Ο Πρωθυπουργός εξερχόμενος από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αυτή την εβδομάδα επανέλαβε τα βασικά συμπεράσματα της Συνόδου, επισημαίνοντας πως «οι τρεις μεγάλες προτεραιότητες της Ευρώπης είναι η άμυνα, η ανταγωνιστικότητα και η στεγαστική κρίση». Είναι εντυπωσιακό το πώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν βρίσκεται στο εξωτερικό σε κάποια σύνοδο ή απευθύνεται σε ξένο κοινό, φοράει το καπέλο του statesman.
Γιατί όντως, αυτές είναι οι τρεις μεγάλες προτεραιότητες της Ευρώπης. Και της Ελλάδας φυσικά. Απλώς εδώ και κάμποσες μέρες, με ευθύνη του ιδίου, στην Ελλάδα, αντί να ασχολούμαστε με τις μεγάλες προτεραιότητες, ασχολούμαστε με τον Άγνωστο Στρατιώτη, τη φύλαξή του, το κουβάρι των αρμοδιοτήτων γύρω από τη φύλαξή του, το αν μπορεί να διαδηλώσει κάποιος εκεί και άλλα ωραία και φλέγοντα.
Και όλα αυτά γιατί πιέστηκε από ονόματα θυμάτων, μνήματα, γλαστράκια και κεράκια και επειδή ήθελε να πετάξει το μπαλάκι της ευθύνης στους εσωκομματικώς μετατοπίσαντες. Ύστερα είπε ότι «δεν είναι ικανοποιημένος από το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου στη χώρα». Δεν τον αδικώ. Ούτε εγώ θα ήμουν. Αλλά αυτός ευθύνεται για το επίπεδο, τον τόνο του οποίου έδωσε με την αντισυνταγματική τροπολογία που ανακοίνωσε. Μέσα του δύο λύκοι. Ο ευρωπαϊστής και ο τακτικιστής.
Σε ό,τι αφορά τις «μεγάλες προτεραιότητες». Η ανταγωνιστικότητα είναι όντως πρόβλημα και εγχώριο και ευρωπαϊκό. Ο Μητσοτάκης τη συνέδεσε με τις υψηλές τιμές ενέργειας. Σύμφωνοι, η Ελλάδα όμως δεν υστερεί σε ανταγωνιστικότητα λόγω μόνο των υψηλών τιμών της κιλοβατώρας.
Σε πρόσφατες μετρήσεις, βρισκόμαστε στην 50η θέση μεταξύ 69 οικονομιών στους δείκτες ανταγωνιστικότητας, με το χρέος της γενικής κυβέρνησης σε ποσοστό του ΑΕΠ να βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη, την αποδοτικότητα του δικαστικού συστήματος να είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη, δεσμεύοντας σημαντικά κεφάλαια από την επανένταξή τους στην οικονομία, όπως επεσήμανε σε πρόσφατη παρέμβασή του ο Γιάννης Στουρνάρας, ενώ το παραγωγικό μοντέλο είναι απαρχαιωμένο. Τι μεταρρυθμίσεις έγιναν για αυτά από το 2019; Μετρήστε πόσες φορές έχουν αλλάξει οι ποινικοί και δικονομικοί κώδικες εδώ και 6 χρόνια παράγοντας τεράστια ανασφάλεια δικαίου.
Όσο για τη στεγαστική κρίση, μπορεί ο Πρωθυπουργός να ονομάζει παρεμβάσεις την επιδοματική επιστροφή ενός ενοικίου και τα δάνεια για απόκτηση κατοικίας, η πραγματικότητα όμως είναι πιο σύνθετη. Η χώρα μας είναι η μόνη στην Ευρώπη των «27» που δεν διαθέτει πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας, ενώ τα δάνεια αυξάνουν τη ζήτηση, με την προσφορά κατοικίας να παραμένει η ίδια και τις τιμές να αυξάνονται.
