Η σημειολογία της προσχώρησης διαφημίστηκε με όλους τους τρόπους. Επισήμως, στη λεζάντα του κλασικού πια φωτογραφικού στιγμιότυπου, ο Πρωθυπουργός παρουσίασε το νέο γαλάζιο στέλεχος σαν ζωντανή απόδειξη της απουσίας κάθε ταμπέλας και δόγματος απ’ τη δική του ΝΔ. Ανεπισήμως, στις διαρροές με τις οποίες το Μαξίμου θέλησε να εξηγήσει τη μεταγραφή, τονίστηκε η διαχρονική σχέση του Μητσοτάκη με το Κέντρο κι η επιθυμία του να στείλει το μήνυμα της συνεργασίας με τις δυνάμεις που ομνύουν – όπως ο ίδιος – στην πολιτική σταθερότητα. Πάντως, οι προσεκτικότεροι από τους κράχτες της κίνησής του προτίμησαν να την αμπαλάρουν σαν «αμφίπλευρη διεύρυνση», μια και οι εποχές που η κυβερνητική έδρα είχε την άνεση να θεωρεί δεδομένη την παραδοσιακή, δεξιά, πτέρυγα της ΝΔ (μαζί με τους ψηφοφόρους που τη στηρίζουν) και να διαλαλεί τον κεντρώο μετασχηματισμό του κόμματος έχουν περάσει. Η δεύτερη προσέγγιση ακούγεται πιο αληθοφανής. Ηδη από την προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών, άλλωστε, το νεοδημοκρατικό τιμόνι στρίβει προς τα δεξιά όποτε η πορεία καθορίζεται από την ανάγκη της παραγωγής συμβολισμών. Ο έλληνας επίτροπος, φερ’ ειπείν, επιλέχθηκε ως Μακεδόνας.
Τόνος
Προτάθηκε για μια θέση στην Κομισιόν προκειμένου να δείξει η κυβέρνηση στους Βορειοελλαδίτες ότι βρίσκει την περιοχή τους κρίσιμη γεωπολιτικά και δημοσκοπικά. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προήλθε από τα κομματικά σπλάχνα – ήταν εν ενεργεία βουλευτής της ΝΔ όταν ανακοινώθηκε το όνομά του. Ενα έθιμο πολλών μεταπολιτευτικών ετών, που ήθελε τον υποψήφιο για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα να προέρχεται από την αντίπαλη παράταξη, δεν κρατήθηκε με στόχο να συσπειρωθεί η συμπολίτευση. Ο νέος γραμματέας της ΚΟ της ΝΔ (ο οποίος θα αναδειχθεί αύριο διά βοής) έχει ένα βιογραφικό γεμάτο με τα πτυχία που πρέπει να έχει πάρει κάθε νεοδημοκράτης, παλιός, ορθόδοξος – ένα στην πατριωτική γλώσσα και φιλολογία, ένα στη θεωρία της χριστιανισμού κι ένα στην εφαρμοσμένη λαϊκή Δεξιά. Βέβαια, αυτή η γρήγορη αναδρομή στο πρόσφατο μητσοτακικό σκάουτινγκ αναιρεί την επιχειρηματολογία όλων εκείνων που μιλάνε για επιστροφή της κυβέρνησης στις εργοστασιακές ρυθμίσεις της περιλάλητης κάποτε τριγωνοποίησης. Ενας Λοβέρδος (τον οποίο οι πρώην σύντροφοί του δεν κατηγοριοποιούσαν ως ορίτζιναλ κεντροαριστερό εδώ και καιρό) δεν φέρνει την κεντρώα άνοιξη σε μια ΝΔ που έχει περάσει ήδη έναν χειμώνα συντηρητικής δυσαρέσκειας. Το κυβερνών κόμμα μπορεί πλέον να δώσει τον τόνο στα κυβερνητικά συνθήματα.
