Οι δομικές ανακατατάξεις του 21ου αιώνα δημιουργούν φοβερούς κλυδωνισμούς τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας. Η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών, το Μεταναστευτικό, η κρίση της δημοκρατίας, το πρόβλημα της στέγης, η δημογραφική κατάρρευση, η κλιματική απειλή, οι εξωτερικές προκλήσεις, φέρνουν την πολιτική και τα κόμματα αντιμέτωπα με υπαρξιακές καταστάσεις.
Από την ανταπόκριση σε αυτές τις προκλήσεις, καθώς και από τη συλλογικότητά μας, θα εξαρτηθεί η μακροημέρευση της Νέας Δημοκρατίας με πρωταγωνιστικούς όρους.
Οι Ελληνες περιμένουν πολλά από τη Νέα Δημοκρατία. Περιμένουν πολιτικές που θα ξαναδώσουν στους πολίτες την προοπτική να προσφέρουν στα παιδιά τους μια ζωή καλύτερη από αυτήν που τους έδωσαν οι δικοί τους γονείς. Περιμένουν τη στήριξη της νεολαίας και τη μέριμνα στους συνταξιούχους. Περιμένουν την πλήρη αξιοποίηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, τόσο ως εκπλήρωση ιστορικού καθήκοντος όσο και ως τρόπο ανάπτυξης της χώρας. Απαιτούν σεβασμό στους θεσμούς και απόδοση δικαιοσύνης σε ζητήματα που δοκιμάζουν την ηθική και προσβάλλουν την αισθητική τους.
Η μαζικότητα και η συλλογικότητα της Νέας Δημοκρατίας συνδέονται με την ύπαρξη ζωντανών πυρήνων μέσα στην κοινωνία και συμμετοχή ανθρώπων ολοκληρωμένων και χειραφετημένων, με ουσιαστικό αποτύπωμα στον ευρύτερο κύκλο τους. Για να γίνει ελκυστική η Νέα Δημοκρατία σε τέτοιας ποιότητας ανθρώπους, οφείλουμε να δρομολογήσουμε διαδικασίες που δεν θα είναι αναπαραγωγή πεπαλαιωμένων πρακτικών, αλλά θα οδηγούν σε συνδιαμόρφωση δεσμευτικών θέσεων και σε ουσιαστική λογοδοσία, αντί για την επικρατούσα διεκπεραιωτική παρουσίαση εξαγγελιών και την απαρίθμηση data. Για κανέναν άνθρωπο με ουσία και περιεχόμενο δεν μπορεί να αποτελέσει κίνητρο κομματικής δραστηριοποίησης η ιδιότητα του χειροκροτητή σε αποθεωτικές διαδικασίες αυτοαναφορικού τύπου και η επικύρωση προαποφασισμένων.
Και οι δύο παραπάνω προϋποθέσεις εδράζονται στην αναγκαιότητα θεμελίωσης ιδεολογικών αναφορών των εφαρμοζόμενων πολιτικών.
Οι επιμέρους πολιτικές, για να βγάζουν νόημα και να οδηγούν κάπου, χρειάζονται σαφές ιδεολογικό έρεισμα, ώστε να αποκτήσουν λαϊκή στήριξη.
Για εμάς, στη Νέα Δημοκρατία, αυτό προκύπτει από τις συντηρητικές, δημοκρατικές, φιλελεύθερες και πατριωτικές αρχές και αξίες μας, που είναι ταυτισμένες με τον Ελληνισμό, στη μακρά ιστορική του διαδρομή.
Μέσα από αυτές πρέπει να απαντήσουμε στις προκλήσεις του μέλλοντος και όχι να υποταχθούμε στη μεταπολιτική λογική των κομμάτων-σουπερμάρκετ ή των κομμάτων-επιχειρήσεων που υποτιμούν την πολιτική και εκχωρούν τα πάντα στην εξωθεσμική τεχνοκρατία.
Οφείλει, φυσικά, η Νέα Δημοκρατία να είναι πολυσυλλεκτική. Οχι όμως ως συνονθύλευμα ετερογενών στοιχείων προς άγραν ψήφων. Πολυσυλλεκτικότητα – για μια ιστορική παράταξη με συντηρητικές αξίες και φιλελεύθερες αρχές – σημαίνει να ενώνει και να μη δημιουργεί νέους διχασμούς. Να μπορεί να απευθύνεται σε όλο το έθνος, πιστεύοντας στην οργανική και αδιαίρετη φύση του, σε αντίθεση με άλλες ιδεολογικές παραδόσεις που τεμαχίζουν την κοινωνία σε τάξεις και ομάδες προάσπισης ατομικών συμφερόντων.
Δεν υπηρετεί την πολυσυλλεκτικότητα η νοοτροπία συγκρότησης προσωποπαγών ομάδων, γιατί είναι άνευ ουσιαστικού πολιτικού περιεχομένου. Επίσης, διότι αντιμετωπίζει την κοινωνία ως παίγνιο και όχι ως σύνολο που, παρά τις εγγενείς αντιθέσεις του, χρειάζεται να αποκτήσει εσωτερική συνοχή και συλλογική προοπτική.
Εκείνο που σήμερα ξεχωρίζει τη Νέα Δημοκρατία από τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα είναι ότι, στηριγμένη στο πλούσιο απόθεμα των ανθρώπων της, μπορεί να πάει τη χώρα παρακάτω. Αυτό οφείλουμε να το ενισχύσουμε και να το διαφυλάξουμε.
Ο Γιάννης Οικονόμου είναι βουλευτής Φθιώτιδος ΝΔ
