πατριάρχης και ο Πάπας ένωσαν τις προσευχές τους στο Φανάρι. Και αυτό γεννά ελπίδα. Οχι μόνο για την προσέγγιση των δύο Εκκλησιών. Εδώ ας είμαστε εγκρατείς, αναγνωρίζοντας ότι ο εκκλησιαστικός χρόνος λογίζει τους αιώνες για χρόνια. Ομως όταν οι δύο προκαθήμενοι σηκώνουν ταυτοχρόνως το βλέμμα προς τον ουρανό, τότε στέλνουν και ένα σαφές μήνυμα προς τη Σκέπη της Δημιουργίας.
Ο Μεγάλος τα πάντα εν σοφία εποίησε. Ωστόσο δεν θα ήταν βλάσφημο αν, Πατριάρχης και Πάπας, του επεσήμαναν ορισμένες χρόνιες δυσλειτουργίες στο Σχέδιο Του για τον κόσμο. Οι καιροί, άλλωστε, καθιστούν επιτακτική και την επικαιροποίηση της Θείας Οικονομίας επί κρίσιμων τομέων της ανθρώπινης δραστηριότητας. Κοιτάξτε τι συμβαίνει γύρω σας και θα διαπιστώσετε ότι Κάποιος δεν ασχολείται στον βαθμό που απαιτείται από τις υποχρεώσεις Του. Ναι, δεν πρόκειται για καινοφανή συμπεριφορά. Για χιλιετίες ο άνθρωπος, η Κορωνίς της Δημιουργίας, πορεύεται σε ένα βίο σπαρμένο από αγκάθια και οδύνη. Σπαράσσεται από έριδες, καταδυναστεύεται από μοχθηρές ηγεσίες, υποφέρει τη ζωή – δεν τη χαίρεται. Και συν τοις άλλοις, με την κλιματική αλλαγή του έρχεται ο ουρανός στο κεφάλι. Ναι, ο Δημιουργός μας έδωσε το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης.
Ολα μας τα δεινά αντιστοιχούν στο κόστος των επιλογών μας. Σωστό. Και τότε Εκείνος τι κάνει από τον Θρόνο του; Απλώς προεδρεύει και ασκεί κριτική; Επιλαμβάνεται των μεταθανάτιων εκκρεμοτήτων, αρνούμενος να ασχοληθεί με τα τετριμμένα της ζωής; Στον «Δικηγόρο του Διαβόλου» ο Αλ Πατσίνο, υποδυόμενος τον Εωσφόρο, μονολογεί: «Ο άνθρωπος είναι το κοσμικό παιχνίδι του Θεού. Διασκεδάζει με τα πάθη του. Γελάει μαζί του. Και του βάζει κανόνες για να κάνει το παιχνίδι ακόμα πιο συναρπαστικό. Δες, αλλά μην αγγίξεις. Αγγιξε, αλλά μη δοκιμάσεις. Δοκίμασε, αλλά μην καταπιείς». Ναι, υπάρχει θέμα. Είναι λες και ο Μεγάλος έχει αφήσει το Δημιούργημα στην τύχη του. Ακόμα χειρότερα: φαίνεται ότι έχει εκχωρήσει αρμοδιότητες στους πλέον ακατάλληλους. Ισως να είναι άτυχος στις συνεργασίες του – εδώ την πάτησε ολόκληρος Τσίπρας. Το οικοδόμημα κινδυνεύει με κατάρρευση. Εκτός και αν, ο Κατασκευαστής, αποφάσισε να κάνει κατεδαφίσεις για ολική ανακαίνιση και δεν μας το έχει πει ακόμα.
Και μπόνους χαρτοφυλάκιο
Στο «Βήμα της Κυριακής» η Νίκη Λυμπεράκη έκανε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Στην εξεταστική επιτροπή για τις υποκλοπές συμμετείχαν 15 εκπρόσωποι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Από αυτούς οι 13 βρίσκονται σήμερα με υπουργικό χαρτοφυλάκιο υπό μάλης. Κάποιος καχύποπτος και, κυρίως, κακόβουλος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η πολιτική τους υπακοή, αλλά και η εκχώρηση τμήματος της αξιοπρέπειάς τους έλαβε ως ανταμοιβή ένα κομμάτι από την πίτα της εξουσίας. Γιατί όχι; Η πολιτική ζωή περιλαμβάνει και ανθρώπους που θα έδιναν τη μάνα τους στην Black Friday.
Γιατί να μην παίξεις καλά τον ρόλο σου στην Εξεταστική με κέρδος ένα χαρτοφυλάκιο; Στην τελική, ποιος θα θυμάται σε λίγο καιρό την Εξεταστική και τα μέλη της; Μόνο όσοι παρακολουθούν στενά τη δίκη για τις υποκλοπές. Δυο – τρεις άνθρωποι και πολλοί είναι.
Πού βαδίζουμε, κύριοι;
Οι διεθνείς σχέσεις θυμίζουν εκείνο το τραγούδι του αειμνήστου Κηλαηδόνη, με το οποίο περιγράφεται ένα πλέγμα ερωτικών σχέσεων εντός της ίδιας παρέας – τιτλοφορείται «Πού βαδίζουμε, κύριοι». Να, τώρα στην Ουκρανία. Η Ρωσία παίρνει το έδαφος, η Αμερική το υπέδαφος και η Ευρώπη τον λογαριασμό ασφαλείας. Η Ρωσία θα επιστρέψει στη διεθνή σκηνή, γλείφοντας φρέσκο ουκρανικό αίμα από τα χείλη της. Θα αποκατασταθεί και η ροή αερίου προς την Ευρώπη. Και τι κάνουμε εμείς. Μπλέξιμο. Με τη Ρωσία τα σπάσαμε. Πλέον ανταγωνιζόμαστε και τον ενεργειακό της ρόλο. Ακολουθήσαμε τους Αμερικανούς. Ομως οι Αμερικανοί φαίνεται ότι τα βρίσκουν μια χαρά με τη Ρωσία. Θα μπορούσε η Ρωσία να θεωρηθεί φίλος μας με παρένθετη διαμεσολάβηση των ΗΠΑ; Δύσκολο. Και κάπως έτσι, μέσα σε αυτό το διεθνές ερωτικό τρίγωνο που θυμίζει Κηλαηδόνη και γεωπολιτικό κέρατο, η Ελλάδα οφείλει να χορέψει. Εχοντας κατά νου ένα πράγμα: όταν τα βρίσκουν οι μεγάλοι, οι μικροί πληρώνουν τα ποτά.
Η star της ημέρας
Η Μιλένα Αποστολάκη αξίζει να πάρει το credit, που λέει και ο λαός μας. Είναι η πρωταγωνίστρια στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, χωρίς φωνές και εξαλλοσύνες, αλλά με καίριες, αιχμηρές ερωτήσεις και παρεμβάσεις. Και ειρωνεία στο μέτρο που χρειάζεται για να αναδειχθεί το γελοίον του πράγματος.
