Η εξίσωση θα μπορούσε να είναι κάπως έτσι: το γίδι αναμασάει την τροφή του, άρα είναι μηρυκαστικό. Το Υπουργικό Συμβούλιο, που χθες αναμάσησε τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν πριν από 25 ημέρες από τον πρόεδρο Κυριάκο στη Θεσσαλονίκη, είναι κι αυτό… μηρυκαστικό; Οχι, δεν είναι. Αρα το Υπουργικό Συμβούλιο δεν είναι γίδι!
Πιθανότατα όμως να σκέφτονται ότι τα γίδια είμαστε όλοι εμείς οι υπόλοιποι, διότι από προχθές το βράδυ δούλευε ασταμάτητα ο κυβερνητικός προπαγανδιστικός μηχανισμός να μας ενημερώσει ότι «το Υπουργικό Συμβούλιο εγκρίνει μέτρα υπέρ του λαού, ύψους 1,75 δισ. ευρώ». Να το διαβάσει το κάθε δίποδο γίδι, και να αναπέμψει ύμνους για τη γαλαντομία της κυβέρνησης και του προέδρου Κυριάκου προσωπικά. Αν έμενε στους τίτλους, γιατί αν προχωρούσε παρακάτω θα έβλεπε ότι δεν επρόκειτο για καινούργια μέτρα, όχι. Για τα παλιά επρόκειτο, τα οποία τα επανέφεραν χθες στο προσκήνιο, με το καινούργιο περιτύλιγμα της δήθεν έγκρισης από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Συγγνώμη που επιμένω, αλλά υπήρχε περίπτωση να βρεθεί ένας στο Υπουργικό Συμβούλιο, ας πούμε ο φίλος Σκέρτσος, να πει «α, ξέρετε, εγώ διαφωνώ με το μέτρο αυτό, και εισηγούμαι να γίνει δεκτό κάτι άλλο»;
Επίσης τα μέτρα που παρουσιάστηκαν στη Θεσσαλονίκη δεν είχαν εγκριθεί προηγουμένως, πριν εξαγγελθούν δηλαδή από την κυβερνητική επιτροπή, και τον Πρωθυπουργό; Από θεία έμπνευση τα εξήγγειλε ο πρόεδρος Κυριάκος; Συμβαίνει βέβαια και αυτό, ορισμένες φορές, αλλά…
Θα μας τρελάνουν μου φαίνεται, τα παλικάρια του Μεγάρου Μαξίμου…
…και η επιστροφή των μέτρων της ΔΕΘ
Γνωρίζω πολύ καλά, μη με ρωτάτε πώς και από πού, ότι η επαναφορά των μέτρων της ΔΕΘ στο Υπουργικό Συμβούλιο προς έγκριση (λέμε τώρα) υπήρξε αποτέλεσμα δύο θεμάτων, τα οποία συζητήθηκαν διεξοδικά στο Μέγαρο Μαξίμου τις προηγούμενες ημέρες, κατόπιν:
- της επισταμένης μελέτης των δημοσκοπήσεων, που όλες (όλες! Μηδεμιάς εξαιρουμένης) κατέγραψαν ότι κατά μέσο όρο, 7 στους 10 Ελληνες, απάντησαν αρνητικά για τα μέτρα
- της διαπίστωσης ότι παρά τον πομπώδη τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκαν τα μέτρα στη ΔΕΘ, η εικόνα της κυβέρνησης βελτιώθηκε ελάχιστα έως καθόλου.
Αυτά τα δύο, συν ο φόβος ότι σήμερα, σχεδόν έναν μήνα από τις εξαγγελίες, ουδείς θυμάται τι εξήγγειλε ο πρόεδρος Κυριάκος στη Θεσσαλονίκη, τους οδήγησαν στη χθεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, όπου τα μέτρα παρουσιάστηκαν σαν να πρόκειται για κάτι καινούργιο! Για κάποια θεμελιακά μέτρα τα οποία αγγίζουν τους μισούς Ελληνες. Η σκληρή αλήθεια όμως είναι – και το ξέρει το Μέγαρο Μαξίμου – ότι στην πραγματικότητα τα μέτρα δεν επηρεάζουν καθόλου τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Υπολογίζεται ότι γύρω στους 500.000 θα διαπιστώσουν από τον καινούργιο χρόνο δε, κάποια βελτίωση στα οικονομικά τους…
Οι υπόλοιποι «πάμε γι’ άλλα»…
Ομορφα λόγια…
Από όσα ωραία είπε ο πρόεδρος Κυριάκος στο Υπουργικό Συμβούλιο, σε απευθείας μετάδοση από την ΕΡΤ η οποία δεν τα χάνει κάτι τέτοια, πάντως κατάλαβα ότι τον ενδιαφέρει πολύ η αλήθεια (γενικώς), και εξ αυτού του λόγου κάλεσε τους υπουργούς του, να συμμετάσχουν στη σχετική μάχη. Είπε συγκεκριμένα, ο πρόεδρος, με τόνο που δεν άφηνε πολλές αμφιβολίες: «Αυτή η μάχη για την αλήθεια γίνεται μέτωπο που διατρέχει όλα τα πεδία της επικαιρότητας. Από την υπόθεση των Τεμπών ή του ΟΠΕΚΕΠΕ ή τον τομέα της υγείας, μέχρι την εξωτερική και αμυντική πολιτική, γι’ αυτό και οι δικές μας απαντήσεις θα πρέπει να είναι παντού άμεσες και τεκμηριωμένες, άλλωστε τώρα όσο ποτέ ο ρεαλισμός γίνεται συντελεστής σταθερότητας και ομαλότητας».
Ωραία λόγια έχω να παρατηρήσω…
…όμορφα καίγονται
Πρόεδρε, δεν θέλω να σου το χαλάσω, αλλά ας πούμε, μερικές εκατοντάδες μέτρα παραπέρα, στη Βουλή, την ώρα που τα έλεγες αυτά, μια Εξεταστική Επιτροπή, η… μπαζοεξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, έψαχνε για μια ακόμη ημέρα μάταια τον «Φραπέ», τον «Χασάπη», την κυρία με τις Φεράρι και τις Πόρσε κ.ά. να καταθέσουν ό,τι γνωρίζουν για το σκάνδαλο, ως συμμέτοχοι, και το κόμμα σου το αρνείται κατηγορηματικά. Σαν να τους προστατεύει. Ετσι θα τη δώσετε τη μάχη για την αλήθεια, αλήθεια; Αυτοαναιρούμενοι;
Σήμερα κιόλας, τρίψ’ τους στη μούρη την κλήτευση των προαναφερομένων και όποιου άλλου κρίνεις σκόπιμο…
Να μη λένε, δηλαδή, αυτοί της αντιπολίτευσης που ψάχνουν αφορμές να σε κατηγορούν, ότι τάχα μου και καλά η κυβέρνηση «μπαζώνει» και τον ΟΠΕΚΕΠΕ…
Θεωρίες συνωμοσίας
Παρακολουθώ, κι εγώ, όπως και πολλοί άλλοι πολίτες, αυτό που εξελίσσεται στην πλατεία Συντάγματος με τον απεργό πατέρα παιδιού που χάθηκε στο δυστύχημα των Τεμπών, και έχω πια ορισμένες σοβαρές πιστεύω ενστάσεις, σχετικά με το τι ακριβώς παίζεται. Διότι ο τραγικός πατέρας υποστηρίζει το αίτημά του για πλήρη έλεγχο των οστών του παιδιού του, και καλά κάνει – τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Αλλά από κάτι δηλώσεις στις οποίες προβαίνει τελευταία, νομίζω ότι αδυνατίζει ο ίδιος το αίτημά του, και μειώνει και το κλίμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης που απαιτείται για να υποστηριχθεί γενικότερα. Διάβασα, για παράδειγμα, ότι εκφράζει πλέον και αμφιβολίες για το μήπως κατά την εκταφή των οστών του παιδιού γίνει προσπάθεια να σβηστούν τα στοιχεία. Πώς μπορεί να γίνει αυτό, δεν το είπε, αλλά είπε συγκεκριμένα: «Φοβόμαστε ότι θα πειράξουν τον τάφο του παιδιού. Μην τολμήσουν να πειράξουν τον τάφο χωρίς να ενημερωθούμε».
Ποιος να «πειράξει» τον τάφο, επίσης δεν το διευκρίνισε. Γιατί να τον «πειράξει» αυτός που (υποτίθεται ότι) θα το επιχειρήσει, ούτε αυτό το εξήγησε. Το άφησε να σέρνεται. Το δυστύχημα είναι ότι ουδείς, εκ των συναδέλφων μου, βρέθηκε να τον ρωτήσει…
Ναι, αλλά με θεωρίες συνωμοσίας, το πράγμα δεν οδηγείται πουθενά.
Κίνηση ματ
Συχνά-πυκνά στο πλευρό του απεργού βρίσκεται η πρόεδρος (μπλα… μπλα… μπλα…) Ζωή, η οποία προσπαθεί να τον στηρίξει νομικά. Και καλά κάνει. Η φάση είναι «κράτα με να σε κρατώ, ν’ ανεβούμε το βουνό» – έτσι το βλέπω εγώ. Διότι είναι και εκείνες οι άτιμες οι δημοσκοπήσεις που διαπιστώνουν ότι το μονοπρόσωπο κόμμα της έχει πάρει την κάτω βόλτα, εκεί που πριν από μήνες, στην «άνθηση» των Τεμπών, ήταν δεύτερο και πολύ στα πάνω του.
Στηρίζει τώρα τον Ρούτσι, και με κίνηση που παραπέμπει σε ματ στο σκάκι, παρακάμπτει και το απαγορευτικό της προέδρου Καρυστιανού, η οποία δεν τη θέλει στα πόδια της. Προφανέστατα δεν τη θεωρεί ότι ανήκει «σε αυτό το 25% που επιθυμεί κάτι καινούργιο». Τι άλλο να σκεφτεί κανείς;
Το τέλος(;) μιας σχέσης
Οι προσεκτικοί αναγνώστες θα ενθυμούνται ότι η ωραία αυτή σχέση χάλασε στις 28 Φεβρουαρίου, στη μεγάλη συγκέντρωση για τα Τέμπη, όταν η πρόεδρος Καρυστιανού τής απαγόρευσε να ανέβει στο βήμα και να απευθυνθεί στα πλήθη που είχαν συρρεύσει στην πλατεία Συντάγματος.
Τώρα, το επιχειρεί διά της τεθλασμένης και πρέπει να πω ότι δεν το βρίσκω καθόλου unfair. Διότι μια αχαριστία θα την αποδώσω στην κυρία Καρυστιανού…
(Παρεμπιπτόντως, τι έχει γίνει με εκείνη την καταγγελία της προέδρου Καρυστιανού, ότι έχει απειληθεί η ζωή της και μελών της οικογένειάς της; Τι αποδείχθηκε; Γιατί δεν μάθαμε ποτέ, τι ακριβώς συνέβη. Εκτός κι αν μου έχει διαφύγει κάτι…)
