Το πρώτο Low Profile («Λόου» για τους φίλους), άνοιξε στην οδό Λυκαβηττού (6) τον Μάη του 1996. Φανταστείτε τη χώρα τότε. Ο ιδιοκτήτης Σταύρος Κασιώτης, ταγμένος στην κουλτούρα της μπάρας και στην έρευνα του καλού ποτού, ήταν δεν ήταν 35 ετών. Η ευωχία της Ελλάδας αντανακλούσε στα τότε μαγαζιά. Το Low ήταν στο Κολωνάκι αλλά και ταυτόχρονα έμοιαζε προφυλαγμένο από τις τότε ορδές των νεόπλουτων. Μεσημέρι εδώ ο Αντώνης Σουρούνης μοιραζόταν σκηνές από το μυθιστόρημα «Γκας ο γκάνγκστερ» που έγραφε τότε αλλά και έπειτα από το «Μονοπάτι στη θάλασσα». Ορθιος, καμπουριαστός. Ξεκινάμε το σημείωμα από αυτόν τον μεγάλο και αείμνηστο συγγραφέα γιατί ήταν πυλώνας του Low, σύνδεσμος μεταξύ πολλών και άνθρωπος που επιδίωκε την ειλικρινή σχέση, όπως θυμάται με αγάπη και τρυφερότητα ο Κασιώτης.
Στην μπάρα παρέλαυναν και άλλοι βέβαια, όπως ο νομικός Τάκης Παππάς που ξημερωνόταν ως γνήσιος συμποσιαστής αλλά και οι λογοτέχνες Γιάννης Βαρβέρης, Δημήτρης Νόλλας και Βασίλης Βασιλικός. Ως στέκι πρόκυψε. Δεν το κυνήγησε ο Σταύρος. «Ηθελα να ‘ναι χώρος συναναστροφής, χώρος για συζήτηση και για καλό αλκοόλ. Εχει καταντήσει ενοχικό σήμερα κανείς να μιλάει για τη σημασία του καλού καθαρού ποτού», σημειώνει.
ο Low της Λυκαβηττού ήταν στέκι κυρίως μεσημέρι. Υπήρχε δε ακόμη τότε η τάση για ποτό μετά ή ανάμεσα στη δουλειά στο γραφείο. Δικηγόροι, δημοσιογράφοι και λοιπές δυνάμεις κατέβαιναν στο μπαρ που θα το χαρακτηρίζαμε «κόμβο» ποτού και παρέας. Αυτά μέχρι το 2011 που το Low Profile μετακομίζει στη Στοά Μπολάνη του Συντάγματος. H απόσταση Κολωνάκι – Σύνταγμα δεν είναι μεγάλη. Η απόσταση όμως της Ελλάδας των 90s ή των αρχών του 2000 με την Ελλάδα του 2011 – 2012 είναι τεράστια.
Ο Σταύρος Κασιώτης περιηγείται τη στοά το 2011 και θυμάται τεράστια «Ενοικιάζεται» παντού. Αδέσποτα και άστεγοι. Υπήρχε μόνον το Κεντρικόν στην έξοδο για Κολοκοτρώνη. Και στην έτερη έξοδο έβλεπες στην οδό Βουλής το Αριστον. Στον ίδιο δρόμο βέβαια τον θρυλικό Ικαρο των Πατσιφά – Καρύδη. Ο Σταύρος πιάνει τον χώρο αμέσως και εγκαθιστά το νέο του Low (Βουλής 7 εντός της στοάς). Ποιος να το φανταζόταν πως η κάθοδος του Σταύρου στο Σύνταγμα, θα συνοδευόταν από την κάθοδο των Ελλήνων στα μνημόνια, τους Αγανακτισμένους και την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία της χώρας; Το μπαρ σχεδόν αμέσως και χωρίς να χάνει τη φυσιογνωμία του ψαγμένου ουισκάδικου με την τζαζ ή την καλή ροκ μουσική, μετατρέπεται σε βουλευτήριο ζυμώσεων. Μετά τις διαδηλώσεις οι μετέχοντες συνεχίζουν εδώ τα πύρινα επιχειρήματά τους για το Μνημόνια. Ανάμεσά τους πολλά ιστορικά στελέχη της (ανανεωτικής) Αριστεράς. Τσακαλώτος, Δρίτσας, Χριστόφορος Παπαδόπουλος, Σταθάκης, Σία Αναγνωστοπούλου και πολλοί άλλοι-ες είναι μερικοί μόνον. Και στην τούμπα της Ιστορίας οι ίδιοι συνεχίζουν να πηγαίνουν «Λόου» ως υπουργοί και βουλευτές μετά τον Ιανουάριο του 2015 πια. Το πρώτο δε εξάμηνο της πρώτης φοράς Αριστεράς οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται εδώ, ενώ στο Low παράγονται τόνοι παραπολιτικών για τον Τύπο.
Στους μέσα καναπέδες αμέτρητες μυστικές συσκέψεις. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έρχεται εδώ με τον σύμβουλο του Κορεάτη Γκλεν Κιμ. «Τι γυρεύεις μεσ’ στην Κίνα Τσάκι Τσαν» που έλεγε κι ο Μανώλης Ρασούλης. Αλλά ναι, εδώ ο εχέμυθος Κασιώτης υπερασπίστηκε πολλά από τα μυστικά που πρώτος μάθαινε και τα υπερασπιζόταν ως μυστικά ακόμη και όταν οι δημοσιογράφοι σήκωναν τα κινητά για φωτογραφίες και εκείνος αναγκαζόταν να τους το κόψει. Το στέκι είναι πολύ πολιτικό πια. Βοηθάει και η κοντινή Βουλή, το κοντινό υπουργείο Οικονομικών και τα κοντινά βουλευτικά γραφεία. Βέβαια όπως το Low είναι παλμογράφος μιας εποχής και ενός ρεύματος εξουσίας έτσι είναι και παλμογράφος των κρίσεων αυτού του ρεύματος. Οι διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ φέρνουν και αποχωρήσεις από το μπαρ.
Το Low εξωστρεφώς συνδέεται αρχικά με την πάλαι τάση του ΣΥΡΙΖΑ των 53, της Ομπρέλας και μετά του σχηματισμού της Νέας Αριστεράς. Καλή καρδιά πάντα. Καβγάδες ποτέ. Σημειώστε το. Μόνον έντονες συζητήσεις. Είπαμε «βουλευτήριον». Την παραμονή των Χριστουγέννων όμως όλα είναι μονιασμένα. Θεσμός πια εδώ το από νωρίς πάρτι με λαϊκά μόνον. Οι τάσεις ενοποιούνται. Το έθιμο άρχισε ο μποέμ ζωγράφος, λάτρης της τζαζ και φίλος του Τσιτσάνη, αείμνηστος Αντώνης Ιωάννου. Η μάνα του Κασιώτη έφτιαχνε γεμιστές γαλοπούλες που τοποθετούνταν στην μπάρα.
Το πάρτι ξεκίνησε από το παλιό Low και σήμερα καλά κρατεί. Ο πρώην βουλευτής Χρήστος Καραγιαννίδης ενίοτε παίζει εδώ μουσική. Η Θέκλα Τσελεπή επίσης. Και ο Θανάσης Μήνας. Πάμε στα καθημερινά. Σε ένα βράδυ έχουν μετρηθεί εδώ και είκοσι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα η αμηχανία της Αριστεράς αιωρείται. «Ο χώρος διαλέγει μόνος του τους πελάτες», λέει ο Κασιώτης. Μου δείχνει την κόκκινη ταμπέλα του μπαρ «Απαγορεύονται οι πολιτικές συζητήσεις». Πλάκα μας κάνεις.
