Μια φοβερή σφαγή διαπράχθηκε πριν από 80 χρόνια μπροστά στα έντρομα μάτια ενός οκτάχρονου κοριτσιού, της Ευρώπης. Πίσω από το έγκλημα βρίσκονται δικοί της άνθρωποι κι εκείνη εν αγνοία της υπήρξε συνένοχη. Οκτώ δεκαετίες μετά, η Ευρώπη πρέπει να διαχειριστεί το γεγονός ότι ο εγγονός της, ο Ζακαρί, έχει κάνει ένα φριχτό έγκλημα. Εχει σκοτώσει μια γυναίκα και προσπαθεί να καταλάβει για ποιο λόγο έκανε αυτή την αποτρόπαιη πράξη. Μεταβιβάζεται το τραύμα από γενιά σε γενιά; Πώς θα το διαχειριστούν η Ευρώπη και οι κόρες της Μεγάρα, Ζοβέτ και Ουεντία, μητέρα του Ζακαρί; Και ποιος θα είναι ο ρόλος της Ασίας, μιας έμπειρης ερευνήτριας που επιχειρεί να διαλευκάνει την υπόθεση φορώντας επώνυμες ψηλοτάκουνες γόβες;

Τις απαντήσεις θα δώσει σε έναν μήνα στην Επίδαυρο ο λιβανοκαναδός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός Ουαζντί Μουαουάντ, καθώς υπογράφει το κείμενο και σκηνοθετεί την παράσταση που κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στο πολυκλείτειο θέατρο «Ο όρκος της Ευρώπης» με επταμελή θίασο, εκ του οποίου η Ζιλιέτ Μπινός κλέβει την παράσταση, ενώ υπάρχει και ελληνική παρουσία, εκείνη της Δανάης Επιθυμιάδη. «Το έργο διερευνά, κατά τη γνώμη μου, θεμελιώδη ερωτήματα: τη σχέση ανάμεσα στην ακραία βία και τη δυνατότητα παρηγοριάς· την ιδέα ότι οι λέξεις μπορούν να είναι τόπος σύγκρουσης, αλλά και επανόρθωσης και αποκάλυψης», επισημαίνει ο εκτός των άλλων καλλιτεχνικός διευθυντής του Théâtre National de la Colline για τη διεθνή συμπαραγωγή ανάμεσα στο θέατρο που διευθύνει και το Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου.

Σε ένα διάλειμμα από τις πρόβες – σε έναν μικρό, σκοτεινό χώρο εκ διαμέτρου αντίθετο από το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, όπως ανέφερε η Ζιλιέτ Μπινός που υποδύεται την Ουεντία – οι συντελεστές, που κατεβαίνουν για πρώτη φορά στο αργολικό θέατρο (με εξαίρεση την Επιθυμιάδη) μοιράστηκαν μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας με έλληνες δημοσιογράφους την εμπειρία τους από το έργο που δεν είναι ολοκληρωμένο και διαμορφώνεται ως παζλ μέσα από τη διαδικασία των προβών. Εξού και το φινάλε δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί, παρότι η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί την 1η Αυγούστου. «Πίσω από κάθε μύθο κρύβεται μια αληθινή ιστορία, και πίσω από τον μύθο της αρπαγής της Ευρώπης βρίσκεται η εξιστόρηση της πρώτης μεγάλης εισβολής σε μια χώρα, εν προκειμένω τη Φοινίκη, με απαγωγές γυναικών και βιασμούς, με την άλωση ενός πολιτισμού. Η Ευρώπη μετά την απαγωγή της θα γεννήσει έναν άλλο πολιτισμό, τον ευρωπαϊκό. Θα γεννήσει όμως κι ένα τέρας, τον Μινώταυρο, που αποτελεί τη συνέχεια της έκφρασης της βιαιότητας», εξήγησε ο δημιουργός και πρόσθεσε τη σημασία που έχει η συγκεκριμένη παράσταση για τον ίδιο λόγω του μακροχρόνιου δεσμού του με την Ελλάδα.  «Αν δεν είχε συμβεί ο εμφύλιος στον Λίβανο, η Βηρυτός θα έμοιαζε με την Αθήνα. Μέσα από την Ελλάδα ξυπνούν πολλές αναμνήσεις. Γι’ αυτό και το ότι συνδέεται αυτό το έργο με την ιστορία του Φεστιβάλ Επιδαύρου με συγκινεί τόσο βαθιά».

Τέσσερις γλώσσες

Χαρακτηριστικά της παράστασης – πέραν της ως την τελευταία στιγμή διαμόρφωσής της – είναι ότι οι χαρακτήρες δεν θα μιλούν την ίδια γλώσσα, αλλά αγγλικά, γαλλικά, ελληνικά και ρωσικά. Και ότι για τη διαμόρφωση ορισμένων εξ αυτών ο Μουαουάντ (γνωστός στο ελληνικό κοινό κυρίως ως ο σεναριογράφος του υποψήφιου για Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας «Μέσα από τις φλόγες», που βασίστηκε στο θεατρικό έργο του «Πυρκαγιές»), όπως της ερευνήτριας Ασίας, τον οποίο ερμηνεύει η Ρωσοουκρανή Ντάρια Πισάρεβα, ήρθε σε επαφή με κυβερνητικό σύμβουλο της γαλλικής κυβέρνησης, με ιστορικό και με δικηγόρο με ειδίκευση στο ποινικό δίκαιο, ώστε να είναι αληθοφανές το αποτέλεσμα.

Η Ζιλιέτ Μπινός, ντυμένη στα μαύρα και με μεγάλα σκούρα γυαλιά, δήλωσε συνεπαρμένη από το γεγονός ότι θα εμφανιστεί στο θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου, αλλά αποκάλυψε ελάχιστα για τον ρόλο της προσθέτοντας μόνο ότι η Ουεντία είναι μεγαλωμένη από μια Αλγερινή. Η Λεόρα Λεβλέν υποστήριξε ότι ο ρόλος της Ευρώπης αποτέλεσε αφορμή για να ανακαλύψει τον χειρότερο εαυτό της. Η Βιολέτ Σαβό (Ζοβέτ, από το Ζεύς) υποδύεται έναν χαρακτήρα με εξάρσεις. Η Μεγάρα (Δανάη Επιθυμιάδη) εξήγησε ότι δεν συνδέεται με τη σύζυγο του μυθικού Ηρακλή, αλλά φέρει τα δικά της τραύματα, ενώ ο Ζακαρί (Εμανουέλ Σβαρτς) χτίζει αυτές τις ημέρες τον χαρακτήρα που υποδύεται μαζί με την ομάδα.