Το έχουμε δει συχνά να συμβαίνει με τις πυρκαγιές. Νομίζεις ότι όλες οι εστίες έσβησαν, χτυπάς λήξη συναγερμού, ώσπου μια εστία αναζωπυρώνεται και δώσ’ του πάλι από την αρχή. Eτσι και τώρα με το ξυλόλιο και τις θεωρίες συνωμοσίας για το μυστικό φορτίο του μοιραίου τρένου στο δυστύχημα των Τεμπών. Επέστρεψε, λοιπόν, το ξυλόλιο και μάλιστα με οιονεί τακτική Χαμάς, καθώς η πλευρά που επιδιώκει την καθυστέρηση της δίκης χρησιμοποιεί ως μέσον την απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι. Ως επί το πλείστον, οι απεργίες πείνας στην Ελλάδα είναι φάρσες – ρωτήστε και τον αλησμόνητο Γιάννη Μιχελογιαννάκη, που τόσο μας λείπει. Ωστόσο, τίποτα δεν αποκλείει να ισχύει το αντίθετο στην προκειμένη περίπτωση. Αν λοιπόν ο κ. Ρούτσι δεν παίζει και η ζωή του πράγματι κινδυνεύσει από την απεργία πείνας, τότε έχουμε ένα από τα “events” που έλεγε ο Μακμίλαν, δηλαδή τις αναπάντεχες εξελίξεις που κλονίζουν την τάξη του πολιτικού τοπίου. Γιατί ποιος δεν συγκινείται από έναν χαροκαμένο πατέρα που φτάνει ως τον θάνατο, αναζητώντας δικαιοσύνη για το παιδί του;

Δεν ξέρω αν ήταν η Τύχη (η θεά, βεβαίως) ή κάποιος άλλος που το σχεδίασε αυτό, πάντως μοιάζει με κίνηση ματ. Είναι μια κίνηση με την οποία, κατ’ αρχάς, εκβιάζεται η Δικαιοσύνη, από την οποία ζητείται να αναιρέσει τον εαυτό της και να παραγγείλει μια ενέργεια (την εκταφή) παρότι επισήμως δεν της έχει ζητηθεί από κανέναν. Για να μην κινδυνεύσει η υγεία του κ. Ρούτσι, δηλαδή, πρέπει η Δικαιοσύνη να πάρει πίσω τις αποφάσεις της και να ανοίξει και πάλι την ανάκριση για τον μύθο του μυστικού φορτίου. Ταυτοχρόνως, με την απεργία πείνας πιέζεται αφόρητα η κυβέρνηση, γιατί μπορεί μεν τυπικά να μην έχει τη δυνατότητα να παρέμβει στη Δικαιοσύνη και να την ποδηγετήσει, όμως ο κόσμος αυτό πιστεύει και, συνεπώς, θα περιμένει από την κυβέρνηση να κάνει κάτι, προκειμένου να σωθεί η ζωή του κ. Ρούτσι. Συνεπώς, μπλέξαμε…

ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ

Τα περί νέου κόμματος με επικεφαλής την κ. Καρυστιανού είναι, νομίζω, ευσεβείς πόθοι εκείνων που τα λένε. Κατά πρώτον, επειδή αν η κ. Καρυστιανού μετάσχει στις εκλογές με δικό της κόμμα, δεν θα εξυπηρετείται η πρωταρχική σκοπιμότητα της αντιπολίτευσης, δηλαδή η πτώση του Μητσοτάκη. Από πού λέτε ότι θα πάρει ψήφους η Καρυστιανού; Προφανώς από τη δεξαμενή εκείνων που προτιμούν τα αντισυστημικά κόμματα, όχι από τη ΝΔ ή, γενικώς, τους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους. Επειτα, το εγχείρημα της ίδρυσης κόμματος εκ του μηδενός και μάλιστα από πρόσωπο χωρίς πείρα στη συγκεκριμένη δουλειά είναι αδιανόητα δύσκολο. Το πιο απλό για την κ. Καρυστιανού θα ήταν να βρει τη χρηματοδότηση. Ανθρώπους όμως με την απαραίτητη τεχνογνωσία, για να στήσει τον μηχανισμό και μάλιστα σε πανελλαδική κλίμακα, πού θα βρει; Η αγορά των πολιτικών στελεχών, των επαγγελματιών της πολιτικής γενικώς, είναι μικρή και δεν προσελκύει πια ικανούς και πετυχημένους ανθρώπους, διότι το επάγγελμα έχει απαξιωθεί. Και πάνω σε ποια πολιτική και ιδεολογική βάση θα στηρίζεται το εγχείρημα; Αρχηγός ίσως υπάρχει στο πρόσωπο της κ. Καρυστιανού – ίσως, το επαναλαμβάνω. Το κόμμα από πού θα έρθει, εξ ουρανού;

Η κ. Καρυστιανού είναι έξυπνη και αποδεδειγμένα ικανή, όπως έχουμε διαπιστώσει, συνεπώς όλα αυτά τα καταλαβαίνει και τα λαμβάνει υπ’ όψιν. Αυτό φάνηκε, εξάλλου, στην απάντηση που έδωσε όταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο ίδρυσης κόμματος από την ίδια. Μίλησε γενικώς για την απογοήτευση του κόσμου και ειδικά εκείνων που θα ήθελαν να δουν ένα νέο κόμμα «άφθαρτων και ανεξάρτητων ανθρώπων», αλλά το μόνο που είπε για τις δικές της προθέσεις ήταν το εξής: «Αν δημιουργείτο κάτι που να ήταν συμβατό με τις σκέψεις μου, εννοείται ότι θα ήμουν μέρους του». Κανείς όμως δεν γνωρίζει τις σκέψεις της. Κανείς μας δεν ξέρει πόσο προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά κλίνει στο άλφα ή το βήτα θέμα. Ολα αυτά πρέπει πρώτα να τα βρει και μετά να μας τα παρουσιάσει. Προτιμά, είναι σαφές, να δημιουργηθεί κάτι από κάποιον άλλο, το οποίο να ταιριάζει με τις σκέψεις της. Συνεπώς; Συνεπώς, αν δεν είναι ο Αλέξης, θα είναι ο Αντώνης. Αυτά ξέρουμε ότι ετοιμάζονται, άλλα υπό κατασκευή δεν γνωρίζω να υπάρχουν.